Hayatın tadı tuzu kalmaması

tahtakapı

Decipat
Katılım
20 Ocak 2023
Mesajlar
2.070
Daha fazla  
Cinsiyet
Erkek
En son pazar günü halı saha yaptık baya bi zevk almıştım. Onda da zaten ertesi gün okul vardı. Eskiden 5 vakit namazını kılan biriydim. Sabah namazlarina kalkamadigim zamanlarda sabahleyin kilardim. Şimdi sabah namazlarini hiç kilmiyorum, kalkmiyorum. Öğlen, ikindi falanda kilmiyorum. Günde 5 vakit kildigim namazların sayısı 2-3 e düştü. Misafirliğe giderdik. AVM ye, gezmeye giderdik. İşte calisirdim yazın yine de 5 vakit kilardim. Tek düzgün yaptığım bir o vardı o da gitti. Ailemle vakit geçirmek sarmiyor. Bisiklet aldım geçen yaz 5000 TL ye 2. El şu an 500 TL de masraf yaptım daha da masrafı var. Peşpeşe tekerleği patliyo yaptiriyorum. iPhone 7 aldım satacağım diye ilanda yazan eden yok. 2.5 a iki kişi istedi 3'e satacağım diye direttim satılmadı. Bisiklette satılmıyor. Satılsa da zararına satacağım. Bugün iddia oynayıp 20 TL den 430 TL yi de bodo glimt maçı saolsun sifirladik. Yane ben yemek yiyorum, para biriktiriyorum, para harcıyorum. Kalkıyorum, tuvalet ihtiyacını gideriyorum bir zevk alamıyorum artık. Burası size çok komik gelebilir ama eskiden (3-5 yıl önce) yazın yorulup kafamı çeşmeye daldırıp suyumu içip dandik bisikletimi surdugumde, oyun yuklenmeyen tabletimle YouTube'da Enes Batur izlerken, Zula'da esporcu olacağımı sanarken hayat daha güzeldi. Ne yapmalıyım?

Şu hayattan istediklerim sadece:

iPhone 12-13 arası sıfır bir cihaz
Güzel bir akademik ya da kariyer anlamında bir şey


Bu yaşıma kadar ne bir sevgilim oldu, ne de "Merhaba Alperen" lafından sonra benle ben muhabbet acmadikca hal hatır soran bir kız arkadaşım oldu. Sevgili, kız arkadaş, vefalı dost falan istemiyorum bu hayattan ve de Allahımdan. Elbette zamanla oturacak şeyler ama bu iki isteğim daha ön planda. Gittim forma parasının çoğunu ailem karsilasa da kendi cebimden de verdim futbol kulübüne yazdırdım kendimi. Hoca son 5dk süre veriyor. Maça falan çıkmayı bırakın antrenmanlarda yedeğiz. Hiçbir şey yapasim yok. Tatil oluyor mutlu olmuyorum. Oyunlar bile zevk vermiyor. Bir çıkış yolu nedir acaba herkes bu buhranda kalmıştır ve elbet bir çıkış yolu bulmuştur. Bir dertleşelim diye açtım konuyu. Ben de döktüm içimi. Yanitlarinizi bekliyorum.
 
İç lastiği çıkar jantın içine 3 kat elektrik bandı çek jantın çapakları patlatır. Uygun PSI bastığına emin ol. Dış lastiği kontrol et batan cisim orada kalmasın. Son olarak da zırhlı lastik al. Diğer şeyler içinde bisikleti sürdükçe bir kendine gelirsin rahat ol.
 
İç lastiği çıkar jantın içine 3 kat elektrik bandı çek jantın çapakları patlatır. Uygun PSI bastığına emin ol. Dış lastiği kontrol et batan cisim orada kalmasın. Son olarak da zırhlı lastik al. Diğer şeyler içinde bisikleti sürdükçe bir kendine gelirsin rahat ol.
Ya bisiklet o kadar masraf çıkardı ki ve olumume bile sebep olacak kazalar yaptım ki daha binmeye tövbe ettim. Zaten yaptırdım. Kitledim alt kata ilanı koyup satacağım gelen parayı da altına atacağım.
 
3-5 yıl önce mutluydum sözüne tamamen katılıyorum. Eski zamanları çok çok çok ama çok özlüyorum. Bir daha gelmeyecek olması gerçekten çok dehşet verici ve üzücü.
 
3-5 yıl önce mutluydum sözüne tamamen katılıyorum. Eski zamanları çok çok çok ama çok özlüyorum. Bir daha gelmeyecek olması gerçekten çok dehşet verici ve üzücü.
Aylar önce ilkokul aşkımı rüyamda görmüştüm. Uyandım ve o kadar boşluğa düşmüştüm ki... İstesemde gorusemeyiz bu saatten sonra çünkü çok mesafe var ve o başkasıyla evlenir. Neymar'ın düğüne gitme sahnesi gibi izleriz.
 
Aylar önce ilkokul aşkımı rüyamda görmüştüm. Uyandım ve o kadar boşluğa düşmüştüm ki... İstesemde gorusemeyiz bu saatten sonra çünkü çok mesafe var ve o başkasıyla evlenir. Neymar'ın düğüne gitme sahnesi gibi izleriz.
İlkokul zamanları benim hayatımın prime dönemleriydi. Bir arkadaş grubumuz vardı (4 kişi). Hep birbirimizle hayali oyunlar falan oynardık, bir arkadaşımız internetten okuduğu creepy pasta hikayelerini anlatırdı, bazen fiziksel oyunlarda oynardık (roblox falan). Tabiki o zamanın Youtube'sini unutmamak lazım. Hayatımın prime dönemi olmasıyla beraber bana göre Youtube'nin de prime dönemiydi. Ama büyük ihtimal bu fikrim çocukken olan her şeyi güzel hatırlamamdan. Belki aynı Youtube şu an olsa sevmezdim. Neyse onu geçtim Enes Batur, Baturay, Batuhan Çelik, Oha Diyorum, YapYap gerçekten çok güzel kanallardı. Daha anlatacak çok çok şey var ama buraya sığmaz. Bu arada bu arkadaş grubundan bir kişiyle sadece görüşüyorum ve o da hayatımdaki en yakın arkadaşım. Bütün grup dağıldı anlayacağın. Bunu söyleyince aklıma Yaş 35 şiirinden bu dizeler geldi ve bu dizelerle kapanışı yapıyorum.

Dostlarla da yollar ayrıldı bir bir;
Gittikçe artıyor yalnızlığımız.
 
İlkokul zamanları benim hayatımın prime dönemleriydi. Bir arkadaş grubumuz vardı (4 kişi). Hep birbirimizle hayali oyunlar falan oynardık, bir arkadaşımız internetten okuduğu creepy pasta hikayelerini anlatırdı, bazen fiziksel oyunlarda oynardık (roblox falan). Tabiki o zamanın Youtube'sini unutmamak lazım. Hayatımın prime dönemi olmasıyla beraber bana göre Youtube'nin de prime dönemiydi. Ama büyük ihtimal bu fikrim çocukken olan her şeyi güzel hatırlamamdan. Belki aynı Youtube şu an olsa sevmezdim. Neyse onu geçtim Enes Batur, Baturay, Batuhan Çelik, Oha Diyorum, YapYap gerçekten çok güzel kanallardı. Daha anlatacak çok çok şey var ama buraya sığmaz. Bu arada bu arkadaş grubundan bir kişiyle sadece görüşüyorum ve o da hayatımdaki en yakın arkadaşım. Bütün grup dağıldı anlayacağın. Bunu söyleyince aklıma Yaş 35 şiirinden bu dizeler geldi ve bu dizelerle kapanışı yapıyorum.

Dostlarla da yollar ayrıldı bir bir;
Gittikçe artıyor yalnızlığımız.
Türkiye'deki her insanın yaşadığı bir şey bu hocam onu anladım ben. Enes Batur'u Ebo Show programına çağırmışlar adamı eskisi gibi göremedim bir türlü. Yalandan tebessüm var kim bilir yalnız kaldığında neler yapıyordur? Millet umrumda değil onlar yıllarca bizim ekranlara tiklamamizdan milyonları kaldırdı fakat örnek olsun diye anlattım.
 

Bizler, tarihin ortanca çocuklarıyız. Bir amacımız ya da yerimiz yok, ne büyük savaşı yaşadık ne de büyük buhranı. Bizim savaşımız ruhani bir savaş, en büyük buhranımız; hayatlarımız.​

 

Yeni konular

Geri
Yukarı