Girdi - 1
Her şey planlandığı gibi ilerliyor. Görünüşe göre kazancımız beklediğimizden yüksek olacak. Bu madenden çok daha fazlasını çıkartabileceğimize kalıbımı basarım. Sadece daha derinlere kazmalıyız, böylece daha fazla zenginlik getireceğiz.
Girdi - 2
Bu sabah tünel duvarlarında küçük yarıklara benzer gedikler tespit ettik. Çatlaklar tehlikeli görünmüyor, ancak emin olabilmek için ek ahşap destek emri verdim. Eric'i hararet bastı, sanırım bu derinlikteki ısıdan hoşlanmıyor. Tull tıkırtılar duyduğunu iddia ediyor, bahse girerim sonunda hepten tırlattı. Sanırım büyük bir maden damarına yaklaşıyoruz, bu yüzden bir yerbilimci çağırtmaya karar verdim.
Girdi - 3
Canavarlar.! Her taraf gözleri olmayan yaratıklarla kaynıyor.! Çok derinlere kazdık ve gün yüzüne çıkmaması gereken yaratıklar tarafından kazılmış kadim tünellere girdik. Hepsi benim suçum, bu yüzden sorumluluğu üstlenip, sorunun kaynağını bulup bu felaket daha fazla yayılmadan kendim durdurmaya çalışmalıyım. Kaçın, aptallar.!
Girdi - 4
Başaramadım, fazla korkağım. Bu iş benim boyumu aştı. Sanırım şuanda madende hayatta kalan tek kişi benim, tabi durum her an değişebilir. Bu, maden kuyusunun bu kolunda saklanmamın 4. günü.
Canavarlarla aramda kurduğum ayı kapanı tuzakları bulunuyor, güvendeyim, şimdilik ancak yemek ve su olmadan daha ne kadar dayanabilirim bilmiyorum. Yanımda deponun anahtarı var ve neredeyse iki gündür erzakları almak için oraya sinsice girmekten başka bir şey düşünemiyorum.
Kalbim acil birşeyler yemem gerektiğini ve bunun için gireceğim riskin değeceğini söylüyor, ancak mantığım ise bana deponun çok uzakta olduğunu ve asla başaramayacağımı söylüyor. Zaten canavarlar etrafta cirit atıyor ve bana ulaşmaya çalıştıklarını hissediyorum, duyuyorum.
Bu yüzden yardım gelene kadar sessizliğimi korumalı ve varlığımın fark edilmesine neden olacak haraketlerden kaçınmalıyım. Sonrasında, umutsuz hale geldiğimde, kim bilir.? Ben Nion, bu satırları şayet ölürsem diye yazıyorum, son isteğim adımla tanınmaktır, çünkü bu çaresiz bekleyişimle yakında ölü madenci meslektaşlarımın arasına katılmış olacağım.
Her şey planlandığı gibi ilerliyor. Görünüşe göre kazancımız beklediğimizden yüksek olacak. Bu madenden çok daha fazlasını çıkartabileceğimize kalıbımı basarım. Sadece daha derinlere kazmalıyız, böylece daha fazla zenginlik getireceğiz.
Girdi - 2
Bu sabah tünel duvarlarında küçük yarıklara benzer gedikler tespit ettik. Çatlaklar tehlikeli görünmüyor, ancak emin olabilmek için ek ahşap destek emri verdim. Eric'i hararet bastı, sanırım bu derinlikteki ısıdan hoşlanmıyor. Tull tıkırtılar duyduğunu iddia ediyor, bahse girerim sonunda hepten tırlattı. Sanırım büyük bir maden damarına yaklaşıyoruz, bu yüzden bir yerbilimci çağırtmaya karar verdim.
Girdi - 3
Canavarlar.! Her taraf gözleri olmayan yaratıklarla kaynıyor.! Çok derinlere kazdık ve gün yüzüne çıkmaması gereken yaratıklar tarafından kazılmış kadim tünellere girdik. Hepsi benim suçum, bu yüzden sorumluluğu üstlenip, sorunun kaynağını bulup bu felaket daha fazla yayılmadan kendim durdurmaya çalışmalıyım. Kaçın, aptallar.!
Girdi - 4
Başaramadım, fazla korkağım. Bu iş benim boyumu aştı. Sanırım şuanda madende hayatta kalan tek kişi benim, tabi durum her an değişebilir. Bu, maden kuyusunun bu kolunda saklanmamın 4. günü.
Canavarlarla aramda kurduğum ayı kapanı tuzakları bulunuyor, güvendeyim, şimdilik ancak yemek ve su olmadan daha ne kadar dayanabilirim bilmiyorum. Yanımda deponun anahtarı var ve neredeyse iki gündür erzakları almak için oraya sinsice girmekten başka bir şey düşünemiyorum.
Kalbim acil birşeyler yemem gerektiğini ve bunun için gireceğim riskin değeceğini söylüyor, ancak mantığım ise bana deponun çok uzakta olduğunu ve asla başaramayacağımı söylüyor. Zaten canavarlar etrafta cirit atıyor ve bana ulaşmaya çalıştıklarını hissediyorum, duyuyorum.
Bu yüzden yardım gelene kadar sessizliğimi korumalı ve varlığımın fark edilmesine neden olacak haraketlerden kaçınmalıyım. Sonrasında, umutsuz hale geldiğimde, kim bilir.? Ben Nion, bu satırları şayet ölürsem diye yazıyorum, son isteğim adımla tanınmaktır, çünkü bu çaresiz bekleyişimle yakında ölü madenci meslektaşlarımın arasına katılmış olacağım.
