Selamlar arkadaşlar, profilimden gördüğünüz gibi 18 yaşındayım bu sene 19'uma gireceğim.
Çoğu kişi bu başlık altında X aylık veya y senelik ilişkim bitti başlıkları atıyor. Benim elime kız eli değmedi desem yeridir. Bazen düşünüyorum bu durum çok mu vahim diye. Yani böyle düşününce kendimi ölümüne 3 ay kalmış bir insan gibi hissediyorum.
Kendimi buraya açmam belki doğru değildir ama başka çarem yok mazur görün.
Önceden -lisenin başları da dahil- hiç sevgili yapayım kafasında olmadım yaşıtlarımın %95'i bu kafadayken - sanırım bu biraz da aile etkisi (sevgili yapma çok erken vs.). Şu an ünideyim bu arada.
Ama dönüp baktığımda her şey için geç kalmış olma yolunda ilerliyormuş gibi hissediyorum. Aslında bir sevgilim olsun istiyorum bazen ama çaba göstermek hiç içimden gelmiyor. Sanki içimde çocukluktan kalma büyük bir korku var. Büyük bir reddedilme korkusu - bu her konuda var bende. Yaşadığım bazı olaylar birer travma olmuş olsa gerek. Gerçekten zor zamanlar da geçirdim ben.
Gerçi bırak sevgiliyi, doğru düzgün görüşebileceğim bir dostum olduğundan bile emin değilim. Sanki aylar sonra yapayalmız kalacağım gibi hissediyorum. Kendimi de ufaktan geliştirmeye çalışıyorum bu arada. Çok boş bir insan olarak büyüdüm, yetiştim. Şimdilerde ise toparlanmaya çalışıyorum ama dediğim gibi sosyalleşme üzerine çaba harcaman çok içimden gelmiyor aslında istiyorum ama...
İsterseniz tüm gerçekleri yüzüme çarpıtın, isterseniz tekme tokat dalın, isterseniz yerden yere vurun ama şunu merak ediyorum: Bu yaşlarda benim gibi olanların oranı yaklaşık ve tahmini nedir?
