Psikolojik takıntılar nasıl geçer?

Hayatımda hiç yazmadım. Yaşadığım her şeyi tüm detayına kadar mı yazmalıyım yoksa üstü kapalı şekilde mi?

Detaylı yazmalısın aksi halde pek anlamı olmayacaktır. Ayrıca kimsenin görmesini istemiyorsan günlüğünü dijital ortamda şifreli olarak tutabilirsin.
 
Yazdığın kızlarla gerçekte görüşüyor musun?
Hayır görüşecek dereceye gelmedim. Okulda çok kız arkadaşım var ama hepsiyle sadece arkadaşız. Şuan flört olarak konuştuğum birisi bile yok. En dipteyiz hocam kısaca

Detaylı yazmalısın aksi halde pek anlamı olmayacaktır. Ayrıca kimsenin görmesini istemiyorsan günlüğünü dijital ortamda şifreli olarak tutabilirsin.
Peki tam olarak nasıl bir fayda sağlıyor? Merak ettim açıkçası
 
Peki tam olarak nasıl bir fayda sağlıyor? Merak ettim açıkçası.

Kendi duygu-durumunu anlık olarak kaydetmene yarayacak bir aktivitedir. Gerek psikolojik destek alırken gerek ise kendin bazı çözümlemeler yaparken tablonun tamamını görmene yarar. Derler ya, "bir sorunu tanımadan onu çözemezsin" diye.

Kısacası kendine dışarıdan bir gözle bakmana yardımcı olacaktır.
 
Kısacası kendine dışarıdan bir gözle bakmana yardımcı olacaktır.
Psikolojik destek alabileceğim tek yer burası hocam. Sadece takıntı değil daha büyük sıkıntılarda var ama kimseye anlatacağım türden şeyler değil. Çok güvendiğim insanlara da anlatmıyorum çünkü anlayabileceklerini sanmıyorum. Daha geçen herşeyimi anlatabileceğim bir arkadaşımla aramız soğudu. Samimiyetimiz azaldı. Kendi kendime iyi ki ona anlamamışım tüm anlattıklarım boşuna gidecekti dedim.
 
Bunu okuyanlardan ricam yardım etmeleridir. Normalde hiç olmayan şeyler olmaya başladı. 2 ya da 3 aydır bu takıntıyla savaşmak istiyorum ama her yalnız kaldığımda düşünmekten deli oluyorum. İnsanlarla samimi bir ortamda şakalaşıyoruz ve karşıdaki el kol şakası yapıyor veya sözlü olarak bir şey söylüyor ve o an gülüyorum hiç umurumda olmuyor. Daha sonra eve geliyorum ve yalnız kalınca düşünmeye başlıyorum. Bana saygısızlık yaptı neden ağzının payını vermedim. Bana üstünlük kurmaya mı çalıştı? Keşke orada onunla tartışsaydım gibisinden düşünceler beynimin içini yiyor. Bir çözüm bulun rica ediyorum.

Aynı sorun bende de var ilaçla çözmüştüm ancak ailem izin vermiyor ilaç kullanmaktan duygun kalmadı diyorlar eski tikler takıntılar tekrar canlanmaya başladı tek çözüm yolum başka şeylerle uğraşmak.
 
Aynı sorun bende de var ilaçla çözmüştüm ancak ailem izin vermiyor ilaç kullanmaktan duygun kalmadı diyorlar eski tikler takıntılar tekrar canlanmaya başladı tek çözüm yolum başka şeylerle uğraşmak.
Hocam bu sorunla olan durumunuzu biraz daha detaylı anlatır mısınız? Çünkü bu sorunu kendimden başka yaşayan ilk gördüğüm kişisiniz. Hangi ilacı kullandınız?
 
Hocam bu sorunla olan durumunuzu biraz daha detaylı anlatır mısınız? Çünkü bu sorunu kendimden başka yaşayan ilk gördüğüm kişisiniz. Hangi ilacı kullandınız?

Concerta 36mg kullandım bende dikkat eksikliği hiperaktive bozukluğu (dehb) var 9. sınıfta ağır şekilde zorbalandım bir yandan istediğim bölüme kavuşamadım puanım yetmemişti şu an 11. sınıfım istediğim bölümdeyim neyse 9. sınıftan beri kafaya takarak çıldırdım elimin derisini yemeye başladım sonra değişik yüz tikleri başladı sonra bu ilacı kullandım hayat varmış be dedim bir anda her şeyi unuttum mutluluğu fark ettim ama sonra duygularım kalmadı o ilacı halen istiyorum ancak ailem istemiyor.
 
Concerta 36mg kullandım bende dikkat eksikliği hiperaktive bozukluğu (dehb) var 9. sınıfta ağır şekilde zorbalandım bir yandan istediğim bölüme kavuşamadım puanım yetmemişti şu an 11. sınıfım istediğim bölümdeyim neyse 9. sınıftan beri kafaya takarak çıldırdım elimin derisini yemeye başladım sonra değişik yüz tikleri başladı sonra bu ilacı kullandım hayat varmış be dedim bir anda her şeyi unuttum mutluluğu fark ettim ama sonra duygularım kalmadı o ilacı halen istiyorum ancak ailem istemiyor.
Bende insanların bana ne yapmam gerektiğini söylemesinden bıktım hocam. Kimseyi dinlemeyip kendi kararlarımı alan diğer insanlar gibi hissetmek istiyorum. Ortaokulda yaşadığım bazı zorbalıklar nedeniyle kavgadan korktuğum için çok ezildim. Şimdi yavaş yavaş kendimi dışa vurup insanlara karşı gelmeye başladım ve arada bazı olan bitenlere susunca zihnim rahat olmuyor. Bende istediğim okula gidememiştim ama şuan gidiyorum fakat eski okulumdaki arkadaş ortamını çok özledim. Yakın sayabileceğim bir dostum yok. Çok arkadaşım var ama dostum yok maalesef. Kimseye güvenemiyorum.
 

Technopat Haberler

Geri
Yukarı