Zıt düşünceli ailem

Nahri dedi:

Nedense bu yaşta hattan soğudum sorguluyorum kendi kendime ben müsliman birisiyim ama biz madem dünyaya sınav olmak için geldik yani ahiretlik için geldik ama neden dünya için çalışıyoruz neden okulu okumak zorundayız ki sonuçta okul dünyalık bir iştir ama ahiretliğiz ahiretlik için çalışmamız gerekmez mi? Bu soru içimi kemiriyor resmen.

Genişletmek için tıkla...

Şöyle bir hadis vardır: "Hiç ölmeyecekmiş gibi dünyaya, yarın ölecekmiş gibi ahirete çalış." Asıl olay o zaten. Dünyaya geçici bir süre için geldin, asıl yerin ahiret. Ancak bu sadece birine çalışman gerektiği anlamına gelmiyor. Bu sınavın kazananları zaten bu dengeyi kurabilenler olacak. Dünya koşuşturması içindeyken eğer bir gün öleceğini unutmuyorsan ve buna göre dikkatli davranıp ibadetlerini de yapmaya çalışıyorsan bu dengeyi kurmuşsundur. Ben de dahil olmak üzere bizim düşüncemizdeki temel hata sanki 70-80 yıl yaşayacağımızın garantisi varmış gibi şu an ahiret konusunda tembel davranmak veya zaten ahiretliğiz deyip neden dünya var diye sorgulamak. Halbuki yapmamız gereken ahiretin varlığını unutmamak, bu sırada da dünyada mutlu olmak için dünyayı da boşvermemek. Zaten dünyada iç huzuru ve mutluluğu bulursan ufak bir çabayla ahiret mutluluğunu da kazanırsın.

244012 dedi:

Ailem çoğu konuda benden zıt düşüncede ve bunu gizlemem gerekiyor. Kendi dediklerini doğru kabul eden bir ailem var. Eğer benim düşüncelerim açığa çıkarsa ne yapmalıyım?

Genişletmek için tıkla...

Sana tavsiyem asla tartışmaya girme, gerekirse onlara uymuş gibi görün. Bazı aileler bu konularda gereksiz hassas olabiliyorlar, ve bu da sürece kötü etki ediyor. Ben de 2-3 yıl öne bu boşluğa düştüm, ama şansıma ailem beni bıraktı, ben de kendi içimde ve bazı iyi insanlardan destek alarak kendimi buldum ve şu an Allah'a şükrediyorum. Sana da tavsiyem bu tür konularda aileni pek devreye sokma, eğer ille de sokacaksan sadece annenle konuş. Çünkü ne kadar kapalı kafalı olursa olsun annen seni en rahat anlayacak kişidir, içini en rahat dökebileceğin kişidir. Ondan sonra da bu konularda bilgili birine danışmanı şiddetle tavsiye ederim, hem ailenle aranı bozmamış olursun hem de kafanda sıkıntılar ve sorular varsa onlara cevap bulursun, kendini rahat hissedersin. Bu konularda bence kilit nokta neyle alakalı olursa olsun işi tartışma boyutuna getirmeden halletmek, ve eğer ailene illa ki bir şeyi kabullendirmen gerekiyorsa bunu mümkün olduğunca zamana yaymak ve buna seni ailede en iyi anlayacak kişiyle konuşarak başlamak(o da genelde annen oluyor). İlk başta kabullenmeleri zor bir şey olsa da zaman ilerledikçe hem senin yaşın ilerleyecek, hem de onlar alışacaklar. Zaten 25-30'unu geçip evlendikten sonra tamamen ayrı bir birey oluyorsun, o zaman da tamamen kendi düşüncene göre hareket edersin.

Neden susasın ki? Ne düşünüyorsan rahatça anlat mesele dinse ve ateistsen seni de zehirlemelerini engelle. Aynısı benim başıma da geldi bana din konusu açamıyorlar artık. Boyun eğme, bu ana baba terimlerini çok abartıyorlar bazen her zaman onlara boyun eğmek zorunda değilsin.