Alacak olan elbet alır fakat şöyle düşünelim. Diyelim ki ben FIFA 19'u çok beğendim ve FIFA 20'yi bekliyorum. Fakat online için değil. Oyun çıktı ve o da ne!? Asgari ücret ile geçinen ben bir oyun oynamak için yüzlerce lira ödeyeceğim.
-Dur bir bakayım korsana düşmüş mü? Heh düşmüş. Alo İsmail. Akşama bendesiniz FIFA 20 indirdim.
Sonuç: oyun birkaç ay boyunca kırılmasaydı indirim kovalayıp alacaktım ama madem korsana düşmüş neden para vereyim?
Burada neyin saçma olduğunu anlamadım?
Bu kurumların yıllarca bulamadığı suçlular var. İddiamın arkasındayım. Aklını kullanan parayı alır.
Eski ile şimdi arasına çok fazla fark var. Mesela günümüzde kullanılan DRM yazılımları eskilerine nazaran çok daha gelişmiş. Bu da kırılmasını zorlaştırıyor. Eskiden oyuna eklenen bir koruma kırıldığında aynı korumayı kullanan diğer oyunlar da kırılabilirken şimdi bir oyun kırıldığında anlık olarak koruma sistemini güncelleyebiliyorlar. Sistemin nasıl çalıştığını bilmiyorum ama kendi içinde farklı yöntemleri de bulunabilir. Son yıllarda bazı Denuvo sürümleri kırıldıktan sonra aynı Denuvo sürümünü kullanan diğer oyunların kırılmaması bunun bir örneği.
Sanırım bahsettiğim şeyi yanlış anladınız. Basit bir örnek vereyim. Ben Denuvo'nun son sürümünü kırdım. Ama benden başkası kıramadı. Ben de Denuvo ya da oyunun yapımcı şirketi ile iletişime geçip fidye istedim. Verilmezse nasıl kırdığımı başkalarına aktaracağımı söyledim ve şirket bana ödeme yaptı. Yani şirket sistemin kırılmamasını değil kırılan dosyaların paylaşılmamasını sağlamış oldu.
Tekrar belirteyim bunlar oldu demiyorum ama bir defa bile olsa yaşandığını düşünüyorum.