Yuri.gagara
Picopat
- Katılım
- 21 Ocak 2025
- Mesajlar
- 65
- Çözümler
- 1
Daha fazla
- Cinsiyet
- Erkek
Doğruyu söylemem gerekirse terapiye şimdiye kadar sadece 2 kez gittim, bir defa daha gidecektim ama babam psikiyatrinin dediğini yanlış hatırladığı için 4 ay beklemek zorundayım. Her neyse, 1 ay boyunca prozac 20mg kullandım ondan sonra da Zedroprex'e geçtim. Ocaktan beri ilaçları kullanıyorum ama hiçbir işe yaramıyor, ne mutlu hissediyorum ne de üzgün.
Halisünasyonlar artmaya başladı, bazen gerçek olmayan şeyler ve sesler duyuyorum, ne mutluyum ne de üzgün sanki içimde hiçbir şey yokmuş gibi. Önceden iyi kötü birşeylerden zevk alırdım, yemek yemek, ders çalışmak, arkadaşlarla konuşmak. Ama artık bunların hiçbiri bana zevk vermiyor, aksine nefret ediyorum. Mesela abur cubur bir şeyler aldım diyelim eve gidip hepsini masaya koyup baktığımda bundan iğreniyorum, öncelikle bunları alan kendimden iğreniyorum ondan sonra da bu abur cuburlardan. Hepsini atıyorum ve yemiyorum.
İnsanlarla anlaşabiliyorum, ama içimde anlaşmak istemiyorum. İnsanlardan nefret ediyor gibiyim, bazen bana neden böyle olduğumu soruyorlar(neden sessiz birisi olduğumu veya neden ateist olduğumu, ayrıca bunu sadece onlar sormuyor) ve bende bir cevap veremiyorum. Hayatımda bir sürü şey yaşadım, hiçbirini de yaşamak istemedim.
Bazen bilincimi kaybedip farkında olmadığım şeyleri yapıyorum, kendi kendime konuşmak veya tekrarlayıp yaptığım şeyler.
Gitgide bunlar daha da kötüleşiyor, ne yapmalıyım bilmiyorum.
Halisünasyonlar artmaya başladı, bazen gerçek olmayan şeyler ve sesler duyuyorum, ne mutluyum ne de üzgün sanki içimde hiçbir şey yokmuş gibi. Önceden iyi kötü birşeylerden zevk alırdım, yemek yemek, ders çalışmak, arkadaşlarla konuşmak. Ama artık bunların hiçbiri bana zevk vermiyor, aksine nefret ediyorum. Mesela abur cubur bir şeyler aldım diyelim eve gidip hepsini masaya koyup baktığımda bundan iğreniyorum, öncelikle bunları alan kendimden iğreniyorum ondan sonra da bu abur cuburlardan. Hepsini atıyorum ve yemiyorum.
İnsanlarla anlaşabiliyorum, ama içimde anlaşmak istemiyorum. İnsanlardan nefret ediyor gibiyim, bazen bana neden böyle olduğumu soruyorlar(neden sessiz birisi olduğumu veya neden ateist olduğumu, ayrıca bunu sadece onlar sormuyor) ve bende bir cevap veremiyorum. Hayatımda bir sürü şey yaşadım, hiçbirini de yaşamak istemedim.
Bazen bilincimi kaybedip farkında olmadığım şeyleri yapıyorum, kendi kendime konuşmak veya tekrarlayıp yaptığım şeyler.
Gitgide bunlar daha da kötüleşiyor, ne yapmalıyım bilmiyorum.
