17 yaşındayım, yaşıtlarım eğleniyor, geziyor, içiyor, konserlere gidiyor vb. Ama ben sanki 55 yaşındaki emekliler gibiyim nedense. Hiçbir şeye sevinemiyorum, üzülemiyorum. Günlerim çok rutin: sabah namazı okul, ev, ikindi akşam yatsı. Tamami ile böyle. Çok dostum var, cidden ihtiyacım olduğunda...