OKB hastalığı beni yiyip bitiriyor

Shyquick

Hectopat
Katılım
2 Ocak 2023
Mesajlar
2.836
Makaleler
1
Çözümler
4
Daha fazla  
Sistem Özellikleri
Amd Ryzen 7 8845HS, RTX 4070, 32 GB Ram, 1 TB SSD, 2K, 17.3 inç, 240 Hz.
Cinsiyet
Erkek
Evet, cidden çok bunaldım. Hiçbir şey hissetmiyorum. Kafamdaki her şey çok karışık. Sürekli aynı döngüde olmak beni mutsuz ediyor. Hiçbir aktivite yapmıyorum. Arkadaşım yok ve çok yalnızım. Hiçbir yere gitmiyorum. 7/24 evdeyim. Babam sürekli vaktini boşa harcıyorsun, hiç ders yapmıyorsun falan diyor. Kafam çok karmakarışık. Aynı zamanda OKB hastasıyım. İleri seviye OKB hastasıyım. Aileme demedim ve psikolog teşhisi de konulmadı. Ben kendim koydum. Cidden belki de bu mutsuzluk, yorgunluğumun sebebi bu olabilir. Sürekli el yıkıyorum. Sürekli format atıyorum ve bir sürü aldığım oyunlar vardı ve ben bu oyunları hiç oynayamıyorum. Sürekli kıyafet yıkıyorum. En ufak pis yere değince pislenmiş gibi hissediyorum. Tüm kıyafetlerim temiz, ütülenmiş olmazsa o gün çok bir şey yapmıyorum. Eşyalarıma birisi dokunursa pismiş gibi hissediyorum. Her şey kusursuz olacak hissine kapılıyorum. Sürekli duş alıyorum. İnternetten alışveriş yapan insanım ve kargo, poşet, kutu gibi şeyleri saklayıp biriktiriyorum. Mesela kardeşim gelip bana doğru öksürünce kıyafetlerim pislenmiş hissine kapılıp değiştiriyorum. Aynı zamanda rahatsız edici düşüncelere kapılıyorum. Atıyorum pantolonum pis veya masaya değdiyse? Diyorum ve bu düşünce kafamdan çıkmıyor. Ya az önce dokunduğum şey pisse? Ya da "oraya dokundum mu, değdim mi?" düşüncesine kapılıyorum.
Okulda yalnızım ve arkadaşım yok. Sıkıcı geçiyor. Okulda ağır bir karın ağrısı çekiyorum. Sınavlar da karnım ağrıyor ders sırasında da ağrıyor. Özellikle böyle tuvalet izni vermeyen hocaların dersinde sürekli karnım ağrıyor. Çok stres yapıyorum. Okul da çok karın ağrısı çekiyorum.
Hayallerim ya da yapmak istediğim şeyleri erteliyorum. OKB'den dolayı sürekli yatıyorum ya da boş boş vakit geçmesini bekliyorum.
Evet arkadaşlar böyle içimi dökmek istedim. Bana yardımcı olur musunuz? Biraz sohbet edelim.

İnsanlarla yüz yüze de konuşamıyorum. Dişlerimde ufak bozukluk var ve bundan dolayı ağzımı falan kapatıyorum bu da beni üzüyor.
 
Biraz büyüttünüz gibi hocam, psikiyatrik tanı olmadan bende bu var diye de hareket ediyor olabilirsiniz, ergenlikte olabilir. OKB tanıdığım var aynı zamanda zamanında defalarca psikiyatristlerle sohbeti olmuş biri olarak diyebilirim ki Ben de var deyip arkasına gizlenmeyin, gidin çimlere dokunun. Saygılar.
 
Evet, cidden çok bunaldım. Hiçbir şey hissetmiyorum. Kafamdaki her şey çok karışık. Sürekli aynı döngüde olmak beni mutsuz ediyor. Hiçbir aktivite yapmıyorum. Arkadaşım yok ve çok yalnızım. Hiçbir yere gitmiyorum. 7/24 evdeyim. Babam sürekli vaktini boşa harcıyorsun, hiç ders yapmıyorsun falan diyor. Kafam çok karmakarışık. Aynı zamanda OKB hastasıyım. İleri seviye OKB hastasıyım. Aileme demedim ve psikolog teşhisi de konulmadı. Ben kendim koydum. Cidden belki de bu mutsuzluk, yorgunluğumun sebebi bu olabilir. Sürekli el yıkıyorum. Sürekli format atıyorum ve bir sürü aldığım oyunlar vardı ve ben bu oyunları hiç oynayamıyorum. Sürekli kıyafet yıkıyorum. En ufak pis yere değince pislenmiş gibi hissediyorum. Tüm kıyafetlerim temiz, ütülenmiş olmazsa o gün çok bir şey yapmıyorum. Eşyalarıma birisi dokunursa pismiş gibi hissediyorum. Her şey kusursuz olacak hissine kapılıyorum. Sürekli duş alıyorum. İnternetten alışveriş yapan insanım ve kargo, poşet, kutu gibi şeyleri saklayıp biriktiriyorum. Mesela kardeşim gelip bana doğru öksürünce kıyafetlerim pislenmiş hissine kapılıp değiştiriyorum. Aynı zamanda rahatsız edici düşüncelere kapılıyorum. Atıyorum pantolonum pis veya masaya değdiyse? Diyorum ve bu düşünce kafamdan çıkmıyor. Ya az önce dokunduğum şey pisse? Ya da "oraya dokundum mu, değdim mi?" düşüncesine kapılıyorum.
Okulda yalnızım ve arkadaşım yok. Sıkıcı geçiyor. Okulda ağır bir karın ağrısı çekiyorum. Sınavlar da karnım ağrıyor ders sırasında da ağrıyor. Özellikle böyle tuvalet izni vermeyen hocaların dersinde sürekli karnım ağrıyor. Çok stres yapıyorum. Okul da çok karın ağrısı çekiyorum.
Hayallerim ya da yapmak istediğim şeyleri erteliyorum. OKB'den dolayı sürekli yatıyorum ya da boş boş vakit geçmesini bekliyorum.
Evet arkadaşlar böyle içimi dökmek istedim. Bana yardımcı olur musunuz? Biraz sohbet edelim.

İnsanlarla yüz yüze de konuşamıyorum. Dişlerimde ufak bozukluk var ve bundan dolayı ağzımı falan kapatıyorum bu da beni üzüyor.

Sizde ki bu temizlik takıntısı kadar bende de düşünce takıntısı var. Konuyu takipteyim. Bir yere birden fazla dokunmayınca kötü hissetme, düşünceler yüzünden nefeste güçlük ve panikatak yaşıyor musunuz?
 
Evet, cidden çok bunaldım. Hiçbir şey hissetmiyorum. Kafamdaki her şey çok karışık. Sürekli aynı döngüde olmak beni mutsuz ediyor. Hiçbir aktivite yapmıyorum. Arkadaşım yok ve çok yalnızım. Hiçbir yere gitmiyorum. 7/24 evdeyim. Babam sürekli vaktini boşa harcıyorsun, hiç ders yapmıyorsun falan diyor. Kafam çok karmakarışık. Aynı zamanda OKB hastasıyım. İleri seviye OKB hastasıyım. Aileme demedim ve psikolog teşhisi de konulmadı. Ben kendim koydum. Cidden belki de bu mutsuzluk, yorgunluğumun sebebi bu olabilir. Sürekli el yıkıyorum. Sürekli format atıyorum ve bir sürü aldığım oyunlar vardı ve ben bu oyunları hiç oynayamıyorum. Sürekli kıyafet yıkıyorum. En ufak pis yere değince pislenmiş gibi hissediyorum. Tüm kıyafetlerim temiz, ütülenmiş olmazsa o gün çok bir şey yapmıyorum. Eşyalarıma birisi dokunursa pismiş gibi hissediyorum. Her şey kusursuz olacak hissine kapılıyorum. Sürekli duş alıyorum. İnternetten alışveriş yapan insanım ve kargo, poşet, kutu gibi şeyleri saklayıp biriktiriyorum. Mesela kardeşim gelip bana doğru öksürünce kıyafetlerim pislenmiş hissine kapılıp değiştiriyorum. Aynı zamanda rahatsız edici düşüncelere kapılıyorum. Atıyorum pantolonum pis veya masaya değdiyse? Diyorum ve bu düşünce kafamdan çıkmıyor. Ya az önce dokunduğum şey pisse? Ya da "oraya dokundum mu, değdim mi?" düşüncesine kapılıyorum.
Okulda yalnızım ve arkadaşım yok. Sıkıcı geçiyor. Okulda ağır bir karın ağrısı çekiyorum. Sınavlar da karnım ağrıyor ders sırasında da ağrıyor. Özellikle böyle tuvalet izni vermeyen hocaların dersinde sürekli karnım ağrıyor. Çok stres yapıyorum. Okul da çok karın ağrısı çekiyorum.
Hayallerim ya da yapmak istediğim şeyleri erteliyorum. OKB'den dolayı sürekli yatıyorum ya da boş boş vakit geçmesini bekliyorum.
Evet arkadaşlar böyle içimi dökmek istedim. Bana yardımcı olur musunuz? Biraz sohbet edelim.

İnsanlarla yüz yüze de konuşamıyorum. Dişlerimde ufak bozukluk var ve bundan dolayı ağzımı falan kapatıyorum bu da beni üzüyor.
Hocam geçmiş olsun. Hayatımın bir döneminde ben de bu haldeydim ancak ne zaman ki sorumluluklarım dağ gibi oldu, sosyalleşmem çok büyük oranda arttı bu sorunlarım çözüldü. Çünkü beyninizi ve vücudunuzu bir şeyler için yormazsanız beyninizin ve beyin kimyanızın doğru çalışması bir yerden sonra imkansız hale geliyor. Bu konuda hem bir uzmandan destek almanızı, hem de gerçekten bir yerden başlayıp hiç yoktan çıkıp akşama kadar boş boş da olsa yürümenizi öneririm hocam.
 
Biraz büyüttünüz gibi hocam, psikiyatrik tanı olmadan bende bu var diye de hareket ediyor olabilirsiniz, ergenlikte olabilir. OKB tanıdığım var aynı zamanda zamanında defalarca psikiyatristlerle sohbeti olmuş biri olarak diyebilirim ki Ben de var deyip arkasına gizlenmeyin, gidin çimlere dokunun. Saygılar.
Hocam 15 yaşındayım. İnanın dediklerim gerçek. Büyütmüyorum. Araştırmalarım sonucu çok belli OKB olduğumu düşünüyorum.
 
Evet, cidden çok bunaldım. Hiçbir şey hissetmiyorum. Kafamdaki her şey çok karışık. Sürekli aynı döngüde olmak beni mutsuz ediyor. Hiçbir aktivite yapmıyorum. Arkadaşım yok ve çok yalnızım. Hiçbir yere gitmiyorum. 7/24 evdeyim. Babam sürekli vaktini boşa harcıyorsun, hiç ders yapmıyorsun falan diyor. Kafam çok karmakarışık. Aynı zamanda OKB hastasıyım. İleri seviye OKB hastasıyım. Aileme demedim ve psikolog teşhisi de konulmadı. Ben kendim koydum. Cidden belki de bu mutsuzluk, yorgunluğumun sebebi bu olabilir. Sürekli el yıkıyorum. Sürekli format atıyorum ve bir sürü aldığım oyunlar vardı ve ben bu oyunları hiç oynayamıyorum. Sürekli kıyafet yıkıyorum. En ufak pis yere değince pislenmiş gibi hissediyorum. Tüm kıyafetlerim temiz, ütülenmiş olmazsa o gün çok bir şey yapmıyorum. Eşyalarıma birisi dokunursa pismiş gibi hissediyorum. Her şey kusursuz olacak hissine kapılıyorum. Sürekli duş alıyorum. İnternetten alışveriş yapan insanım ve kargo, poşet, kutu gibi şeyleri saklayıp biriktiriyorum. Mesela kardeşim gelip bana doğru öksürünce kıyafetlerim pislenmiş hissine kapılıp değiştiriyorum. Aynı zamanda rahatsız edici düşüncelere kapılıyorum. Atıyorum pantolonum pis veya masaya değdiyse? Diyorum ve bu düşünce kafamdan çıkmıyor. Ya az önce dokunduğum şey pisse? Ya da "oraya dokundum mu, değdim mi?" düşüncesine kapılıyorum.
Okulda yalnızım ve arkadaşım yok. Sıkıcı geçiyor. Okulda ağır bir karın ağrısı çekiyorum. Sınavlar da karnım ağrıyor ders sırasında da ağrıyor. Özellikle böyle tuvalet izni vermeyen hocaların dersinde sürekli karnım ağrıyor. Çok stres yapıyorum. Okul da çok karın ağrısı çekiyorum.
Hayallerim ya da yapmak istediğim şeyleri erteliyorum. OKB'den dolayı sürekli yatıyorum ya da boş boş vakit geçmesini bekliyorum.
Evet arkadaşlar böyle içimi dökmek istedim. Bana yardımcı olur musunuz? Biraz sohbet edelim.

İnsanlarla yüz yüze de konuşamıyorum. Dişlerimde ufak bozukluk var ve bundan dolayı ağzımı falan kapatıyorum bu da beni üzüyor.

Okuldan arkadaşa çok gerek yok bence ülkenin haliyle çok fazla keko ve diğer saçma sapan insanlar oluyor bende arada sırada bunalıp oyun oynamıyorum internetten arkadaş bulmayı deneyebilirsin yazışarak konuşursun normal koşumıyosan e kitap okumayı deneyebilirsin her şeyi mükemmel olacak gibi şartlama bence yapabiliyorsan benim de sosyal anksiyetem vardı her şey kalıcı değil zaten çok takmamayı deneyin.
 
Sizde ki bu temizlik takıntısı kadar bende de düşünce takıntısı var. Konuyu takipteyim. Bir yere birden fazla dokunmayınca kötü hissetme, düşünceler yüzünden nefeste güçlük ve panikatak yaşıyor musunuz?
Hocam düşünce takıntısından dolayı doktora göründünüz mü? Panikatak falan yaşamıyorum. Mesela temiz olmazsa o zaman hiçbir şey yapmıyorum. Düzen bozulmuş gibi hissediyorum.
 
Hocam zorlanacaksınız tabii ki, hayatınıza engel olacak kadar bir sorununuz var ise uzmana görünmenizi öneririm. İş bulmak, okul, hayatın kendisi bir stres zaten ama bunu herkes yaşıyor.
 
Hocam geçmiş olsun. Hayatımın bir döneminde ben de bu haldeydim ancak ne zaman ki sorumluluklarım dağ gibi oldu, sosyalleşmem çok büyük oranda arttı bu sorunlarım çözüldü. Çünkü beyninizi ve vücudunuzu bir şeyler için yormazsanız beyninizin ve beyin kimyanızın doğru çalışması bir yerden sonra imkansız hale geliyor. Bu konuda hem bir uzmandan destek almanızı, hem de gerçekten bir yerden başlayıp hiç yoktan çıkıp akşama kadar boş boş da olsa yürümenizi öneririm hocam.
Hocam ''Hayatımın bir dönemin de bu haldeydim'' dediğiniz yerde neler yaptınız? Doktora gittiniz mi?
 

Technopat Haberler

Yeni konular

Geri
Yukarı