Kendimizi boşlukta hissetmek

Zaten cevabı başlıkta vermişsin. Kendini boşlukta hissettiğin için anlamı kaybetmişsin. Merak etme bir sorunun yok, ilgilenecek bir şeyler bul.
Başlığı böyle yazmadım.

Yani durduk yerde, bir anda hayatın anlamını kaybetmek normal bir şey mi?

Günü boş geçirmiyorum, zamanımı bolca ayırdığım hobilerim var.
 
Başlığı böyle yazmadım.

Yani durduk yerde, bir anda hayatın anlamını kaybetmek normal bir şey mi?

Günü boş geçirmiyorum, zamanımı bolca ayırdığım hobilerim var.
Hayata kendin bir anlam yüklemediysen geçmişte, zaten bir anlamı yok hayatın. Anlam yükleyen bizleriz. Hayatının anlamını kaybetmen için önce bir hayat anlamı belirlemen gerekiyor. Senin sorunun kendini tatmin edecek bir hayat amacı bulamaman olabilir mi?
 
Hayata kendin bir anlam yüklemediysen geçmişte, zaten bir anlamı yok hayatın. Anlam yükleyen bizleriz. Hayatının anlamını kaybetmen için önce bir hayat anlamı belirlemen gerekiyor. Senin sorunun kendini tatmin edecek bir hayat amacı bulamaman olabilir mi?
Yani dediğiniz yukarıda da dediğim gibi her 2-3 ayda bir yaşıyor olsaydım olabilirdi. Ancak son ay içerisinde sıkça yaşadığım için, ve bu ay içerisinde de "kendimi boşlukta hissetmemi" tetikleyecek olan şeyin hayatın amacını bulmak için kafamı çok yormamam ve bunu çok önemsemediğimden dolayı yaşadığım şeyin sebebinin hayatın amacını bulamamam olduğunu pek sanmıyorum.

Diğer arkadaşa da söylediğim gibi son zamanlarda herhangi bir olay yaşamadım, büyük bir derdim vs. yok. Kendimi gayet normal hissediyorum.
 
Bu aralar bana çok sık olan bir olaydan bahsetmek istiyorum.
Kendimi boşlukta gibi hissediyorum ve sanki o haldeyken vücudumu kontrol eden kişi ben değilmişim gibi oluyor. Ne yaptığımı, nasıl yürüdüğümü, ne düşündüğümü falan biliyorum ancak bunları yapan kişi ben değilmişim gibi oluyor. Hani tanrısal bakış açısıyla yazılmış hikayelerdeki karakterler gibiyim. Tek karakter var ve olayı anlatan benim.
Yakın zamanda buna benzer yaşadığım olay;
Geçenlerde markete gittim abur cubur vs. almaya, ilk girdiğimde hiç sıkıntı yoktu el arabasını falan aldım

Aslında neler yaptığımı hatırlıyorum ama nasıl yaptığımı bilmiyorum, sanki kendi kafamın
içinde oturup olanları izliyormuşum gibi.

alışverişimi yaptım. Kasiyere parayı verdim, ve tam o sırada "sen öğrencisin lan bunlar ne :)"
Deyip sırtıma vurdu. O sırada sanki kendi bedenime gelmiş gibi oldum, garip bir hissiyattı. Ne olup
bittiğini anlıyor, kendi bedenimim kontrolünün bende olduğunu hissediyor gibiydim.

Bu yaşadığım olayın bir ismi var mı?

Kendine yabancılaşmak diyorlar psikiyatriler genelde. Ama bence kendine doğru adım atan insanlarda var olan bir durum bu. Kısacası yolun başındasın. Bence bu yoldan uzak dur. Kendini irdelemeye başlarsan işin içinden çıkamazsın.
 
Kendine yabancılaşmak diyorlar psikiyatriler genelde. Ama bence kendine doğru adım atan insanlarda var olan bir durum bu. Kısacası yolun başındasın. Bence bu yoldan uzak dur. Kendini irdelemeye başlarsan işin içinden çıkamazsın.
Az önceki arkadaşa dediğim gibi; yıllardır devam eden bir şey bu. Yani sizin dediğiniz gibi kendime doğru adım atmaya başladıysam ben ayağımla ilerlemiyorum demektir bu. Ve ben kendimi az çok tanıyan birisiyim.
 
Az önceki arkadaşa dediğim gibi; yıllardır devam eden bir şey bu. Yani sizin dediğiniz gibi kendime doğru adım atmaya başladıysam ben ayağımla ilerlemiyorum demektir bu. Ve ben kendimi az çok tanıyan birisiyim.

Dostum aslında bi tık uzun şeyler yazabilirdim ama seni korkutmak istemiyorum. Sadece bu konunun pek üzerinde durma. Kendine yabancılaşma durumu bu. Eğer durumun iyiyse psikoloğa bile gitmene gerek yok. Sadece bu konuyu bence irdeleme, ve kendini kaptırma. Demem şu ki, bu yaşadığın duygu durumu durduk yere olan bir şey değil. Bilinçaltında bir şeyler bu gibi duygu durumlarına neden oluyor. En iyisi seni üzen, kötü eden, moralini bozan, olumsuz şekilde etkileyip düşündüren herşeyden uzak durmaya çalış. Emin ol bu tür şeyler geçecektir.
 
Dostum aslında bi tık uzun şeyler yazabilirdim ama seni korkutmak istemiyorum. Sadece bu konunun pek üzerinde durma. Kendine yabancılaşma durumu bu. Eğer durumun iyiyse psikoloğa bile gitmene gerek yok. Sadece bu konuyu bence irdeleme, ve kendini kaptırma.
Korktuğumda ne kadar kötü etkiler bilmiyorum ama siz bunu söylemeyince ve irdelememem gerektiğini söylediğinizde olayın hakikatini tam manasıyla öğrenemediğim zaman bu beni daha da kötü etkiler.
Siz bunu dediğiniz zaman merakım daha da arttı. (Kesinlikle yanlış bir şey yapmadınız yanlış anlamayın.) Yaşadığım olayın 'kendinle yabancılaşma' durumu olabileceğini söylediğiniz için teşekkürler.
 
Korktuğumda ne kadar kötü etkiler bilmiyorum ama siz bunu söylemeyince ve irdelememem gerektiğini söylediğinizde olayın hakikatini tam manasıyla öğrenemediğim zaman bu beni daha da kötü etkiler.
Siz bunu dediğiniz zaman merakım daha da arttı. (Kesinlikle yanlış bir şey yapmadınız yanlış anlamayın.) Yaşadığım olayın 'kendinle yabancılaşma' durumu olabileceğini söylediğiniz için teşekkürler.

O merak duygusunuda biliyorum. Bu yaşadığın şeyleri yaşarken ufaktan lirik duygular içinde oluyorsun, ama daha önemlisi, yaşadığın şeyleri hatırlayınca, ve özellikle başkalarına anlattığın zaman daha bir sürükleyici gibi oluyor. Boşver dostum bu tür duygu durumlarını. Ha adı ne diye sordun ben de sana cevap verdim; kendine yabancılaşmak: depersonalizasyon. Yani bu daha sonra daha değişiklik bozukluklara sebep olabilir. Bu senin elinde her şeyden önce. Düşünme işte boş işler :)
 

Technopat Haberler

Geri
Yukarı