Merhaba dostlar, bu yazıyı dertleşme amacıyla yazıyorum. Umarım yardımcı olacak insanlar gelir. Ben 19 yaşında bir adamım. Bugüne kadar hep hayatımda bir seyler ters gitti. Çok fakir bir aileden geliyorum. Ki halen fakiriz ama eskisine göre daha az. Ben arkadas ortamînda hep eziklenen, asosyal bir tiptim. Ortaokulda çokça ezildim. Lisede ezildim. Hep insanlar lise en güzel zamandir derler. O zaman hep biraz huzunlu olurum, sahte insanlarla konuştuğum, eziklenip dıslandığîm ve o zamanlarda gerçek dost edinemediğim için. En yakın arkadasim can ciğer dediğim adamlar beni sattı daha da aramadı. Sürekli red yedim, bugüne kadar 1 tane bile kız arkadaşım olmadı. Şu anda da universitede ayni durumdayim. Asosyalim, tipsiz ve vasıfsızım. Çocukluğumdan itibaren de kafama çok darbe yedim. Ortaokulda arkadaşlarımın şaka niyetine vurmasından tutun, üniversitede kafama yediğim yumruklara kadar. Unutkanlığım arttı ve eskisine göre bir şeyler kavramakta zorluk çekiyorum. Lisede iyi yaptığım İngilizceyi anlamakta eskisine göre daha fazla zorluk çekiyorum ve 2 haneli sayıları bile akildan hesap edemiyorum. Doktora gitmek istiyorum, fakat ailem izin vermiyor. Doktorum da IQ testi yapti 70 çıktı. Tedavisi var midir? Ne yapmam lazim hiç bilmiyorum. Bazı olaylari da kafaya çok takiyorum, beni yipratiyor. Hani hayat iyi insanlara iyi davranir derlerdi, o zaman bize niye kötü davranıyor? Niye adil olmuyor? Niye her yönden darbe vuruyor? Ben artık tükenmek uzere olduğum için buraya yazma ihtiyaci duydum. Hasta oldum bir allahın lulu aramadı sormadı. Bakiyorum bazi adamlar hem tipli zeki ve zengin ama karaktersiz kötü insan. Ama işleri rast gidiyor. Ben ise karakterliyim fakat bir türlü gitmiyor. Ben anlamadim bu hayata ne yaptim diye? Kendimi bildim bileli süregelen bir yalnızlık... Buraya kadar okuduysanız teşekkür ederim.
