Biraz sevgiye ve şefkate ihtiyacım var

Sizlere hayat hikayemi anlatacağım. Basit gibi görünen ama zor olan bir hikaye.
Bir baba hayal edin, evliliğinin belki 5 yılı mutlu geçen. Sonrasında bir başka Gürcistanlı bir kadınla başka bir ilişki kuran baba hayal edin.
Bunu ben 20 yaşıma gelene kadar saklayan bir baba. 2 tarafı aynı anda idare edebilen bilen ve bunu 20 sene saklayabilen.
Baba sevgisine aç biri olarak sevgiye muhtaç biri olarak büyüdüm.
Başkalarının tebessümünde kimi zaman mutluluğu buldum, kimi zamanda yalnız hissedenlerin yanında dost oldum.
Belki şu hayatta mutluluğumu buruk kalbimin yanını göstermeden mutlu bir kalple ve sevgiyle kendimi gösterdim paylaştım.
Profil fotoğrafıma hoş bir bayanın resmini koydum diye sen niye bir kadının fotoğrafını profil resmî yapıyorsun diye dayak yedim.
Ağıza akıtmayacak yakıştırmalar yapıldı kim mi yaptı, abim.
Senelerce şirketi büyüsün diye yanında çalıştım 1 kuruş para almadan babamız bize bakmadı abimiz baktı diyerekten.
Bir zaman kendi paramı kazanmak istedim ve market işine girdim şükür 4 aydır paramı alıyorum helalimden.
Siz olsanız ne yapardınız? Kendi ekonomik özgürlüğünüzü mü kazanırdınız yoksa 1 tıraş parası bile alamadan eşek gibi çalışmaya devam mı ederdiniz? O kadar doldum ki hayatımı şu genç yaşımda anlatsam roman olurdu.
Şimdi bunu size anlattım çünkü biraz akıl almak istiyorum.
Öfkeli değilim kendi düşüncem artık aile kavramını silmek ve uzaklaşmak.

Yapman gerekeni yapmışsın dostum, mümkünse daha da uzaklaş iletişimini kes hatta şehir değiştir.

Benzer şeyler yaşayıp ilişiğimi kesip şehir değiştirdim kafam rahat.

Her çocuk sahibi olan anne-baba olamıyor maalesef.

Antonio Montana dedi:

Yapman gerekeni yapmışsın dostum, mümkünse daha da uzaklaş iletişimini kes hatta şehir değiştir.

Benzer şeyler yaşayıp ilişiğimi kesip şehir değiştirdim kafam rahat.

Her çocuk sahibi olan anne-baba olamıyor maalesef.

Genişletmek için tıkla...

Ne yazık ki böyle bir imkanım yok.
Cehennemi yaşıyorum ömrümün sonuna kadar böyle olacak sanırım.
Allah bana dayanma gücü versin.

Raif'e benzemiş senin durumun biraz. Bence sen onun gibi yapmak yerine akıllıca düşün ve yeni bir hayata başla. Hiçbir şey için geç kalmış değilsin.

Luminous Valentine dedi:

Ne yazık ki böyle bir imkanım yok.
Cehennemi yaşıyorum ömrümün sonuna kadar böyle olacak sanırım.
Allah bana dayanma gücü versin.

Genişletmek için tıkla...

Allah peygamber diyerek bir yere varamazsın, 20 yaşına gelmişsin kendi düzenini bal gibide kurarsın. Öyle bir imkanım yok diyerek bu eziyete kendini mahkum ediyorsun, sadece kendine biraz güvenmen gerek.

İnsanların gerçek yüzlerini öğrenmek güzel bir şeydir ne kadar acı gözükse de. İnsanları tanıyıp kimseye güvenmemek gerek herkes ile aranda ki o ince mesafeyi ayarlayıp kimseye bağlı kalmaman ve çok güvenmemen gerekli. Bu hayatta tabii ki hem üzüleceğimiz, sinirleneceğimiz olaylar yaşayacağız. Önemli olan bunlardan ders çıkarıp kendimizi geliştirmek ve bir şeyler öğrenmektir. Kendi ayaklarının üstünde durman çok güzel bir şey. Kendini eğitmelisin, bunlara alıştırmalısın.

261174 dedi:

İnsanların gerçek yüzlerini öğrenmek güzel bir şeydir ne kadar acı gözükse de. İnsanları tanıyıp kimseye güvenmemek gerek herkes ile aranda ki o ince mesafeyi ayarlayıp kimseye bağlı kalmaman ve çok güvenmemen gerekli. Bu hayatta tabii ki hem üzüleceğimiz, sinirleneceğimiz olaylar yaşayacağız. Önemli olan bunlardan ders çıkarıp kendimizi geliştirmek ve bir şeyler öğrenmektir. Kendi ayaklarının üstünde durman çok güzel bir şey. Kendini eğitmelisin, bunlara alıştırmalısın.

Genişletmek için tıkla...

Evet hocam okul birinciliğim var lise mezunuyum kendimi eğittim. Bilgisayar mezunuyum.
Sıfırdan başlayamayacak kadar zorlaştı artık hayat şartları.

Seni anlıyorum bir yandan ayrılmak zor geliyor,belki babanı ya da abinle anlaşamıyorsun ama arkadaki başka kişileri bırakmak da istemiyorsun ki zorunda değilsin. Uzakta yaşaman demek hiç görüşmeyeceksiniz demek değil ki zaten yanlış olur bu. Yalnız kalmaya biraz daha ihtiyacın var bence düşünüp taşınman lazım en azından bir süre sakin bir kafayla. Sen çabala zaten gerisi hayırlıysa sana yardım edecek birisi sana senden bile yakın.

Hocam yanlışsam düzeltin lütfen ama sanırım aile bireyleriniz oldukları için içten içe onlara karşı hala bir sevgi besliyorsunuz ki kıyamıyorsunuz. Yıkın o duvarı, aileniz de dahil sizi yaralayan kim olursa olsun tepki vermekten çekinmeyin. Zaten şimdiye kadar yapmanız gereken hemen hemen her şeyi yapmışsınız. Hata yaptıklarında, yere düştüklerinde, yaralandıklarında bile acımayın. Acıyınca acınacak duruma düşüyor insan. Çok zor bir durum.

Luminous Valentine dedi:

Evet hocam okul birinciliğim var lise mezunuyum kendimi eğittim. Bilgisayar mezunuyum.
Sıfırdan başlayamayacak kadar zorlaştı artık hayat şartları.

Genişletmek için tıkla...

Hiç akraba ya da tanıdık yok mu hocam bir süre yanında kalabileceğiniz?