Hayatımın birkaç senesi çöpe gitti

Psikiyatriye gittiniz mi hiç? Gitmenizi öneririm. Emin olun profesyonel bir destek ile kendinize gelirsiniz. Üstüne de istediğiniz alandan bir şeyler yapmaya başlarsanız gerçekten hayatınız değişir. Lütfen dediklerimi dikkate alın.
1 yıldır ilaç tedavisi görüyorum ve geçtiğimiz aylarda servise de yatırdılar. Bir yerlerden tutunmaya çalışıyorum artık. Teşekkürler.
 
1 yıldır ilaç tedavisi görüyorum ve geçtiğimiz aylarda servise de yatırdılar. Bir yerlerden tutunmaya çalışıyorum artık. Teşekkürler.
Hocam bence daha etkili bir yol var ve siz bunu biliyorsunuz. Çalışmak ve istemek. Emin olun bir şeyler yapmaya başlayın en azından araştırın. İnsanın ortaya çıkardığı basit bir şeyden bile ne kadar mutlu olacağına inanamazsınız. Elimden geldiğince yardımcı olurum. Siz sadece isteyin yani. İlaçlar ile hayata tutunulmaz. Ancak ortada kalırsınız. Ama bir şeyin uğruna yaşamayı tercih ederseniz çok daha etkili olur.
 
Selam öncelikle. Buraya bunları yazıyorum ki başka arkadaşlar benim "eski" halim gibiyse kendilerine gelsinler. Hayat gerçekten çok kısa ve bizi beklemiyor. En başından söyleyeyim şu an da 21 yaşındayım.

Olayın başına geçecek olursak, el bebek büyüdüm. Ne istersem oldu. Onun rahatlığı vardı hep hayatımda. Okul hayatım epilepsi hastalığımdan dolayı iyi değildi. 6.sınıfa kadar okula gittiğimi dahi hatırlamam. Bundan dolayı birçok şeyi bilmiyordum, bu durumda ise birçok dersten kötü not alıyordum. 4-5 yaşından beri bilgisayarım var ve hep bilgisayar ile uğraşmak hoşuma gitmiştir. İleride de bilgisayar üzerine işe girerim diye düşünüyordum. Bakın dediğim gibi düşünüyordum. Hiçbir girişimim olmadı. Tamamen benim aptallığım.

Böyle büyüdüğüm için lise hayatımda pek iyi geçmedi. Aslında Teog'dan fena puan almamıştım. Anadolu lisesine puanım yetiyordu ama ben Anadolu meslek (endüstri meslek) lisesine gidip bilgisayar bölümü okumak istiyordum. Lise hayatım ise hep devamsızlık yaparak geçti. 1 derse dahi çalışmadım 4 sene boyunca (teog sınavına da çalışmamıştım) 4 sene de ise hiçbir şey yapamadım. Ne derslerimde bir düzelme var dı ki olamazdı da, hocalarımız ders anlatmıyordu sınıftan dolayı. Hep arıza çıkıyordu. Anlatsalar bile ben o dönem dinlemezdim. Şu an olsa çok iyi çalışırdım derslerime. Yazılımdan ise o lise de soğudum. Daha önce yazılımla alakam yoktu, lise de gördüm ve gerçekten iğrenmiştim. Çünkü 3 alanı birden aynı anda öğreniyorduk (ben veri tabanı bölümündeydim) frontend, backend ve veri tabanı dersleri alıyorduk. 3'ünü birden alınca herkesin kafası karışıyordu öğrenemedik sonuç olarak. Çok kötü müfredat vardı.

Liseden mezun oldum ve elim boştu. Üniversite sınavına da girmedim. Hep boş görüyordum. 2019 yılında mezun oldum ve o zamandan beri hayatım bir çöplük oldu. Son 1 senedir aklım başıma geldi. Her zaman birilerinin elimden tutmasını bekliyordum. Son 1 senedir kendi başıma frontend alanıyla uğraşıyorum ve bir yerlere geldim diyebilirim. En azından hayatım değişti. Boş boş oyun oynamaktansa en azından geleceğim adına kendimi geliştiriyorum. Sizlerden bir öneri vs beklemiyorum onun için yazmadım (tabii ki tavsiye vermek isteyen olursa dinlerim) benim gibi olan veya olmaya yakın arkadaşlar var ise bir an önce hayatınızı değiştirin çünkü kimse elinizden tutmayacak. Bunları yaşayan birisi olarak söylüyorum.

Gerçekten düşününce o kadar zamanın boşa gitmesinden dolayı çok üzülüyorum. Kendime çok kızıyorum o zamanlar çok aptal olduğum için.
Adım uğur liseyi bilişim veritabanı üniversiteyi bilgisayar programcılığı bitiren bir kişiyim şuanda 26 yaşındayım hayatımız tecrübelerden ibaret başarısızlıkların sende ters tepki yapmış gayet doğru yoldasın ben yazılım mezunuyum ama hep donanım sevmişimdir sen yazılım seviyorsan kendini geliştirmeye devam et üniversite hocamız bize derdi ne için buradasınız diye okul olaylarına fazla takılma işin bildiğin zaman kapılar açılır sana ortaokul yazılımcıda vardır illa ki benim instagram sayfam var mesela ben oradan donanım hazır sistem satıyorum sayfam 1200 takipçi şuanda sana tavsiyem kimseye güvenme 60-80 bin alacağım var piyasadan tecrübe tecrübedir lise 9 da 2 sene üst üste kalıp liseden atılan arkadaşlarımda oldu adamın çaresi kalmayınca sabahlara kadar kendi işini kurdu bende aynı şeyi yaşasaydım nasıl olurdu acaba sen istersen ituden mezun ol şirketin istediği yazılım dilini bilmiyorsan bir hiçsin bazen çareler tükenir yapacak hiçbirşeyin kalmaz benim görüşüm en dibi görmek hayatında en iyi ivmeyi yakalayabileceğin andır denize düşen yılana sarılar derler ya o misal hayatın mottosu kimseye güvenme işine odaklan ve iş kurarsan kimseye borç ile iş yapma batarsın benim tecrübelediğim şeyler bunlar kişiye göre değişir sayfamıda sorarsan instg: f2gcomputer herkese teşekkürler hayatında başarılar...
 

Dosya Ekleri

  • Screenshot_20230319-100239_Instagram.jpg
    Screenshot_20230319-100239_Instagram.jpg
    141 KB · Görüntüleme: 27
  • Screenshot_20230319-100229_Instagram.jpg
    Screenshot_20230319-100229_Instagram.jpg
    86,8 KB · Görüntüleme: 25
Okumayan da çok şey kaybeder.

Merhaba Bulgaristan da 3 sınıf kadar okudum 3 bitirmeden 1989 da Türkiye göç ettik ve Türkiye'de hiç okumadım 12 yaşımda ailem beni işe verdi madem okumuyorsun dediler senelerce çalıştım baktım olacak gibi değil heleki şu son dönemlerde siyasete girmiyorum anlayan anladı şu anda Almanya'da çalışıyorum oto yedek parça satış firmasında gayete mutluyum burada olmaktan ve Almanya'nın bir köyünde kalıyorum etrafımız orman sakinleri ile dolu sabah bir kalkıyorsunuz evin etrafı tavşan dolu her şey okumak değil yani.

Arkadaşımın kız kardeşi hacetepede okudu sınıf 3 üncüsu Almanca bölümü ama evde boş boş yatıyor 2 yıldır hâla da okuyor biraz da insanın kendisinde bitiyor iş.
 
Merhaba Bulgaristan da 3 sınıf kadar okudum 3 bitirmeden 1989 da Türkiye göç ettik ve Türkiye'de hiç okumadım 12 yaşımda ailem beni işe verdi madem okumuyorsun dediler senelerce çalıştım baktım olacak gibi değil heleki şu son dönemlerde siyasete girmiyorum anlayan anladı şu anda Almanya'da çalışıyorum oto yedek parça satış firmasında gayete mutluyum burada olmaktan ve Almanya'nın bir köyünde kalıyorum etrafımız orman sakinleri ile dolu sabah bir kalkıyorsunuz evin etrafı tavşan dolu her şey okumak değil yani.

Arkadaşımın kız kardeşi hacetepede okudu sınıf 3 üncüsu Almanca bölümü ama evde boş boş yatıyor 2 yıldır hâla da okuyor biraz da insanın kendisinde bitiyor iş.
Hocam aslında arkadaş okumayan çok şey kaybederi, benim yazım için söylemişti. Okul okumak değil yani. Neyse sizin adınıza mutluyum. İyi çalışmalar dilerim.

Adım uğur liseyi bilişim veritabanı üniversiteyi bilgisayar programcılığı bitiren bir kişiyim şuanda 26 yaşındayım hayatımız tecrübelerden ibaret başarısızlıkların sende ters tepki yapmış gayet doğru yoldasın ben yazılım mezunuyum ama hep donanım sevmişimdir sen yazılım seviyorsan kendini geliştirmeye devam et üniversite hocamız bize derdi ne için buradasınız diye okul olaylarına fazla takılma işin bildiğin zaman kapılar açılır sana ortaokul yazılımcıda vardır illa ki benim instagram sayfam var mesela ben oradan donanım hazır sistem satıyorum sayfam 1200 takipçi şuanda sana tavsiyem kimseye güvenme 60-80 bin alacağım var piyasadan tecrübe tecrübedir lise 9 da 2 sene üst üste kalıp liseden atılan arkadaşlarımda oldu adamın çaresi kalmayınca sabahlara kadar kendi işini kurdu bende aynı şeyi yaşasaydım nasıl olurdu acaba sen istersen ituden mezun ol şirketin istediği yazılım dilini bilmiyorsan bir hiçsin bazen çareler tükenir yapacak hiçbirşeyin kalmaz benim görüşüm en dibi görmek hayatında en iyi ivmeyi yakalayabileceğin andır denize düşen yılana sarılar derler ya o misal hayatın mottosu kimseye güvenme işine odaklan ve iş kurarsan kimseye borç ile iş yapma batarsın benim tecrübelediğim şeyler bunlar kişiye göre değişir sayfamıda sorarsan instg: f2gcomputer herkese teşekkürler hayatında başarılar...
Evet dostum doğru diyorsun. Çalışmaya devam. Sana da çok başarılar.
 
Hocam merhaba, bende sizinle aynı durumdayım. Yazılım müh olmak istiyorum, yerimden kalkacak halim bile yok üşengeçlik dönemi mi, ne bilmiyorum ama birkaç kez çalıştım, orada hevesim kalmadı (yazılımı öğrenmek istemem heves işi miydi acaba) diye düşünmüyorda değilim. Bıraktım çalışmayı, farkındayım ama yapamıyorum (derdim de tam olarak farkında değilim ki düzgün bir şekilde harekete geçeyim ki)
Bu durumdan kurtulmam için öneriniz var mı?
 
Hocam merhaba, bende sizinle aynı durumdayım. Yazılım müh olmak istiyorum, yerimden kalkacak halim bile yok üşengeçlik dönemi mi, ne bilmiyorum ama birkaç kez çalıştım, orada hevesim kalmadı (yazılımı öğrenmek istemem heves işi miydi acaba) diye düşünmüyorda değilim. Bıraktım çalışmayı, farkındayım ama yapamıyorum (derdim de tam olarak farkında değilim ki düzgün bir şekilde harekete geçeyim ki)
Bu durumdan kurtulmam için öneriniz var mı?
Eğer ki yazılım mühendisi olmak istiyorsanız kalkmak zorundasınız. İleride pişmanlık duyacağınız şeyi yapmayın. Kolay değil adlı YouTube kanalının videolarına göz gezdirin ufkunuzu açar. Şöyle bir şey var yazılım da bir şeyi öğrenme videolarında bende sıkılıyorum hatta sorguluyorum kendimi, ama proje yapmaya gelince kod yazmayı sevdiğim aklıma geliyor. Belki yanlış alandan başladınız kendiniz için. Alanları araştırın ve uygun olanı seçin. Frontend alanında çalışmak isterseniz yardımcı olurum.
 
Selam öncelikle. Buraya bunları yazıyorum ki başka arkadaşlar benim "eski" halim gibiyse kendilerine gelsinler. Hayat gerçekten çok kısa ve bizi beklemiyor. En başından söyleyeyim şu an da 21 yaşındayım.

Olayın başına geçecek olursak, el bebek büyüdüm. Ne istersem oldu. Onun rahatlığı vardı hep hayatımda. Okul hayatım epilepsi hastalığımdan dolayı iyi değildi. 6.sınıfa kadar okula gittiğimi dahi hatırlamam. Bundan dolayı birçok şeyi bilmiyordum, bu durumda ise birçok dersten kötü not alıyordum. 4-5 yaşından beri bilgisayarım var ve hep bilgisayar ile uğraşmak hoşuma gitmiştir. İleride de bilgisayar üzerine işe girerim diye düşünüyordum. Bakın dediğim gibi düşünüyordum. Hiçbir girişimim olmadı. Tamamen benim aptallığım.

Böyle büyüdüğüm için lise hayatımda pek iyi geçmedi. Aslında Teog'dan fena puan almamıştım. Anadolu lisesine puanım yetiyordu ama ben Anadolu meslek (endüstri meslek) lisesine gidip bilgisayar bölümü okumak istiyordum. Lise hayatım ise hep devamsızlık yaparak geçti. 1 derse dahi çalışmadım 4 sene boyunca (teog sınavına da çalışmamıştım) 4 sene de ise hiçbir şey yapamadım. Ne derslerimde bir düzelme var dı ki olamazdı da, hocalarımız ders anlatmıyordu sınıftan dolayı. Hep arıza çıkıyordu. Anlatsalar bile ben o dönem dinlemezdim. Şu an olsa çok iyi çalışırdım derslerime. Yazılımdan ise o lise de soğudum. Daha önce yazılımla alakam yoktu, lise de gördüm ve gerçekten iğrenmiştim. Çünkü 3 alanı birden aynı anda öğreniyorduk (ben veri tabanı bölümündeydim) frontend, backend ve veri tabanı dersleri alıyorduk. 3'ünü birden alınca herkesin kafası karışıyordu öğrenemedik sonuç olarak. Çok kötü müfredat vardı.

Liseden mezun oldum ve elim boştu. Üniversite sınavına da girmedim. Hep boş görüyordum. 2019 yılında mezun oldum ve o zamandan beri hayatım bir çöplük oldu. Son 1 senedir aklım başıma geldi. Her zaman birilerinin elimden tutmasını bekliyordum. Son 1 senedir kendi başıma frontend alanıyla uğraşıyorum ve bir yerlere geldim diyebilirim. En azından hayatım değişti. Boş boş oyun oynamaktansa en azından geleceğim adına kendimi geliştiriyorum. Sizlerden bir öneri vs beklemiyorum onun için yazmadım (tabii ki tavsiye vermek isteyen olursa dinlerim) benim gibi olan veya olmaya yakın arkadaşlar var ise bir an önce hayatınızı değiştirin çünkü kimse elinizden tutmayacak. Bunları yaşayan birisi olarak söylüyorum.

Gerçekten düşününce o kadar zamanın boşa gitmesinden dolayı çok üzülüyorum. Kendime çok kızıyorum o zamanlar çok aptal olduğum için.

Bir meslek lisesinde, bilisim bolumunde okulun en yuksek puanli sinifinda okuyorum. (atp) 9. sinifim. Şu an Python ogreniyorum. Benim icin verebilecegin tavsiyeler varsa yazar misin?
 

Yeni konular

Geri
Yukarı