28 yaşına kadar hiç sevgilim olmadı

Sonarix

Hectopat
Katılım
5 Haziran 2020
Mesajlar
24
Merhaba arkadaşlar. Ben 28 yaşında, 1.81 boyunda, sokakta yürürken, metroda ya da otobüste giderken kızların dönüp baktığı tipte bir erkeğim. İyi bir mesleğim var. Ortalama sabit bir gelirim var. İstediğim şeyleri alabiliyorum. Ama hiç kız arkadaşım olmadı. Yani şöyle söyleyeyim; bırakın kız arkadaşım olmasını, bir kızla yüz yüze arkadaşça sohbet etmişliğim dahi yoktur. Öylede utangaç ve çekingen bir yapım var. Marketlerdeki kasiyer kızlardan para üstü alırken bile kızın eli, elime değmesin diye parmak uçlarımla para alan bir insanım. Bir kızın gözüne 1 saniyeden fazla bakamıyorum. Sapık, tacizci ya da abaza damgası yemekten korkuyorum. Çalıştığım yere yeni gelen kızlar bile benimle konuşmuyor sohbet etmiyor. Diğer erkeklerle sohbet ediyorlar. Sanırım tipim ne kadar düzgün olursa olsun çekici bir auram yok karşı cins için. Ben bir kızın peşinden koşacak ya da ilk teklifi edecek bir erkek değilim. Hiçbir zamanda olmadım. Artık 28 yaşına geldim umudumu kesmiş bulunmaktayım. 2 sene sonra 30 yaşında olacağım ve bakir bir erkek olarak hayatın geri kalanını emekliliği hak etmek için yaşayacağım. Ama böyle olmayı ben istemedim. Asosyal ve kızlarla konuşmayı bile bilmeyen hatta kızlar hakkında hiçbir şey bilmeyen, onları ulaşılmaz varlıklar olarak görmeyi ben istemedim. Bu yazıyı birazcık içimi döküp rahatlamak için yazmak istedim. Okuduğunuz için teşekkür ederim.
 
Son düzenleyen: Moderatör:
Erkeklerle iletişim nasıl?
Çok iyi hiçbir sorun yok. Ama bir kız gördüğümde elim ayağıma dolanıyor. Lise son sınıfta iken aşık olduğum kıza teklif edip ret yemiştim. O günden sonra içime kapandım. Kızlarla arama çelikten duvar ördüm diyebilirim.. Çok hoşlandığım kızlar oldu ama hiçbiriyle konuşmaya cesaret edemedim. Unuttum gitti. Sanırım artık buna alışmalıyım diye düşünüyorum.
 
Çok iyi hiçbir sorun yok. Ama bir kız gördüğümde elim ayağıma dolanıyor. Lise son sınıfta iken aşık olduğum kıza teklif edip ret yemiştim. O günden sonra içime kapandım. Kızlarla arama çelikten duvar ördüm diyebilirim.. Çok hoşlandığım kızlar oldu ama hiçbiriyle konuşmaya cesaret edemedim. Unuttum gitti. Sanırım artık buna alışmalıyım diye düşünüyorum.
Vazgeçme. Ben yalnız olduğum için bu haldeyim, eğer ortamım olsaydı ve güzel kız arkadaşlarım olsaydı belki de sevgilim olurdu.
 
Vazgeçme. Ben yalnız olduğum için bu haldeyim, eğer ortamım olsaydı ve güzel kız arkadaşlarım olsaydı belki de sevgilim olurdu.
Artık vazgeçtim. Olmayacak belli ki.. Kendimi değiştiremem. Ben bir kızın peşinden koşacak biri değilim. Umarım sen benim gibi olmazsın. Bu benim elimde olan birşey değil. Artık karşı cins için cesaretim ve gücüm yok. "Olursa olur olmazsa" modundayım.
 
Kanka devir teknoloji devri. Sosyal medyada konuşsana. İstersen anonim ol, kim olduğunu bilme ihtimali olmayan kızlarla konuş, tanış ne bileyim illa ilişki olmasın biraz açıl, ısırmadıklarını falan gör. Önce yazarak, sonra sesle falan. Olur yani ufak ufak. Böyle derbeder olma boylu poslu adammışsın havada kaparlar seni.
 

Technopat Haberler

Yeni konular

Geri
Yukarı