Bazı insanların doğuştan yalnız olması

Bonita

Hectopat
Katılım
13 Mart 2022
Mesajlar
1.381
Makaleler
1
Çözümler
2
Daha fazla  
Cinsiyet
Erkek
Mesela ben. Kimseyle karşılıklı oturup iki çift laf yapamıyorum. Yan yana yürürken sıkılıyorum ve kendimi kasıyorum. Rahat olsam da aynı, yanımdaki benden çabucak sıkılıyor. Hayatım boyunca bir kez bile arkadaş grubumla grup konuşması yapmadım(hani birkaç kişi bir araya gelir de konuşur sohbet eder vs.). Çok ilginç bir durum. Hiç böyle insanlar bulamadım. Kız arkadaşlarım bile benden çabucak sıkılıyorlardı. Sadece öpüş, koklaşma felan vardı yani. Bu benim kaderim galiba. Ne kadar dışa dönük bir insan olmaya çalışsam da başaramıyorum. Bana ağır olmak yakışıyor herhalde, ama ben ağır abi olmak istemiyorum. 19 yaşındayım, ömrümün sonuna kadar böyle geçmesinden korkuyorum. Umarım her şey çok daha farklı olur. Bazen keşke grubun kısa boylu elebaşı fırlama tipler varya onlar gibi olsaydim felan diyordum. En azından bir arkadaş grubum felan olurdu birlikte gezer eglenirdik.
 
Aynı durum bende de var. Genel de yalnız takılırım. Birkaç tane samimi olduğum arkadaşım var o kadar. Mesela biriyle konuşurken pek konu açamıyorum anca biri gelip konu açarsa sohbet ederim. O yüzden 1 kez kız arkadaşım olmuştu onunla da pek konuşamazdım o konu açardı falan. Zaten 8,9 aydır sağlık sorunlarımdan dolayı pek evden çıkmıyorum, spor yapardım bırakmak zorunda kaldım. İyice içime kapandım. Aslında utangaç da değilim ama yapım böyle sanırım istesem de pek sosyal biri olup insanlarla rahat rahat arkadaşlık kurup konuşamam. Çoğu zaman yalnız olmak sıkıcı ama alışıyor insan.
 
Yalnız kalmak bugün bir problem olsaydı belki de pek çok icat olmayacaktı, pek çok dahi insan kendi kapasitesini görmeyecekti. Yalnız kalmak kötü bir şey değildir, bunu kanıksamak temel bir problemdir, kalkıp da bunu kaderim diyip bütün geleceğinizi böyle tayin ederseniz zaten hayata gelmenizin bir amacı yok. Kalkıp da zaten ölmek daha iyi demenin hiç bir akılda kalıcı yanı yoktur, bu düpedüz gerizekalılıktır. İnsan hayatını istediği gibi şekillendirebilir. Sırf yaşanılan sorunlardan dolayı hayatı dışkı gibi görüyorlarsa, onların kendi kapasitelerini görmemelerinden kaynaklanır. Hayatta hangi şey sonsuza kadar sürmüş de bu kötü şeyler hep devam edecek? Özetle demem gerekirse yalnızlık öcü bir şey değildir. Bu hayatta ister inanın ister inanmayın bir şekilde taşların yerine oturduğunu göreceksiniz, yeter ki istemeyi bilelim, yeter ki. Yoksa bu hayat denizi daha çook sürükler. Önemli olan iyi değerlendirebilmek. İnsanların en büyük problemi, göremediği veya algılayamadığı şeyleri yanlış yorumlaması, gelecek gibi.
 
Aynı durum bende de var. Genel de yalnız takılırım. Birkaç tane samimi olduğum arkadaşım var o kadar. Mesela biriyle konuşurken pek konu açamıyorum anca biri gelip konu açarsa sohbet ederim. O yüzden 1 kez kız arkadaşım olmuştu onunla da pek konuşamazdım o konu açardı falan. Zaten 8,9 aydır sağlık sorunlarımdan dolayı pek evden çıkmıyorum, spor yapardım bırakmak zorunda kaldım. İyice içime kapandım. Aslında utangaç da değilim ama yapım böyle sanırım istesem de pek sosyal biri olup insanlarla rahat rahat arkadaşlık kurup konuşamam. Çoğu zaman yalnız olmak sıkıcı ama alışıyor insan.
Geçmiş olsun. Son cümleniz gerçekten hepimiz adına çok acı. İnsan sosyal bir varlıktır. Sosyal olmazsa birçok sorun beraberinde gelir. Hayırlısı artık..
 
Arkadaş zaman kaybı. Yalnız olmak çok güzel.
Öyle değil ne yazık ki. İnsan doğası gereği sosyal bir varlık. Antisosyallik İleride ciddi sorunlara yol açabilir. Ben de bundan korkuyorum işte, yoksa insan bazen yalnız kalmalı, kafasını toplamalı, ama hep de yalnız kalmamalı.
Yalnız kalmak bugün bir problem olsaydı belki de pek çok icat olmayacaktı, pek çok dahi insan kendi kapasitesini görmeyecekti. Yalnız kalmak kötü bir şey değildir, bunu kanıksamak temel bir problemdir, kalkıp da bunu kaderim diyip bütün geleceğinizi böyle tayin ederseniz zaten hayata gelmenizin bir amacı yok. Kalkıp da zaten ölmek daha iyi demenin hiç bir akılda kalıcı yanı yoktur, bu düpedüz gerizekalılıktır. İnsan hayatını istediği gibi şekillendirebilir. Sırf yaşanılan sorunlardan dolayı hayatı dışkı gibi görüyorlarsa, onların kendi kapasitelerini görmemelerinden kaynaklanır. Hayatta hangi şey sonsuza kadar sürmüş de bu kötü şeyler hep devam edecek? Özetle demem gerekirse yalnızlık öcü bir şey değildir. Bu hayatta ister inanın ister inanmayın bir şekilde taşların yerine oturduğunu göreceksiniz, yeter ki istemeyi bilelim, yeter ki. Yoksa bu hayat denizi daha çook sürükler. Önemli olan iyi değerlendirebilmek. İnsanların en büyük problemi, göremediği veya algılayamadığı şeyleri yanlış yorumlaması, gelecek gibi.
Güzel yazmışsınız fakat size katılmadığım noktalar var. İnsan doğası gereği sosyal bir varlıktır. Bunu bireyin elinden alırsan ileride çok büyük sağlık sorunları yaşayabilir. İnsanın ölümü seçmesi de bana göre gerizekalılık değil, bir seçimdir. O seçim de kişinin kendi sorumluluğundadır. İntihar büyük bir sorumluluk gerektirir. Kesin olarak "gerizekalılıktır" sözünü kendimce doğru bulmuyorum, çünkü hayata gelmeyi kendi istemedi, ona kimse sormadı. Son olarak yalnızlığa "öcü" demiyorum, insan tabii ki yalnız kalmalıdır. Şöyle düşünün, insan tabii ki uyumalıdır fakat her zaman uyursa bu sorun teşkil eder. Bunlar benim düşüncelerim, sizin de bana katılmadığınız yerler olabilir, saygı duyarım.
 
Son düzenleme:
İnsan doğası gereği sosyal bir varlıktır. Bunu bireyin elinden alırsan ileride çok büyük sağlık sorunları yaşayabilir.
Zaten ben yalnızlığın güzellemesini yapmadım, insanlar böyle şeyleri yanlış anladığından kendi düşüncelerimi açıkladım.
 

Bu konuyu görüntüleyen kullanıcılar

Technopat Haberler

Geri
Yukarı