90'ların sonu ve 2000'lerin başında çocuk olan çoğu kişi bu cümleyi defalarca duymuştur.
Akşam olur, araba park edilir ve arabadan çıkmadan önce günümüzdeki gibi telefon vs. almak yerine ilk önce teyp alınırdı. Teyp eve götürülür, arabanın anahtarının yanına güzelce konulur ve arabaya takılmak için yarını beklerdi.
Teypi arabada unutanlar yarın olduğunda teypi ya çaldırırdı, çaldırmadıysa da şanslı gününe denk gelmiş olurdu. İşte 90'ların sonu ve 2000'lerin başı böyle karanlık bir dönemdi
Akşam olur, araba park edilir ve arabadan çıkmadan önce günümüzdeki gibi telefon vs. almak yerine ilk önce teyp alınırdı. Teyp eve götürülür, arabanın anahtarının yanına güzelce konulur ve arabaya takılmak için yarını beklerdi.
Teypi arabada unutanlar yarın olduğunda teypi ya çaldırırdı, çaldırmadıysa da şanslı gününe denk gelmiş olurdu. İşte 90'ların sonu ve 2000'lerin başı böyle karanlık bir dönemdi
