Yuvarlanıp gidiyoruz be.
Daha kötü günlerimiz olmuştu.
Bu günlere şükür ediyoruz.
Allah beterinden, özellikle de 4 yıl daha yanacak bir sarı ampulden korusun.
Bakalım şu an için yurt içinde okuma planım var. Ama sandık beni mutlu etmezse vizesiz Avrupa'ya gidebiliyorum. Başka bir hayat başka bir çaba içine girebilirim. Mümkün mertebe yurt dışında okumak gibi.
Ama seçim mutlu ederse ülkemde yaşadığıma mutluyum.
(Tabii dertlerimiz var ama şu depremden sonra tüm dertlerim boş gibi hissediyorum. Hatda böyle dertlerim olduğu için bencil...
Adam ölen kızının yardım çığlıklarını dinliyor, kimi enkazda annesini babasını ararken feryat figan ediyor. Bizim dertlerimiz bunların yanında devede kulak kalır. O yüzden dertliyim / üzgünüm deme hakkını kendimde bulmuyorum.)