Merhaba hocam mesajınıza uzun bir aralıktan cevap veriyorum bunun çok özür diliyorum biraz daha savaşmama yardımcı oldunuz çok teşekkür ediyorum ve bir şey demek istiyorum konuyu tekrar okuduğumda 1.5 senedir uğraştım demişim ama bayağı ayrıntısız vermişim olayı tekrar baştan anlatacağım.
Bu panik atakla ilk tanışmam 5 sınıfta yani çok çok daha küçükken oluyordu ama küçüktüm anlamıyordum içimde boşluk var deyip geçiyordum 6 sınıfta aynı şekil boşluk var ya içimde deyip geçiyordum ve en son bu sizin anlattığınız belirtiler 7 sınıfın 2 döneminin başlangıcında başıma geldi çünkü derslerim berbat olmuştu ağlıyordum aşırı sinirleniyordum geceleri birden hep. Fırlıyordum ve bunun panikatak olduğunu öğrendim Google sayesinde ve bu ilaç durumlarınıda hep karşıydım hep kendimle savaştım takmadım umursamadım geldiğinde hiçbir şey olmamış gibi davrandım ve çok ileri gittiği zaman birazdan geçeceğini hep kendime anlattım sizinki gibi savaşıp o savaşı kazanamadım benim savaşım sürekli aynı yerde ilerliyordu 8 oldum dershaneye falan gitmedim ve çok büyük bir hata yaptım sadece OBP odaklandım ve diğer derslerde temelimi attım 1 dönem 92 2 dönem 94 olarak bitirdim sebebinin dersler olduğunu biliyordum ama bunlara rağmen hâlâ kendi yerimde savaşıyordum eğer panikatak olmasaydı sakin sakin dershaneye gidip gelecektim puanım çok iyi olacaktı redettim aşırı kötü oluyordum çünkü ders ve zorlamayı duyunca bıkıyordum ve şu an 9 sınıfım iyi denmeyecek özel bir okula bursla gidiyorum ve hâlâ panik atakla savaşıyorum nefes egsersizleri kas egsersizleri her şeyi denedim denemeye devam ediyorum ve az önce anlattığım gibi 8 sınıfta dershaneye gitmeyip OBP odaklanmak gibi bir hata yapınca istediğim bir okul gelmeyince 9 sınifta zirveyi gördüm umursamayabiliyordum eskiden ama artık elimde bile değil çok üzülerek söylüyorum ki yarın doktorumdan ilaç isteyeceğim çünkü sorunun psikolojik değil artık hormonel olduğunu düşünüyorum ne yaparsam yapayım olmadı dışarıya bakmadım umursamadım dersimede çalıştım oyunumuda oynadım gezdimde ama ne yaparsam yapayım sonu gelmedi ve ilaç almazsam durumumun daha kötüye gideceğini de derslerimin daha da düşeceğini de biliyorum çünkü dersleri bu illet yüzünden yapamıyorum ve hayattan adamakıllı keyif alamıyorum yine de yazdiğınız bu yazı bana ilham oldu biraz daha savaşmama yardımcı oldu çok sağ olun hocam.
Karar sizin takdir sizin.
Ben yardımcı olmaya çalışırım sadece.
Kafanıza çok fazla takmışsınız ders ve okulu zaten panik atağınızın sebebi aslında bu.
Yani hayatta bir şeyi başarmak istiyorsunuz normal olarak geleceğiniz için güzel bir okul güzel bir meslek güzel bir hayat ancak bunu çok fazla kafaya taktığınızda bu problemler oluyor.
Gelecek endişesi zaten Türkiye'de ki herkesin bir sorunu.
Ancak hangi okula gittiğin veya ne mezunu olduğun gerçekten bu ülkede bir faydası yok
Bu yüzden kafana takma diyeceğim ama bu senin için kolay olmaz.
En iyi okullarda da okusan en iyi dershanelerede gitseniz hayatta yine bir şeyler sizi sınayacak istediğiniz mesleği belki de yıllarca yapamayacaksınız.
Bence hayatın farklı yönlerine yönelin ben 22 yaşındayım 3 yıl önce 19 yaşına girdiğimde aileme yük oluyorum çalışmam gerekiyor diye kendimi yıpratıyordum ben üniversiteye gitmedim açıkca okulla aram hiç ama hiç yok liseyi zor bitirdim (açıktan)
Ancak sonra hayat bana kapı açtı sosyal medyadan, e-ticaretten ve borsadan halihazırda güzel paralar kazanıp hem aileme hem kendime güzel paralar kazanıyorum.
Yani hayat en ummadığın yerden sana kapı açıyor bazen çok klasik bir laf söyleyeceğim ama.
Hayatın için okulu ön plana koyma dersler onlar bunlar geçici sana söyleyeceğim tek şey bu yani ama karar senin çok rahatsız hissediyorsan bu durumdan ve düzeltemiyorsan ilaç tedavisine başlamak hakkındır bir şey diyemem.
Derslerimde liseye geçmedenki son senem yükseltmiştim derslerde de sorunum yok ama 1 sorun var panik atağım hâlâ devam ediyordu nasıl frenlemem gerektiğini vs her şeyinini öğrendim. Hatta 1.hafta önce hiç yaşamadım denecek kadar az yaşadım ama son 1 haftadır sürekli sürekli yaşadım yaşadım ve yaptığım taktiklerde bir işe yaramıyordu. Ses duymak bile istemiyordum ve yatmak bile işkence gibi geliyor size sorum şu. Aranızda panikatak yaşayan var mı ve ilaç tedavisi işe yarıyor mu? Son 1.5 senedir hem ders hem bununla uğraşıyorum ve artık bıktım.
