İyi geceler iyi forumlar. Birkaç şey anlatacağım düşüncelerinizi merak ediyorum. Belli başlı sayıda samimi olduğum arkadaşlara sahibim. Ortalama 13-14 yıllık bir arkadaşlıklarımız söz konusu. Bu arkadaşlarımın bazı davranışları, iğnelemeleri ve sözleri benim canımı sıkıyor. Ben ağzımı açıp bunun onlara yanlış olduğunu söylesem dahi affedersiniz başka taraflarıyla gülerler, üstüne dalga geçerler. Zira ben de hatalarını ve yanlışlarını onlara söyleyecek bir insan değilim. Söyleyemem utanırım. Ama onlar kendi aralarında dahi olsa dalga geçmeyi, iğnelemeleri ve küçük düşürmeleri normal bir olay olarak görüyor ve bu davranışları her halükarda yapabiliyorlar. Bu olaylar toplu çıktığımızda yaşanıyor. Normalde ( arada bir kahvehaneye veya farklı yerlere sadece iki kişi olarak çıktığımızda ) bu olaylar olmuyor normal iki arkadaş gibi sohbet edip, muhabbetlerimizi döndürüyoruz. Şöyle bir gerçek te var.
Bu arkadaşlarımın diline düşmeyeceksin. Zira diline bir şekilde düşersen ölene kadar o konu hakkında ya dalga geçerler ya da iğneleyici sözler söylerler. Aynı şeyi ben yapmaya benim vicdanım el vermez utanırım. Bu davranışları bir süre sonra benim canıma tak etti ve ben bir çıkmamaya başladım fakat nafile. Eve kadar gelip kapıdan alacak seviyeye geliyorlar. Gelmeyince bir ton laf, gidince on ton laf yiyorum. İki ucu tezekli değnek. En çok da diline düşmelerinden çekiyorum zaten. Örneğin eskiden yaptığım hataları onların yanında onlara yapmamasını öğütleyince benimle kalp kırıcı şekilde dalga geçiyorlar. İğneleyici sözleri cabası. Ne yapmalıyım? Nasıl bir davranış sergilemeliyim? Sosyal hayatımda bu tarz yaşantılarıma normalde kimseden tavsiye almam, aksine insanlara ben tavsiye verirdim fakat dayanacak gücüm kalmadı ve sizlere danışmayı istedim.
"Bana diyene bak" diyerek onun unutkanlığını yüzüne vurabilirdiniz de ama bunu ciddi olarak değil samimi olarak yapmalısınız. Yoksa ciddiye alınır.
