Merhaba, bu konuyu kime danışacağımı bilemiyorum. O yüzden foruma yazıp sormak istedim.
Sevgilimi 5 yıldır tanıyorum 1. yılımız arkadaş olduğumuz yıldı. 2. yıl ise küsüp barışmıştık.
Kalan 3 yıl ise hiç ayrılmadık, çok güçlü bir bağ kurduk, birbirmizi her şeyden daha çok sevdik. 15 yaşımdan 19-20 yaşıma kadar hayatımda olan ilk sevgilimdi.
Ben çok kıskanç birisiydim. Sevgilimi bunaltıyordum. İlk deneyimim olunca bir de hatalar yaptım. Hatalardan kastım tamamen onu gereksiz darlamak ve şüphe etmekti. Ama şunu belirteyim aslında ona güveniyordum. Sadece onu kaybetmekten korkuyordum, bu yüzden ona sorular soruyordum. İlk 2 yıl bir şikayetlenme yapmadı ama sonraki yıllarda kız artık daraldığını söyledi. Birkaç sefer ayrılacağını belirtti, ben de kendimi bu sürede (5-6) ay değiştirdim. Artık giyimine veya erkek arkadaşlarına karışmıyordum, söylenmiyordum. Fakat yine de ara ara söylendiğim durumlar oluyordu. En sonda ise kız artık yapamayacağını defalarca değiş demesine rağmen değişmediğimi söyledi ve ayrılıyordu.
Ben de ona 3 yıl hayatımda ailemden biri olmuş birini ölmüş gibi gitmesin diye ara verelim, düşünelim, duygularımız karışık hemen ayrılmayalım dedim. Kabul etti ve ara verdik.
Ara vermemizin ilk günleri benden iyi geceler mesajı bekliyordu bana işaret veriyordu. Ben de atıyordum mesajı tabii. Onu çok sevdiğimi ve değişeceğimi söylüyordum. Bana çok umut verdi geri döneceğine dair, Hatta bana demişti ki: "Sana karşı güvenimin geri gelmesi yani sana inanmam lazım, çabalarsın eğer istiyorsan tabii" dedi. Böyle olunca ben umudumla beraber kıza güzel bir çiçek aldım, paragraflar attım. Onsuz kötü hissettiğimi 3 yılı çöpe atmak isetmediğimi aramızdaki bağın gücüyle savaştığımı ve en önemlisi değiştiğimi söyledim.
Fakat 3 ve 4. günlerin sonrasında bana olan tavrı değişti, bana artık buz gibiydi. İlk günler gözlerin kızarmış uyu saçın şöyle güzel çıkmış diyordu fotoğraflarıma. Artık üzgün ses tonuma, ölüyorum dememe hiçbir duyguyla karşılık vermiyordu. Önceden yapacaktın çokkk geç kaldın deyip duruyordu.
Ben +3 gün yine çabaladım o böyle düşünse de. Ve 7. gün oldu aradım konuşmamız lazım dedim. Ona çabama rağmen her şey boşa gidiyor ne yapsam da olmuyor o zaman sen ayrılmamak için neyi bekliyorsun dedim. Böyle deyince iyice buz kesip sonuç değişmeyecek deyip ayrıldı. Ben de o zaman sen bilirsin dedim. Ama yine de ona açık kapı brıaktım. Ayrıldıktan sonraki gün ona omzuma yaslanıp mutlu olduğu fotoyu ve benim için manevi değeri yüksek olan kendi yaptığı hediyenin resimlerini attım ve bize bir şans daha ver temalı bir paragraf daha yolladım. VE BUNU çocukken açtığımız, profilinde çocukluk fotoğrafımız olan sadece onun ve benim olduğu WhatsApp grubuna attım.
Mesajı gördü okuduğunu düşünüyorum. Ona hemen cevap verme düşün demiştim, bu yüzden sanırım gruptan cıkmadı veya hemen bir cevap vermedi ama tam 1 gün geçti. Şu an hala sessiz. Eğer gerçekten bitirmiş olsaydı o gruptan da cıkardı diye düşünüyorum.
Aramıza başkası girse yani sevgilim gönlünü başkasına kaptırsa, ara falan vermez ara verme sürecinde biriyle konuşsa dahi ayrıldıktan sonra bile düşünmek istemez gruptan çıkardı diye düşünüyorum. Bu yüzden buna ihtimal vermiyorum. Kafasına annesi ve arkadaşları girmiş olabilir, veya gerçekten artık bana ne yapsam da inanmıyordur.
Sizce benim ne yapmam lazım, oturup beklemek istemiyorum ama bir şey de yapamıyorum aklıma gelmiyor çok çabaladım ağladım. Bir gelse ne kadar değiştiğimi görecek ama ne kadar değişsen bile artık yapmak istemiyorum ilerdeki ilişkilerinde rahat edersin falan dedi.
Normalde artık bitti derim fakat grubumuzdan cıkmadı ve mesajıma cevap da vermedi. Onu istiyorum. Ne düşünüp ne yapmam lazım fikri olan? Kızı unut demeyin 3 yılımızı ben çöpe atmak istemiyorum devam etsin istiyorum.
Sevgilimi 5 yıldır tanıyorum 1. yılımız arkadaş olduğumuz yıldı. 2. yıl ise küsüp barışmıştık.
Kalan 3 yıl ise hiç ayrılmadık, çok güçlü bir bağ kurduk, birbirmizi her şeyden daha çok sevdik. 15 yaşımdan 19-20 yaşıma kadar hayatımda olan ilk sevgilimdi.
Ben çok kıskanç birisiydim. Sevgilimi bunaltıyordum. İlk deneyimim olunca bir de hatalar yaptım. Hatalardan kastım tamamen onu gereksiz darlamak ve şüphe etmekti. Ama şunu belirteyim aslında ona güveniyordum. Sadece onu kaybetmekten korkuyordum, bu yüzden ona sorular soruyordum. İlk 2 yıl bir şikayetlenme yapmadı ama sonraki yıllarda kız artık daraldığını söyledi. Birkaç sefer ayrılacağını belirtti, ben de kendimi bu sürede (5-6) ay değiştirdim. Artık giyimine veya erkek arkadaşlarına karışmıyordum, söylenmiyordum. Fakat yine de ara ara söylendiğim durumlar oluyordu. En sonda ise kız artık yapamayacağını defalarca değiş demesine rağmen değişmediğimi söyledi ve ayrılıyordu.
Ben de ona 3 yıl hayatımda ailemden biri olmuş birini ölmüş gibi gitmesin diye ara verelim, düşünelim, duygularımız karışık hemen ayrılmayalım dedim. Kabul etti ve ara verdik.
Ara vermemizin ilk günleri benden iyi geceler mesajı bekliyordu bana işaret veriyordu. Ben de atıyordum mesajı tabii. Onu çok sevdiğimi ve değişeceğimi söylüyordum. Bana çok umut verdi geri döneceğine dair, Hatta bana demişti ki: "Sana karşı güvenimin geri gelmesi yani sana inanmam lazım, çabalarsın eğer istiyorsan tabii" dedi. Böyle olunca ben umudumla beraber kıza güzel bir çiçek aldım, paragraflar attım. Onsuz kötü hissettiğimi 3 yılı çöpe atmak isetmediğimi aramızdaki bağın gücüyle savaştığımı ve en önemlisi değiştiğimi söyledim.
Fakat 3 ve 4. günlerin sonrasında bana olan tavrı değişti, bana artık buz gibiydi. İlk günler gözlerin kızarmış uyu saçın şöyle güzel çıkmış diyordu fotoğraflarıma. Artık üzgün ses tonuma, ölüyorum dememe hiçbir duyguyla karşılık vermiyordu. Önceden yapacaktın çokkk geç kaldın deyip duruyordu.
Ben +3 gün yine çabaladım o böyle düşünse de. Ve 7. gün oldu aradım konuşmamız lazım dedim. Ona çabama rağmen her şey boşa gidiyor ne yapsam da olmuyor o zaman sen ayrılmamak için neyi bekliyorsun dedim. Böyle deyince iyice buz kesip sonuç değişmeyecek deyip ayrıldı. Ben de o zaman sen bilirsin dedim. Ama yine de ona açık kapı brıaktım. Ayrıldıktan sonraki gün ona omzuma yaslanıp mutlu olduğu fotoyu ve benim için manevi değeri yüksek olan kendi yaptığı hediyenin resimlerini attım ve bize bir şans daha ver temalı bir paragraf daha yolladım. VE BUNU çocukken açtığımız, profilinde çocukluk fotoğrafımız olan sadece onun ve benim olduğu WhatsApp grubuna attım.
Mesajı gördü okuduğunu düşünüyorum. Ona hemen cevap verme düşün demiştim, bu yüzden sanırım gruptan cıkmadı veya hemen bir cevap vermedi ama tam 1 gün geçti. Şu an hala sessiz. Eğer gerçekten bitirmiş olsaydı o gruptan da cıkardı diye düşünüyorum.
Aramıza başkası girse yani sevgilim gönlünü başkasına kaptırsa, ara falan vermez ara verme sürecinde biriyle konuşsa dahi ayrıldıktan sonra bile düşünmek istemez gruptan çıkardı diye düşünüyorum. Bu yüzden buna ihtimal vermiyorum. Kafasına annesi ve arkadaşları girmiş olabilir, veya gerçekten artık bana ne yapsam da inanmıyordur.
Sizce benim ne yapmam lazım, oturup beklemek istemiyorum ama bir şey de yapamıyorum aklıma gelmiyor çok çabaladım ağladım. Bir gelse ne kadar değiştiğimi görecek ama ne kadar değişsen bile artık yapmak istemiyorum ilerdeki ilişkilerinde rahat edersin falan dedi.
Normalde artık bitti derim fakat grubumuzdan cıkmadı ve mesajıma cevap da vermedi. Onu istiyorum. Ne düşünüp ne yapmam lazım fikri olan? Kızı unut demeyin 3 yılımızı ben çöpe atmak istemiyorum devam etsin istiyorum.
Son düzenleyen: Moderatör:
