Merhabalar, thrash metal dünyası denildiğinde insanların ilk aklına gelen grup Metallica'dır. Fakat, bugün eski bir Metallica solo gitaristinin kurmuş olduğu, ve kanımca Metallica'dan birkaç gömlek üst seviye olan Megadeth'in teker teker tüm albümlerindeki, bana göre en iyi şarkılara göz atacağız. Başlayalım.
1, Killing Is My Business... and Bussines Is Good!
16 albümün ilki, 1985 yılında çıkan bu albümdür. Grubun ilk albümü olması sebebiyle Metallica'nın Kill 'Em All'ında başına ne geldiyse, aynısı hemen hemen gelmiştir. İlk albüm olması dolayısıyla daha ucuz kayıtlar (tabii günümüzde dinlediğiniz çoğu versiyon Remastered) ve daha ham thrash metal içeren bir albüm. Bana göre, albümün en iyisi, Mechanix.
Thrash metal'in tanrısı Dave Mustaine'in ellerinden çıkan bu eser, tam anlamıyla ham thrash metaldir. Şarkının orijinal hali Dave Mustaine Metallica'dayken ortaya çıkmış, ismi de Four Horseman koyulmuştur. Mechanix ile Four Horseman'i ayıran şey, (berbat Lars Ulrich harici) şarkının sertliğindedir. Metallica'nın versiyonunda şarkı daha radio-friendly, yani daha geniş kitleye hitap eden bir versiyondur. Dave'in elinden çıkan ise çok daha sert, ağır ve thrash'tir.
2, Peace Sells... but Who's Buying?
İlk albümden bir yıl sonra, 1986 yılında çıkan bu albüm, Megadeth'în altın eserlerinden bir tanesidir. Albümün her yerine tempo ve canlılık yayılmamıştır, fakat Thrash'e hatta Heavy Metal'e giriş için 101 seviyesinde sunulabilecek bir albümdür. Klasik thrash albümlerinden bir tanesidir. Eğer zaten Megadeth'i dinliyorsanız, ve biraz da içli dışlıysanız, söyleceğim şarkıyı tahmin ediyorsunuzdur, elbette Peace Sells.
Şarkının başındaki inanılmaz bass riff'i ve sonrasında solo ile başlayan güzel bir şarkıdır. Şarkıda Dave Mustaine, bol bol eleştiri de yapmıştır. İkonik bir chorus'a sahiptir. Kayıttan farklı olarak, canlı gösteride bu şarkının başında kick vuruşları yapılarak konserdeki dinleyicilerin temposu yükseltilmektedir.
3, So Far, So Good... So What!
İlginç bir albümdür. Megadeth kalitesini barındırsa da diğer albümlerin (özellikle aynı dönemde çıkan ...And Justice For All'ın) yanında sönük kalmıştır, yine de fena değildir. Özellikle 90'lardan sonra tartışılabilir şekilde biten Thrash Metal dünyasının en iyi dönemlerinde çıktığı için biraz sönük kaldığını düşündüğüm albümdür. Eğer bu albümün çıktığı yılları merak ediyorsanız, Beneath The Remains ve The Legacy albümlerini dinlemenizi tavsiye ediyorum. Şimdi albümün en iyisine gelelim, kanımca In My Darkest Hour.
Introsu gerçekten inanılmaz bir şarkıdır. Herkesin dinlemesini tavsiye ediyorum. Aynı zamanda main riff de oldukça bağımlı eden bir havadadır. Yazıyı uzun tutmamak için diğer albüme geçiyorum.
4, Rust In Peace
Bana göre gelmiş geçmiş en iyi, bazılarına göre Thrash'in, bazılarına göre Heavy Metal'in en iyi albümüdür Rust In Peace. Albümün en göze batan kısmı, bu albümle gruba dahil olan Marty Friedman'dır. Albümün içinde birbirinden güzel onlarca şarkı ve solo vardır, örneğin garip bir klibi olan ve Call Of Ktulu ile aynı riff'e sahip Hangar 18 şarkısında tam 11 adet solo bulunmaktadır. Bu arada, Technopat'ın içinde olduğum için belirteyim, bu albümün t-shirt'ünü bazı videolarda Ali Güngör'ün de üstünde görmek mümkündür. En iyisini söylemeden önce birkaç şarkı önereyim. Albümün bana göre iki numarası olan Holy Wars...the Punishment Due, daha önce söylediğim gibi Hangar 18, Rust In Peace...Polaris, Five Magics şarkıları oldukça üst düzeydir. Şimdi gelelim, en iyisine. Tabi ki, Tornado Of Souls.
Gelmiş geçmiş en iyi metal sololarından bir tanesine sahip, her yönden inanılmaz bir şarkıdır. Holy Wars kadar olmasa da çalması epey zordur, ve çalarken söylemesi daha da zordur. Şarkının anlatılabilecek çok bir yanı yok, kendiniz dinleyin.
5, Countdown to Extinction
Bana göre Megadeth'in iki numaralı albümüdür. Soloda yine Marty'yi gördüğümüz bir albüm. Albümün aynı ismi taşıyan şarkısında Amerika'nın Donkey Kong'a benzer hayvan öldürme oyunlarından bahsedilmektedir. Bu albümün çıkışı sonrası Amerika'da Donkey Kong benzeri hayvan öldürme oyunları yasaklanmıştır, dolayısıyla gerçekten işlevli bir albümdür. Kayıtlar ve seslerin gayet temiz çıktığı albüm, Megadeth'in en ünlü şarkısı olan Symphony Of Destruction'a da ev sahipliği yapmaktadır. 1992'de çıkış yapan albüm, bana göre Thrash metal'in son eserlerinden bir tanesidir, çünkü bu albümler çıktığı sırada dünyada Heavy Metal düşüşe geçmiştir, öyle ki, dünyanın en büyük Heavy Metal grubu Metallica, belki son iyi albümü olan Black Album'u çıkarmış, uzun bir sessizliğe gömülüp para yemeye başlamıştır. Fakat Megadeth, Metallica'nın aksine bu yıllarda efsane işler çıkarmaya devam etmiştir. Gelelim en iyi şarkıya, bazılarınız Symphony Of Destruction beklese de, hayır. Bana göre albümün en iyisi, Sweating Bullets.
Dave'in sesi, bazılarına göre katlanılmaz olsa da Megadeth'i Megadeth yapan unsurlardan bir tanesidir, ki bu şarkı da o ikonik vokallere sahiptir. Klibi de oldukça fena değildir, iyi klip yapma konusunda çok iddalı olmayan Megadeth'e göre oldukça iyi bir klibi de vardır. Şarkının sözlerinde şizofreniye gibi bir hastalığa sahip garip bir adam anlatılmaktadır, herkese tavsiye ederim.
6, Youthanasia
Topluluğun aksine, benim bir türlü kanımın ısınmadığı bir albümdür, diğer albümlere göre. Oldukça iyi şarkılar barındırması ile thrash klasikleri arasına kendini yazdırmıştır, fakat yine de, en sevdiklerim arasında değil. Albüm 1994 yılının sonlarında piyasaya çıkmıştır. Dediğim üzere en büyük rakibi olan Metallica üyeleri muhtemelen köşklerinde otururken çıkmıştır. Bu arada albümün kapağı da oldukça ilgi çekicidir. Bana göre albümün en iyisi, The Killing Road.
Bu albümde, Megadeth'in en radio-friendly şarkılarından bir tanesi olan A Tout Le Monde da bulunmaktadır, ki o da efsane bir şarkıdır. Bu şarkıyı seçme sebebim, mukemmel riff ve verse'sinin yanı sıra benim bu şarkıyı eskiden beri dinliyor olmamın da etkisi var, fakat yine de bu şarkı zaten albümün en iyileri arasında gösterilir.
7, Cryptic Writings
Topluluğun yine aksine, bu albümü ben baya seviyorum. Özelllikle bu albümdeki bol vokalli nakaratlar oldukça hoşuma gidiyor. Bu arada albüm, 1997 yılında piyasaya çıkıp bana göre aynı yıl çıkan rakipleri Load ve Reload'ın ikisini birden deşip geçmiştir. Albümün en iyisinin hangisi olduğu konusunda epey bir düşündüm, fakat en sonunda birinin daha iyi olduğuna karar verdim. Albümün en iyisi, She-Wolf.
Aynı isimdeki Shakira'nın şarkısıyla karıştırmamak gerekir. Şarkının verse'leri bittikten sonra en son giren solo gerçekten çok üst düzeydir. She-Wolf, benim için inanılmaz güzel nakaratı ile en iyi Megadeth şarkılarından bir tanesidir, ve komple bütün albüm, yine maalesef Megadeth'in son klasik diyebileceğimiz kalitede albümüdür.
8, Risk
Metallica'nın Load serisine benzer olarak, acayip kötü olmayan fakat Megadeth'e yakışmayan bir albümdür. Oldukça ürpertici bir albüm kapağına sahip olduğunu düşündüğüm albümün bir başka özelliği, Marty Friedman'ı içinde barındıran son albüm olması. İlk çıktığında tüm dünyada Load benzeri bir facia olarak karşılanmış olsa da, normal kafayla bir daha dinlendiğinde aslında ilginç şeylerin denendiği bir albümdür. Bana göre albümün en iyisi, Crush 'Em.
Maalesef bu şarkıyı seçerken çok istekli değildim. Hayatım boyunca bu albümden hiçbir şarkıyı oturup düzenli olarak dinlemedim, hatta bu blog yazısına kadar albümün neredeyse hiçbir şarkısını dinlememiştim bile. Bunun sebebi Dave'in yaşlandığını belirten vokallerinin etkisi vardı.
9, The World Needs a Hero
Risk'ten sonra, gerçekten çok daha iyi izlenimler bırakan bir albümdür. Bu arada albümün kapağı, Google tarafından rahatsız edici içerik olarak görülmektedir, fakat bence en iyi kapaklardan bir tanesi. Albümle aynı isme sahip şarkı da oldukça iyidir, albüm 2001 yılında çıkmıştır ve bu albümden sonra Dave'in kolundaki sakatlık ve Marty'nin ayrılması gibi sebeplerden dolayı grup dağılmıştır. Bana göre, albümün en iyisi, Return to Hangar.
Şarkı, Rust In Peace'deki Hangar 18'in devamıdır ve konserlerde art arda çalınmaktadırlar. Sağlam bir şarkıdır, herkese tavsiye ederim.
10, The System Has Failed
Grup tekrar birleştikten sonra çıkan ilk albümdür, ve bana göre önceki iki albümden daha sağlamdır. Fakat, bu albümlerin hiçbiri o prime thrash dönemindeki albümler kadar iyi değildir maalesef, yine de çıktığı dönemde oldukça tatmin etmiş güzel bir albümdür. Albümde bol bol politik eleştriler bulunmakta olduğu için cesur bir albüm olduğunu da söylemek mümkün. Bazı introlar insanı baysa dahi albüm kalitelidir. Bana göre en iyisi, Back In The Day.
Gerçekten inanılmaz bir riff'e sahip bir şarkıdır. Adeta Thunderstruck, The Trooper falan gibi efsanelerin yanında sırıtmayacak kadar sağlam bir riff'e sahiptir şarkı. Ayrıca bol vokalli nakaratı da çok sağlamdır.
11, United Abominations
Kötü bir albümdür, yanlış anlamayın, Risk kadar kötü değil belki ama Dave'in yaşlandığının en büyük kanıtıdır bu albüm. Hiçbir zaman oturup baştan sona kadar bile dinlemediğim, gerçekten bayat tadı veren bir albüm olmuştur. 2007 yılında, Heavy Metal'in yerine çoktan popçu oğlanların geçtiği bir zamanda çıktığı için çok da ilgi toplayamamıştır. Tabi, klasik Dave Mustaine tarzıyla, koskaca Birleşmiş Milletler'i albüme karşı bildiri yayınlacak bir kıvama getirmiştir, fakat yine söylediğim gibi. Albüm iyi değil, hatta Risk ile kapışır. Bu arada, Power Metal kapağını andıran albüm kapağı çok çok iyidir, odanıza asacak bir Megadeth posteri arıyorsanız, kesinlikle Rust In Peace'den daha çok yakışacaktır. Bana göre albümün en iyisi, Gears Of War.
Şarkı, aslen bildiğimiz Gears Of War oyununun soundtrack'i olması için yapılmıştı, ve Microsoft tarafından talep edilmişti. Fakat, maalesef oyuna koyacak kadar yetişmedi, dolayısıyla albümde yerini aldı, ve bence albümün en iyisi.
12, Endgame
Bu albüm, Megadeth'in 2000'li yıllardan sonra yaptığı en iyi albümlerdendir. Hatta o kadar iyidir ki, zamanında albümü çıkmadan inceleyen bazıları, Rust In Peace'den sonra en iyi albüm olduğunu iddia etmişlerdir. Bana göre de oldukça iyi bir albümdür. Çıktığı dönemler insanlar son birkaç albümden istediklerini alamadıkları için bu albümü de onlardan bir tanesi zannetmişlerdi, fakat zamanında baya bir şaşırtıcı çıkmıştı albüm. Acayip fazla solo barındırdığı için eleştrilse de, Chris Broderick'in hakkını vermek gerek. Bana göre albümün en iyisi, 44 Minutes.
Albümün geri kalanıyla kıyaslandığında bana çok daha fazla hitap eden bir şarkıdır, yanlış anlaşılmasın diğer şarkılar da oldukça iyi, fakat ben Megadeth'ten çok vokalli chorus duyduğum da başka bir şey beni pek etkileyemez. Şarkının introsundaki gitar melodisi ve tahminimce asker telsiz konuşmaları güzel bir hava katıyor.
13, Th1rt3en
Bu albümle ilgili kafalar genel olarak karışık olsa da genel kanı Endgame'den biraz daha kötü bir albüm olduğudur. Karma bir salata gibi her tattan bir şeyler bulundurur bu albüm, içinde çok sağlam şarkılar da vardır. Bu albümle alakalı söyleyecek çok bir şey bulamadım, o yüzden, en iyisinin kesinlikle Public Enemy No.1 olduğunu söyleyebilirim.
Bana göre berbat bir klibe sahip olan bu şarkı (ki Megadeth'in güzel klip yaptığı benim için pek görülmemiştir) kesinlikle albümün en iyisi. Sololar oldukça tatmin ediyor, güzel verseler ve güzel bir chorus ile birleşince ortaya güzel bir şey çıkmış.
14, Super Collider
Bana göre kötü bir albümdür. 2013 yılında, GTA 5 ile aynı yıl çıktığı için hatırlıyorum bu albümü. 13'e kadar gittikçe sertleşen Dave'in tavrı, bu albümde tam tersine dönmüş ve baygın Amerikan hard rock gruplarından bir tanesinin çıkartacağı kalitede bir albüm olduğunu düşünüyorum. Gereksiz yumuşak albümle aynı ismi taşıyan şarkı, Dave'in vokallerinin, "hadi club'a gidip rock'layalım" havasına hiç uymadığını göstermiştir. Bence en iyisi, Kingmaker.
Güzel bir şarkıdır, albümün geri kalanına kıyasla oldukça sevdiğim bir şarkıdır. Özellikle riff ve sololar hiç fena değildir.
15, Dystopia
Genel kanı aksine bana göre Megadeth'in 2000'li yıllardan sonra çıkarttığı en iyi albüm budur. Yaşlanmış dede Mustaine'in olgunluk eseridir. Tabi, bazı şarkılarda Dave'in yaşlı sesini artık hissedebiliyorsunuz. Fakat gerçekten, Megadeth'in bir yerden sonra yaptığı albümler bir iyi bir kötü çıktığı için aklımda tutamıyorum. En büyük rakipleri Metallica, piyasaya 80'lerde ve 90'ların başında 5 tane sağlam albüm çıkarttı, daha sonra çıkarttıkları tüm albümler, birbirinden daha kötü ve rezil şekilde (Metallica fanboyları kusura bakmasın) çıktı. O yüzden kafanız karışmıyor. Biri size klasik 5 albüm dışında bir albümden bahsederse hemen albümün kötü olduğunu anlıyorsunuz. Fakat Megadeth'te durumlar böyle değil. Bir iyi bir kötü çıkan albümler sonucu isimleri karıştırıp rezil olmuşluğum da vardır, fakat bu albüm benim en iyi Megadeth şarkıları listemde ilk 5'e girecek kadar kalitelidir, o şarkı da, Poisonous Shadows.
Gerçekten acayip güzel bir chorus ve oldukça sağlam bir solonun yanında, introdaki riff, ve sondaki piyano bölümüyle 4/4'lük bir şarkıdır.
16, The Sick, the Dying... and the Dead!
Albüm ismi 40 yıl önceyi hatırlayan, fakat daha geçen sene çıkmış olan bu albüm, güzel. Dystopia kadar iyi değil evet, fakat yine de güzel bir albüm. İki albüm arasındaki sancılı süreçlerden sonra 6 yıl arayla çıkan bu albüm, Dave'in kendisinin değil sadece sesinin yaşlandığının kanıtıdır. Evet, Megadeth'in olgunluk eserleri, Metallica'nın kötü kalitede birbirinin aynı şarkılarla dolu 72 Seasons'undan çok çok daha iyidir. Bence bu albümün en iyisi ise, Killing Time.
Sağlam şarkı. Güzel riff, güzel verse, Dave'in sesi hala eskileri hatırlatıyor. Bu arada, fark ediyorum ki listenin sonuna gelmişiz.
Buraya kadar okuduysanız, teşekkürler. Bir Megadeth sever olarak bu yazıyı yazmaktan oldukça keyif aldım. Bu arada, Hidden Treasures'ı bilerek almadım, çünkü bir cover ve soundtrack albümü. Özgün pek bir şey yok, fakat eğer onu da merak ederseniz Angry Again şarkısına bakabilirsiniz, kendisi Last Action Hero'nun OST'sidir. Benim de en sevdiklerimdendir. Aynı albümde bir Paranoid cover'ı da bulunmakta, o da fena değil.
Evet, yazının sonuna geldik. Megadeth, Thrash Metal, veya direkt Heavy Metal ve Rock hakkında sormak istediklerinizi sorabilirsiniz, yazı hakkında fikirlerinizi belirtebilirsiniz.
Teşekkürler.
1, Killing Is My Business... and Bussines Is Good!
16 albümün ilki, 1985 yılında çıkan bu albümdür. Grubun ilk albümü olması sebebiyle Metallica'nın Kill 'Em All'ında başına ne geldiyse, aynısı hemen hemen gelmiştir. İlk albüm olması dolayısıyla daha ucuz kayıtlar (tabii günümüzde dinlediğiniz çoğu versiyon Remastered) ve daha ham thrash metal içeren bir albüm. Bana göre, albümün en iyisi, Mechanix.
Thrash metal'in tanrısı Dave Mustaine'in ellerinden çıkan bu eser, tam anlamıyla ham thrash metaldir. Şarkının orijinal hali Dave Mustaine Metallica'dayken ortaya çıkmış, ismi de Four Horseman koyulmuştur. Mechanix ile Four Horseman'i ayıran şey, (berbat Lars Ulrich harici) şarkının sertliğindedir. Metallica'nın versiyonunda şarkı daha radio-friendly, yani daha geniş kitleye hitap eden bir versiyondur. Dave'in elinden çıkan ise çok daha sert, ağır ve thrash'tir.
2, Peace Sells... but Who's Buying?
İlk albümden bir yıl sonra, 1986 yılında çıkan bu albüm, Megadeth'în altın eserlerinden bir tanesidir. Albümün her yerine tempo ve canlılık yayılmamıştır, fakat Thrash'e hatta Heavy Metal'e giriş için 101 seviyesinde sunulabilecek bir albümdür. Klasik thrash albümlerinden bir tanesidir. Eğer zaten Megadeth'i dinliyorsanız, ve biraz da içli dışlıysanız, söyleceğim şarkıyı tahmin ediyorsunuzdur, elbette Peace Sells.
Şarkının başındaki inanılmaz bass riff'i ve sonrasında solo ile başlayan güzel bir şarkıdır. Şarkıda Dave Mustaine, bol bol eleştiri de yapmıştır. İkonik bir chorus'a sahiptir. Kayıttan farklı olarak, canlı gösteride bu şarkının başında kick vuruşları yapılarak konserdeki dinleyicilerin temposu yükseltilmektedir.
3, So Far, So Good... So What!
İlginç bir albümdür. Megadeth kalitesini barındırsa da diğer albümlerin (özellikle aynı dönemde çıkan ...And Justice For All'ın) yanında sönük kalmıştır, yine de fena değildir. Özellikle 90'lardan sonra tartışılabilir şekilde biten Thrash Metal dünyasının en iyi dönemlerinde çıktığı için biraz sönük kaldığını düşündüğüm albümdür. Eğer bu albümün çıktığı yılları merak ediyorsanız, Beneath The Remains ve The Legacy albümlerini dinlemenizi tavsiye ediyorum. Şimdi albümün en iyisine gelelim, kanımca In My Darkest Hour.
Introsu gerçekten inanılmaz bir şarkıdır. Herkesin dinlemesini tavsiye ediyorum. Aynı zamanda main riff de oldukça bağımlı eden bir havadadır. Yazıyı uzun tutmamak için diğer albüme geçiyorum.
4, Rust In Peace
Bana göre gelmiş geçmiş en iyi, bazılarına göre Thrash'in, bazılarına göre Heavy Metal'in en iyi albümüdür Rust In Peace. Albümün en göze batan kısmı, bu albümle gruba dahil olan Marty Friedman'dır. Albümün içinde birbirinden güzel onlarca şarkı ve solo vardır, örneğin garip bir klibi olan ve Call Of Ktulu ile aynı riff'e sahip Hangar 18 şarkısında tam 11 adet solo bulunmaktadır. Bu arada, Technopat'ın içinde olduğum için belirteyim, bu albümün t-shirt'ünü bazı videolarda Ali Güngör'ün de üstünde görmek mümkündür. En iyisini söylemeden önce birkaç şarkı önereyim. Albümün bana göre iki numarası olan Holy Wars...the Punishment Due, daha önce söylediğim gibi Hangar 18, Rust In Peace...Polaris, Five Magics şarkıları oldukça üst düzeydir. Şimdi gelelim, en iyisine. Tabi ki, Tornado Of Souls.
Gelmiş geçmiş en iyi metal sololarından bir tanesine sahip, her yönden inanılmaz bir şarkıdır. Holy Wars kadar olmasa da çalması epey zordur, ve çalarken söylemesi daha da zordur. Şarkının anlatılabilecek çok bir yanı yok, kendiniz dinleyin.
5, Countdown to Extinction
Dave'in sesi, bazılarına göre katlanılmaz olsa da Megadeth'i Megadeth yapan unsurlardan bir tanesidir, ki bu şarkı da o ikonik vokallere sahiptir. Klibi de oldukça fena değildir, iyi klip yapma konusunda çok iddalı olmayan Megadeth'e göre oldukça iyi bir klibi de vardır. Şarkının sözlerinde şizofreniye gibi bir hastalığa sahip garip bir adam anlatılmaktadır, herkese tavsiye ederim.
6, Youthanasia
Topluluğun aksine, benim bir türlü kanımın ısınmadığı bir albümdür, diğer albümlere göre. Oldukça iyi şarkılar barındırması ile thrash klasikleri arasına kendini yazdırmıştır, fakat yine de, en sevdiklerim arasında değil. Albüm 1994 yılının sonlarında piyasaya çıkmıştır. Dediğim üzere en büyük rakibi olan Metallica üyeleri muhtemelen köşklerinde otururken çıkmıştır. Bu arada albümün kapağı da oldukça ilgi çekicidir. Bana göre albümün en iyisi, The Killing Road.
Bu albümde, Megadeth'in en radio-friendly şarkılarından bir tanesi olan A Tout Le Monde da bulunmaktadır, ki o da efsane bir şarkıdır. Bu şarkıyı seçme sebebim, mukemmel riff ve verse'sinin yanı sıra benim bu şarkıyı eskiden beri dinliyor olmamın da etkisi var, fakat yine de bu şarkı zaten albümün en iyileri arasında gösterilir.
7, Cryptic Writings
Topluluğun yine aksine, bu albümü ben baya seviyorum. Özelllikle bu albümdeki bol vokalli nakaratlar oldukça hoşuma gidiyor. Bu arada albüm, 1997 yılında piyasaya çıkıp bana göre aynı yıl çıkan rakipleri Load ve Reload'ın ikisini birden deşip geçmiştir. Albümün en iyisinin hangisi olduğu konusunda epey bir düşündüm, fakat en sonunda birinin daha iyi olduğuna karar verdim. Albümün en iyisi, She-Wolf.
Aynı isimdeki Shakira'nın şarkısıyla karıştırmamak gerekir. Şarkının verse'leri bittikten sonra en son giren solo gerçekten çok üst düzeydir. She-Wolf, benim için inanılmaz güzel nakaratı ile en iyi Megadeth şarkılarından bir tanesidir, ve komple bütün albüm, yine maalesef Megadeth'in son klasik diyebileceğimiz kalitede albümüdür.
8, Risk
Metallica'nın Load serisine benzer olarak, acayip kötü olmayan fakat Megadeth'e yakışmayan bir albümdür. Oldukça ürpertici bir albüm kapağına sahip olduğunu düşündüğüm albümün bir başka özelliği, Marty Friedman'ı içinde barındıran son albüm olması. İlk çıktığında tüm dünyada Load benzeri bir facia olarak karşılanmış olsa da, normal kafayla bir daha dinlendiğinde aslında ilginç şeylerin denendiği bir albümdür. Bana göre albümün en iyisi, Crush 'Em.
Maalesef bu şarkıyı seçerken çok istekli değildim. Hayatım boyunca bu albümden hiçbir şarkıyı oturup düzenli olarak dinlemedim, hatta bu blog yazısına kadar albümün neredeyse hiçbir şarkısını dinlememiştim bile. Bunun sebebi Dave'in yaşlandığını belirten vokallerinin etkisi vardı.
9, The World Needs a Hero
Risk'ten sonra, gerçekten çok daha iyi izlenimler bırakan bir albümdür. Bu arada albümün kapağı, Google tarafından rahatsız edici içerik olarak görülmektedir, fakat bence en iyi kapaklardan bir tanesi. Albümle aynı isme sahip şarkı da oldukça iyidir, albüm 2001 yılında çıkmıştır ve bu albümden sonra Dave'in kolundaki sakatlık ve Marty'nin ayrılması gibi sebeplerden dolayı grup dağılmıştır. Bana göre, albümün en iyisi, Return to Hangar.
Şarkı, Rust In Peace'deki Hangar 18'in devamıdır ve konserlerde art arda çalınmaktadırlar. Sağlam bir şarkıdır, herkese tavsiye ederim.
10, The System Has Failed
Grup tekrar birleştikten sonra çıkan ilk albümdür, ve bana göre önceki iki albümden daha sağlamdır. Fakat, bu albümlerin hiçbiri o prime thrash dönemindeki albümler kadar iyi değildir maalesef, yine de çıktığı dönemde oldukça tatmin etmiş güzel bir albümdür. Albümde bol bol politik eleştriler bulunmakta olduğu için cesur bir albüm olduğunu da söylemek mümkün. Bazı introlar insanı baysa dahi albüm kalitelidir. Bana göre en iyisi, Back In The Day.
Gerçekten inanılmaz bir riff'e sahip bir şarkıdır. Adeta Thunderstruck, The Trooper falan gibi efsanelerin yanında sırıtmayacak kadar sağlam bir riff'e sahiptir şarkı. Ayrıca bol vokalli nakaratı da çok sağlamdır.
11, United Abominations
Kötü bir albümdür, yanlış anlamayın, Risk kadar kötü değil belki ama Dave'in yaşlandığının en büyük kanıtıdır bu albüm. Hiçbir zaman oturup baştan sona kadar bile dinlemediğim, gerçekten bayat tadı veren bir albüm olmuştur. 2007 yılında, Heavy Metal'in yerine çoktan popçu oğlanların geçtiği bir zamanda çıktığı için çok da ilgi toplayamamıştır. Tabi, klasik Dave Mustaine tarzıyla, koskaca Birleşmiş Milletler'i albüme karşı bildiri yayınlacak bir kıvama getirmiştir, fakat yine söylediğim gibi. Albüm iyi değil, hatta Risk ile kapışır. Bu arada, Power Metal kapağını andıran albüm kapağı çok çok iyidir, odanıza asacak bir Megadeth posteri arıyorsanız, kesinlikle Rust In Peace'den daha çok yakışacaktır. Bana göre albümün en iyisi, Gears Of War.
Şarkı, aslen bildiğimiz Gears Of War oyununun soundtrack'i olması için yapılmıştı, ve Microsoft tarafından talep edilmişti. Fakat, maalesef oyuna koyacak kadar yetişmedi, dolayısıyla albümde yerini aldı, ve bence albümün en iyisi.
12, Endgame
Bu albüm, Megadeth'in 2000'li yıllardan sonra yaptığı en iyi albümlerdendir. Hatta o kadar iyidir ki, zamanında albümü çıkmadan inceleyen bazıları, Rust In Peace'den sonra en iyi albüm olduğunu iddia etmişlerdir. Bana göre de oldukça iyi bir albümdür. Çıktığı dönemler insanlar son birkaç albümden istediklerini alamadıkları için bu albümü de onlardan bir tanesi zannetmişlerdi, fakat zamanında baya bir şaşırtıcı çıkmıştı albüm. Acayip fazla solo barındırdığı için eleştrilse de, Chris Broderick'in hakkını vermek gerek. Bana göre albümün en iyisi, 44 Minutes.
Albümün geri kalanıyla kıyaslandığında bana çok daha fazla hitap eden bir şarkıdır, yanlış anlaşılmasın diğer şarkılar da oldukça iyi, fakat ben Megadeth'ten çok vokalli chorus duyduğum da başka bir şey beni pek etkileyemez. Şarkının introsundaki gitar melodisi ve tahminimce asker telsiz konuşmaları güzel bir hava katıyor.
13, Th1rt3en
Bu albümle ilgili kafalar genel olarak karışık olsa da genel kanı Endgame'den biraz daha kötü bir albüm olduğudur. Karma bir salata gibi her tattan bir şeyler bulundurur bu albüm, içinde çok sağlam şarkılar da vardır. Bu albümle alakalı söyleyecek çok bir şey bulamadım, o yüzden, en iyisinin kesinlikle Public Enemy No.1 olduğunu söyleyebilirim.
Bana göre berbat bir klibe sahip olan bu şarkı (ki Megadeth'in güzel klip yaptığı benim için pek görülmemiştir) kesinlikle albümün en iyisi. Sololar oldukça tatmin ediyor, güzel verseler ve güzel bir chorus ile birleşince ortaya güzel bir şey çıkmış.
14, Super Collider
Bana göre kötü bir albümdür. 2013 yılında, GTA 5 ile aynı yıl çıktığı için hatırlıyorum bu albümü. 13'e kadar gittikçe sertleşen Dave'in tavrı, bu albümde tam tersine dönmüş ve baygın Amerikan hard rock gruplarından bir tanesinin çıkartacağı kalitede bir albüm olduğunu düşünüyorum. Gereksiz yumuşak albümle aynı ismi taşıyan şarkı, Dave'in vokallerinin, "hadi club'a gidip rock'layalım" havasına hiç uymadığını göstermiştir. Bence en iyisi, Kingmaker.
Güzel bir şarkıdır, albümün geri kalanına kıyasla oldukça sevdiğim bir şarkıdır. Özellikle riff ve sololar hiç fena değildir.
15, Dystopia
Genel kanı aksine bana göre Megadeth'in 2000'li yıllardan sonra çıkarttığı en iyi albüm budur. Yaşlanmış dede Mustaine'in olgunluk eseridir. Tabi, bazı şarkılarda Dave'in yaşlı sesini artık hissedebiliyorsunuz. Fakat gerçekten, Megadeth'in bir yerden sonra yaptığı albümler bir iyi bir kötü çıktığı için aklımda tutamıyorum. En büyük rakipleri Metallica, piyasaya 80'lerde ve 90'ların başında 5 tane sağlam albüm çıkarttı, daha sonra çıkarttıkları tüm albümler, birbirinden daha kötü ve rezil şekilde (Metallica fanboyları kusura bakmasın) çıktı. O yüzden kafanız karışmıyor. Biri size klasik 5 albüm dışında bir albümden bahsederse hemen albümün kötü olduğunu anlıyorsunuz. Fakat Megadeth'te durumlar böyle değil. Bir iyi bir kötü çıkan albümler sonucu isimleri karıştırıp rezil olmuşluğum da vardır, fakat bu albüm benim en iyi Megadeth şarkıları listemde ilk 5'e girecek kadar kalitelidir, o şarkı da, Poisonous Shadows.
Gerçekten acayip güzel bir chorus ve oldukça sağlam bir solonun yanında, introdaki riff, ve sondaki piyano bölümüyle 4/4'lük bir şarkıdır.
16, The Sick, the Dying... and the Dead!
Albüm ismi 40 yıl önceyi hatırlayan, fakat daha geçen sene çıkmış olan bu albüm, güzel. Dystopia kadar iyi değil evet, fakat yine de güzel bir albüm. İki albüm arasındaki sancılı süreçlerden sonra 6 yıl arayla çıkan bu albüm, Dave'in kendisinin değil sadece sesinin yaşlandığının kanıtıdır. Evet, Megadeth'in olgunluk eserleri, Metallica'nın kötü kalitede birbirinin aynı şarkılarla dolu 72 Seasons'undan çok çok daha iyidir. Bence bu albümün en iyisi ise, Killing Time.
Sağlam şarkı. Güzel riff, güzel verse, Dave'in sesi hala eskileri hatırlatıyor. Bu arada, fark ediyorum ki listenin sonuna gelmişiz.
Buraya kadar okuduysanız, teşekkürler. Bir Megadeth sever olarak bu yazıyı yazmaktan oldukça keyif aldım. Bu arada, Hidden Treasures'ı bilerek almadım, çünkü bir cover ve soundtrack albümü. Özgün pek bir şey yok, fakat eğer onu da merak ederseniz Angry Again şarkısına bakabilirsiniz, kendisi Last Action Hero'nun OST'sidir. Benim de en sevdiklerimdendir. Aynı albümde bir Paranoid cover'ı da bulunmakta, o da fena değil.
Evet, yazının sonuna geldik. Megadeth, Thrash Metal, veya direkt Heavy Metal ve Rock hakkında sormak istediklerinizi sorabilirsiniz, yazı hakkında fikirlerinizi belirtebilirsiniz.
Teşekkürler.
