Önemli Biri
Centipat
- Katılım
- 12 Ekim 2021
- Mesajlar
- 144
- Çözümler
- 2
İçimde ki bu iki duygu sürekli birbirleri ile çarpışıyor. Bir yanım kıskançlıktan bırakıp gitmek isterken, diğer yanım ondan bağını koparamıyor. Sanki bir parçam onunla bütünleşmiş gibi. Bu ilişki bu yolda ilerlerken ruhumu zehirliyor benim her geçen gün. Sağlıklı davranamıyorum ve düşünemiyorum. Kafam artık yeni şeyleri idrak etmekte zorlanıyor düşüncelerim arasında bunca sorun varken.
Onun için normal olan şeyler benim için kıskançlık haline dönüyor. Bu konuyu ne kadar ölçsek, tartsak da sonucunda benim bir şeyler yapmam gerekiyor her daim. Örneğin bırakamıyorum ; bu durumda kendimi törpülemeye çalışıyorum kıskançlığımın üzerine yürüyerek. Bunun normal olduğunu söylüyorum sürekli içimden ve iyi şeyler düşünüyorum. Bu işe yarıyor mu bilmem ama zamanla birlikte deniyorum sadece.
Son olarak da içimde ki kıskançlık sorununu oluşturan şey onun erkek dostlarıyla yakınlığı. Bunu da eklemek istedim.
Bilemiyorum tüm bu yaşadıklarımdan utanmam mı gerekiyor, ileride pişman mı olacağım bilemiyorum. Sadece hissettiğimi zamanın akışıyla sürdürüyorum. Büyüdüğümde çocukluk diyerek güleceğim anılar bırakıyorum belki de mazide.
Olması gereken nedir sizce?
Onun için normal olan şeyler benim için kıskançlık haline dönüyor. Bu konuyu ne kadar ölçsek, tartsak da sonucunda benim bir şeyler yapmam gerekiyor her daim. Örneğin bırakamıyorum ; bu durumda kendimi törpülemeye çalışıyorum kıskançlığımın üzerine yürüyerek. Bunun normal olduğunu söylüyorum sürekli içimden ve iyi şeyler düşünüyorum. Bu işe yarıyor mu bilmem ama zamanla birlikte deniyorum sadece.
Son olarak da içimde ki kıskançlık sorununu oluşturan şey onun erkek dostlarıyla yakınlığı. Bunu da eklemek istedim.
Bilemiyorum tüm bu yaşadıklarımdan utanmam mı gerekiyor, ileride pişman mı olacağım bilemiyorum. Sadece hissettiğimi zamanın akışıyla sürdürüyorum. Büyüdüğümde çocukluk diyerek güleceğim anılar bırakıyorum belki de mazide.
Olması gereken nedir sizce?
Son düzenleme: