Bazı insanların doğuştan yalnız olması

Aslında ben senle aynıyım gibi. Genel olarak yalnızım. Çünkü kimseye ihtiyaç duymuyorum. Eğlenceli ortamlar vs. beni pek eğlendirmiyor. Bence doğuştan geliyor.

Bonita dedi:

Geçmiş olsun. Son cümleniz gerçekten hepimiz adına çok acı. İnsan sosyal bir varlıktır. Sosyal olmazsa birçok sorun beraberinde gelir. Hayırlısı artık.

Genişletmek için tıkla...

Teşekkür ederim. Dediğinize katılıyorum. Hayırlısı...

Iskenderun dedi:

Aslında ben senle aynıyım gibi. Genel olarak yalnızım. Çünkü kimseye ihtiyaç duymuyorum. Eğlenceli ortamlar vs. beni pek eğlendirmiyor. Bence doğuştan geliyor.

Genişletmek için tıkla...

Bende de öyle hocam gidip barlarda publarda alkol içip dağıtmak hiç hoşuma gitmiyor. Böyle arkadaşlarım olacak onlarda kampa gideceğiz, oturup felsefe felan konuşacağız yani benim aşırı hoşuma gidiyor, çünkü kötü şeylere para harcamak yerine yararlı şeyler yapmak bana daha eğlenceli ve mantıklı geliyor.

Bonita dedi:

Öyle değil ne yazık ki. İnsan doğası gereği sosyal bir varlık. Antisosyallik İleride ciddi sorunlara yol açabilir. Ben de bundan korkuyorum işte, yoksa insan bazen yalnız kalmalı, kafasını toplamalı, ama hep de yalnız kalmamali.

Genişletmek için tıkla...

Yo. Ben dogam geregi sosyal bir varlik degilim.

350070 dedi:

Yo. Ben dogam geregi sosyal bir varlik degilim.

Genişletmek için tıkla...

Konuşabilen bir heyvansın o zaman.

Bonita dedi:

Konuşabilen bir heyvansın o zaman.

Genişletmek için tıkla...

Senin kadar.

350070 dedi:

Senin kadar.

Genişletmek için tıkla...

Evet 3-C sınıfından ismi olmayan arkadaş laf soktu, şimdi biraz ağlamaya gideyim sonra gelirim tekrar.

Konu aktif mi bilmiyorum ama bende aynıyım. Alıştım artık yani yeni insanlara tanımaya çalışıyorum bir iki arkadaşım oluyor uzun sürmüyor ama olsun artık. Eve çok kapanık kalıyorum küçükken terk edildim ailem tarafından değil. Tüm okul arkadaşlarım en iyi dostlarım uğruna canımı veririm dediğim insanlar özel okula gidip ben devlet okulunda kalınca ve zorbalığa uğrayınca kendini koruma psikolojisi ile artık savunma moduna mı geçiyoruz bilmiyorum insanlara konuşmama uzak durma insan seçmek gibi şeyler yaşanıyor. Ama bir iki hakiki dostum var şuan o beni mutlu ediyor başka şehirler de de olsak sorun değil. Ama yani dediğim gibi terk edildiğim zaman arkadaşlığı unuttum gerçekten uzun bir süre. Çok iyi hatırlıyorum en sevdiğim insana evimin balkonundan el salladım ve evi hala balkondan bakınca gözüküyor. Bazen o kapından çıkacak diye beklemek insan kötü hissettiriyor gerçekten. Küçüksün çocuksun anlamıyorsun gitme kelimesini bilmemek ve bir daha asla görüşmemek nedir bilmemek ama yaptığı ağır tramva.

Yalnızlık iyidir. Kafan rahat oluyor en azından. İlkokula kadar hiç arkadaşım olmadı. Bizim zamanımızda ilkokul 8 yıldı. Teneffüste oyun oynanır, aralarına almazlar. Beden dersinde top oynanır, takıma almazlar. Yıllarca sınıflar arası turnuvalar oldu, hep katılmak istedim. Anca ponpon kız gibi kenardan seyrettik. Hep dışlandım ama arkadaşlarıma karşı hiç kin tutmadım veya küsmedim. Sevmiyorlarsa zorlayacak halim yoktu insanları. Sonra liseye geçtik. İlk başlar güzeldi, dedim bu sefer başarıyorum. Yine olmadı orda da dışladılar. Sonra bizim sınıfta bir kızla aramız çok ilerledi. O kız benim hem ilk arkadaşım hem de ilk aşkımdı. Hayatım boyunca beni dışlamayan tek insandı. O kız yanımdayken her şeyim çok iyiydi. Üniversiteye geçince de çok iyi arkadaşlıklar kurdum. Ortamlarımız çok iyiydi. Tamam dedim şeytanın bacağını kırdım. Çok iyi arkadaşlarım var. Hayatımın kadını da yanımda daha ne isterim diyordum. Sonra sevdiğim kadın beni terk etti. Sebebi de aşırı ilgi gösterip, üzerine fazla titriyormuşum. Tabi bu bahane üniversiteyi farklı illerde okuduk. Arkadaşları verdi gazı, verdi ayarı kızın bütün dengesini bozdular. Bütün huyu, ahlakı değişti gidince. Tabi bana bu olay ağır geldi, kendi kabuğuma çekildim. Kimseyle görüşmez oldum. Birkaç sene böyle devam etti. Sonra araya birde pandemi girince senelerce dışardan uzak kalmış oldum. Keşke zamanında o kızda dışlasaymış beni. En azından yalnızlığa alışıktık. Bunları yaşamazdık. Uzun lafın kısası yalnızlık iyidir. Benim o biberden azım yandı bir kere. Ne arkadaş edinirim, ne de birini severim. Zaten arkadaşta olsa sevgili de olsa bunlar pahalı şeyler, para lazım. Para olmayınca otomatik olarak hiçbiri de olmuyor.

Iskenderun dedi:

Eğlenceli ortamlar vs. beni pek eğlendirmiyor. Bence doğuştan geliyor.

Genişletmek için tıkla...

Parasızlıktan kankam o ya.

Ben de alkolü ortamları, okey gibi masa oyunlarını pek sevemedim; taş atıyorsun attıkça atıyorsun bitmiyor.

Kendine güvenmen gerekiyor olay o, yapamam-edemem dersen 1-0 geriden başlarsın ilişkilerde.