Tükenmişlik sendromundan kurtulmak

Malum Türkiye'de yaşıyoruz, her şeyden bıktım. İnsanlarla bile konuşmayı sevmiyorum, mecbur olmasam çalışmam bile. Üç senedir ağır bir depresyon geçiriyorum. Yaşadığım, doğduğum ülkeden nefret ediyorum. Hobi edinemiyorsun, aldığın parayla istediğin hiçbir şeyi alamıyorsun, ne bileyim kız/erkek arkadaşı bile edinemiyorsun. Şu ülkeden kurtulmak istiyorum, onu da başaramıyorum. Yapmak istediğim şeyleri yapmak istemeyen bir kişiye dönüştüm. "Aktörlüğü yapmak istiyordum, ondan öncesinde dövme sanatçısı olmak istemiştim. Aile baskısı, toplum baskısı yüzünden hiçbir şeyi yapamadım, sevmediğim işte zaman öldürüyorum." Kamera alıp ülkeler arası gezinip İtalya, Polonya, Japonya gibi birçok ülkeyi gezmek istiyorum. Her geçen gün ölüme bir gün daha yaklaşıyorum diye mutlu oluyorum. "Ben İslam'a inanmıyorum, ömrümün sonuna kadar da hiçbir dine inanmam."

Ölüm tüm zevkleri öldürür ve amaca yöneltir. Sizse onu kaybetmişsiniz. Geçip gidecek bu dünyada , gerçekten yapılası birşey arıyorsanız. Bunun geliri , dünyadan sonra olmalıdır.

Şehir değiştirmeyi denedin mi hiç?

Hexcc dedi:

Şehir değiştirmeyi denedin mi hiç?

Genişletmek için tıkla...

Şehir değiştirmek zorunda olduğum zamanlar oldu aile evinde yaşıyorum Adana'dan Niğde'ye taşındım profil kısmına Erzurum'u öylesine yazdım belki tanıdık birisi beni bulur diye. Şahsen doğduğum ülkeyi 1 gram sevmiyorum insanlarını sevmiyorum geneli cahil bilgisiz birkaç kızla sosyal medyada konuşuyordum dini konuya geliyordu konu "onlar İslam'a inandığını söylüyorlardı" bende inanmadığımı neden diye sorduklarında İslam doğru bir din değil diye kanıtlarını gösterdim ya engelliyorlardı ya da o konudan sonra aramıza mesafe katıyorlardı "o kızların ve kadınların sevdiği erkekler de Brad Pitt gibi kişiler oluyor o kişiler zaten İslam'a inanmıyor ama Türk birisi İslam'a inanmadığını söyleyince öcü görmüş gibi oluyorlar" şahsen fabrika da çalışan birisiyim hayatım boyunca bir kızla arkadaşlık kuramadım hem param yoktu hem aile baskısı olsun birçok şey var aileme bile söylüyorum sizden nefret ediyorum diye hayatımı mahvettiniz diye hakaretler küfürler havalarda uçuşuyor elimde imkanım olsa ayrı eve çıkıp numaramı her şeyimi değiştirip onlarla irtibata geçmezdim miraslarını bile redderdim soyadımı falan değiştirirdim.

amacor123 dedi:

Ölüm tüm zevkleri öldürür ve amaca yöneltir. Sizse onu kaybetmişsiniz. Geçip gidecek bu dünyada, gerçekten yapılası bir şey arıyorsanız. Bunun geliri, dünyadan sonra olmalıdır.

Genişletmek için tıkla...

İstediğim hiçbir şeyi yapamadım bu ülke de bu yüzden hayata karşı ve ülkeye karşı nefretim var bundan 4 sene önce bayrağımı ülkemi severdim şu an bir polis veya asker, sivil birisi bile ölse üzülmüyorum neden diye soracak olursan da hayatım kötü hayatımı doya doya yaşayamadığım için narsist ve kendimi düşünmeye başladım "gün geçtikçe Orhan Yenene dönüşmeye başlıyorum.

Ne mezunusunuz ne iş yapıyorsunuz ki hocam? Üstteki mesajdan ülkeden kurtulmak gibi bir amacınız olduğunuzu anlıyorum ve bunu yapabilmek mümkün fakat hem psikolojinizi hem motivasyonunuzu kaybetmişsiniz. Her şeyden önce iyi bir terapiye gitmenizi ve sosyal medyadan kurtulmanız çok önemlidir. Daha sonra hangi ülkelere nasıl göç etmek mümkün bunu araştırıp, dil yeterliliği sertifikası almanızı tavsiye ederim sonra gidebilirsiniz. Ben biraz daha gerçekciyimdir sevmeyeni sevmesi için zorlayamayız bir deneyin yeni bir kültür yeni insanlar görmek pahasına bir amaç edinebilirsiniz.

Gerald_Emo dedi:

Şehir değiştirmek zorunda olduğum zamanlar oldu aile evinde yaşıyorum Adana'dan Niğde'ye taşındım profil kısmına Erzurum'u öylesine yazdım belki tanıdık birisi beni bulur diye. Şahsen doğduğum ülkeyi 1 gram sevmiyorum insanlarını sevmiyorum geneli cahil bilgisiz birkaç kızla sosyal medyada konuşuyordum dini konuya geliyordu konu "onlar İslam'a inandığını söylüyorlardı" bende inanmadığımı neden diye sorduklarında İslam doğru bir din değil diye kanıtlarını gösterdim ya engelliyorlardı ya da o konudan sonra aramıza mesafe katıyorlardı "o kızların ve kadınların sevdiği erkekler de brad pitt gibi kişiler oluyor o kişiler zaten İslam'a inanmıyor ama Türk birisi İslam'a inanmadığını söyleyince öcü görmüş gibi oluyorlar" şahsen fabrika da çalışan birisiyim hayatım boyunca bir kızla arkadaşlık kuramadım hem param yoktu hem aile baskısı olsun birçok şey var aileme bile söylüyorum sizden nefret ediyorum diye hayatımı mahvettiniz diye hakaretler küfürler havalarda uçuşuyor elimde imkanım olsa ayrı eve çıkıp numaramı her şeyimi değiştirip onlarla irtibata geçmezdim miraslarını bile redderdim soyadımı falan değiştirirdim.

İstediğim hiçbir şeyi yapamadım bu ülke de bu yüzden hayata karşı ve ülkeye karşı nefretim var bundan 4 sene önce bayrağımı ülkemi severdim şu an bir polis veya asker, sivil birisi bile ölse üzülmüyorum neden diye soracak olursan da hayatım kötü hayatımı doya doya yaşayamadığım için narsist ve kendimi düşünmeye başladım "gün geçtikçe orhan yenene dönüşmeye başlıyorum.

Genişletmek için tıkla...

İslam'ı neden reddettiniz hocam? Yıllardır ibadet eden bir Müslüman olarak merak ettim. Konuşmak istemiyorsanız sizin tercihiniz tabii ki.

Bu ülkedeki imkansızlıklar konusunda haklısınız. Ama neden bir nefrete dönüştürüyorsunuz ki. Eşit düzeylerde büyümemiş insanları, o bilgilere ya da olgunluğa sahip olmadığı için eleştiremezsiniz ki.

FutureLight dedi:

Ne mezunusunuz ne iş yapıyorsunuz ki hocam? Üstteki mesajdan ülkeden kurtulmak gibi bir amacınız olduğunuzu anlıyorum ve bunu yapabilmek mümkün fakat hem psikolojinizi hem motivasyonunuzu kaybetmişsiniz. Her şeyden önce iyi bir terapiye gitmenizi ve sosyal medyadan kurtulmanız çok önemlidir. Daha sonra hangi ülkelere nasıl göç etmek mümkün bunu araştırıp, dil yeterliliği sertifikası almanızı tavsiye ederim sonra gidebilirsiniz. Ben biraz daha gerçekciyimdir sevmeyeni sevmesi için zorlayamayız bir deneyin yeni bir kültür yeni insanlar görmek pahasına bir amaç edinebilirsiniz.

Genişletmek için tıkla...

Meslek lisesi “bilişim bölümü” mezunuyum. Okuldan nefret eden birisiydim; derslerin çoğunu seviyordum. Fizik, felsefe, matematik ve biyoloji derslerini seven birisiyim. Okulu da akran zorbalığı olsun, bu tarz şeylerden dolayı nefret ediyorum. Üniversite okuyan birçok arkadaşımla konuştum, pek bir şey katmamış hayatına. “Aktörlük bölümünü okumak istiyordum yıllarca.” Malum, Türkiye’nin eğitim seviyesi berbat. Benim çalıştığım fabrikada adam 4 sene üniversite okumuş; adamla aynı işi yapıyoruz, adamla aynı maaşı alıyoruz. Onun dışında üniversite okursam da Avrupa’da okumak istiyorum. 14’lü yaşlarımdayken Avrupa’ya gitmeyi istiyordum. Şu an yaşım 21, her geçen yıl ve gün ülkeye karşı nefretim artıyor. Doğru düzgün kız arkadaşı edinemiyorsun zaten; okul hayatı olsun, iş hayatında da kızlarla arkadaşlık kuramadım. Kızlar genelde keko, dızo ve serseri erkekleri seviyordu o zamanlar, hâlâ da öyle. Ben efendiliğim ile yardımsever birisiydim o zamanlar. Şu an o günler aklıma geldiğinde kendime kızıyorum, enayi olarak görüyorum. Otobüse biniyordum, yaşlıya yer veriyordum, hamile birisine yer veriyordum. Aslında benim salaklığımdan kaynaklı. Şu an otobüse bindiğimde isterse ölecek olsa bile yerimden kalkmam.

amacor123 dedi:

İslam'ı neden reddettiniz hocam? Yıllardır ibadet eden bir Müslüman olarak merak ettim. Konuşmak istemiyorsanız sizin tercihiniz tabii ki.

Bu ülkedeki imkansızlıklar konusunda haklısınız. Ama neden bir nefrete dönüştürüyorsunuz ki. Eşit düzeylerde büyümemiş insanları, o bilgilere ya da olgunluğa sahip olmadığı için eleştiremezsiniz ki.

Genişletmek için tıkla...

Benim yaşadığım hayatta 2021 yılına kadar evde internet yoktu. O zamanlar bile felsefeye, bilime, teknolojiye karşı hevesim vardı. Kitap olsun, bir şekilde kendimi geliştiriyordum. İnternet gelince daha da kendimi geliştirdim. Felsefe, bilim, dini konular ve birçok konuda kendimi geliştiriyorum.


Aslında “Keşke aptal ve salak olsaydım.” diyorum. Daha mutlu olabilirdim. Görüyorsunuz; bilgisiz ve cahil kişiler hep mutlular. Bizim gibi çoğu şeyi bilen kişiler mutsuz oluyor, hayata karşı nefreti oluyor. Vize diye bir sorun var, bu hayat böyle geçmez.


Bilmiyorum, bu hayat böyle devam ederse fişimi erken çekerim. İşten eve, evde oyun oyna, sonra tekrar sabah oluyor işe… Pazar günü boş oluyorum, o günde evden dışarı sadece markete kola, sigara, cips vb. şeyleri almaya çıkıp o günümü iyi geçirmeye çalışıyorum.

FutureLight dedi:

Ne mezunusunuz ne iş yapıyorsunuz ki hocam? Üstteki mesajdan ülkeden kurtulmak gibi bir amacınız olduğunuzu anlıyorum ve bunu yapabilmek mümkün fakat hem psikolojinizi hem motivasyonunuzu kaybetmişsiniz. Her şeyden önce iyi bir terapiye gitmenizi ve sosyal medyadan kurtulmanız çok önemlidir. Daha sonra hangi ülkelere nasıl göç etmek mümkün bunu araştırıp, dil yeterliliği sertifikası almanızı tavsiye ederim sonra gidebilirsiniz. Ben biraz daha gerçekciyimdir sevmeyeni sevmesi için zorlayamayız bir deneyin yeni bir kültür yeni insanlar görmek pahasına bir amaç edinebilirsiniz.

Genişletmek için tıkla...

Psikiyatriste gidecek zamanım olmuyor malum fabrikada sabah 08:00 akşam 17:00 gibi eve gelebiliyorum izin alırsam da o günün maaşını kesiyorlar antidepresan falan kullanıp cinselliğimi öldürmek istiyorum hiçbir kıza kadına şehvetlenmek istemem hayatım boyunca bir kızın elini tutmamış birisiyim kendimi şahsen 50'lerimde birisiyle evlenmemiş bir şekilde hayatıma devam edeceğimi düşünüyorum "zamanım olmadığı için çok geç yanıtladım"

Gerald_Emo dedi:

Meslek lisesi “bilişim bölümü” mezunuyum. Okuldan nefret eden birisiydim; derslerin çoğunu seviyordum. Fizik, felsefe, matematik ve biyoloji derslerini seven birisiyim. Okulu da akran zorbalığı olsun, bu tarz şeylerden dolayı nefret ediyorum. Üniversite okuyan birçok arkadaşımla konuştum, pek bir şey katmamış hayatına. “Aktörlük bölümünü okumak istiyordum yıllarca.” Malum, Türkiye’nin eğitim seviyesi berbat. Benim çalıştığım fabrikada adam 4 sene üniversite okumuş; adamla aynı işi yapıyoruz, adamla aynı maaşı alıyoruz. Onun dışında üniversite okursam da Avrupa’da okumak istiyorum. 14’lü yaşlarımdayken Avrupa’ya gitmeyi istiyordum. Şu an yaşım 21, her geçen yıl ve gün ülkeye karşı nefretim artıyor. Doğru düzgün kız arkadaşı edinemiyorsun zaten; okul hayatı olsun, iş hayatında da kızlarla arkadaşlık kuramadım. Kızlar genelde keko, dızo ve serseri erkekleri seviyordu o zamanlar, hâlâ da öyle. Ben efendiliğim ile yardımsever birisiydim o zamanlar. Şu an o günler aklıma geldiğinde kendime kızıyorum, enayi olarak görüyorum. Otobüse biniyordum, yaşlıya yer veriyordum, hamile birisine yer veriyordum. Aslında benim salaklığımdan kaynaklı. Şu an otobüse bindiğimde isterse ölecek olsa bile yerimden kalkmam.


Benim yaşadığım hayatta 2021 yılına kadar evde internet yoktu. O zamanlar bile felsefeye, bilime, teknolojiye karşı hevesim vardı. Kitap olsun, bir şekilde kendimi geliştiriyordum. İnternet gelince daha da kendimi geliştirdim. Felsefe, bilim, dini konular ve birçok konuda kendimi geliştiriyorum.


Aslında “Keşke aptal ve salak olsaydım.” diyorum. Daha mutlu olabilirdim. Görüyorsunuz; bilgisiz ve cahil kişiler hep mutlular. Bizim gibi çoğu şeyi bilen kişiler mutsuz oluyor, hayata karşı nefreti oluyor. Vize diye bir sorun var, bu hayat böyle geçmez.


Bilmiyorum, bu hayat böyle devam ederse fişimi erken çekerim. İşten eve, evde oyun oyna, sonra tekrar sabah oluyor işe… Pazar günü boş oluyorum, o günde evden dışarı sadece markete kola, sigara, cips vb. şeyleri almaya çıkıp o günümü iyi geçirmeye çalışıyorum.


Psikiyatriste gidecek zamanım olmuyor malum fabrikada sabah 08:00 akşam 17:00 gibi eve gelebiliyorum izin alırsam da o günün maaşını kesiyorlar antidepresan falan kullanıp cinselliğimi öldürmek istiyorum hiçbir kıza kadına şehvetlenmek istemem hayatım boyunca bir kızın elini tutmamış birisiyim kendimi şahsen 50'lerimde birisiyle evlenmemiş bir şekilde hayatıma devam edeceğimi düşünüyorum "zamanım olmadığı için çok geç yanıtladım"

Genişletmek için tıkla...

@Gerald_Emo hocam sizin daha önce kaynakçılığı öğrenmek gibi konu başlıklarınızı da gördüm ve sanırım yeni bir meslek arayışındasınız. Şuan ne fabrikasında çalışıyorsunuz?

Ben de askerden geleli 1 ay oldu, okuldan yana KPSS'den yana yüzümüz gülmedi, bari adam akıllı bir meslek edinelim kolumuza altın bilezik olsun istiyorum.

Konuya gelecek olursak yazdıklarını çok iyi anlıyorum, ülkede hayat zor, herşey pahalı, birçok şey de istediğimiz gibi gitmiyor. İntihar da çözüm değil, acil durum butonu. Baktın gerçekten işin içinden çıkamıyorsun o zaman son çare olarak kullanırsın ama bence hayat herşeyi denemeye değer.

aziz.hin dedi:

@Gerald_Emo hocam sizin daha önce kaynakçılığı öğrenmek gibi konu başlıklarınızı da gördüm ve sanırım yeni bir meslek arayışındasınız. Şu an ne fabrikasında çalışıyorsunuz?

Ben de askerden geleli 1 ay oldu, okuldan yana KPSS'den yana yüzümüz gülmedi, bari adamakıllı bir meslek edinelim kolumuza altın bilezik olsun istiyorum.

Konuya gelecek olursak yazdıklarını çok iyi anlıyorum, ülkede hayat zor, her şey pahalı, birçok şey de istediğimiz gibi gitmiyor. İntihar da çözüm değil, acil durum butonu. Baktın gerçekten işin içinden çıkamıyorsun o zaman son çare olarak kullanırsın ama bence hayat her şeyi denemeye değer.

Genişletmek için tıkla...

Şu an da işsizim "çalıştığım işte iş öğretmiyorlardı yurt dışına gidebilmem için lazım olmayan işler vardı" birçok işte çalıştım, dövme sanatçılığını çok istiyordum bundan 8 sene önce aile baskısı, toplum vb. birçok baskı gördüm yapamazsın veya kendi inandıkları dine göre olumsuz oldukları için hevesimi kırdılar ailemin yüzüne de söylüyorum hayatımı mahvettiniz gibi birçok şeyler söylüyorum "bir kız arkadaşı bile edinemedim ailemden dolayı eve bilerek internet almamışlardı 2021 yılına kadar evde internet yoktu" bir kızla arkadaş olsam bile sosyal medyadan ulaşamazdım öyle bir durumdayım maddi olarak ortalama durumdalardı o yıllarda, 2019 yılları arasında aktörlüğü de düşünüyordum 2017 yıllarında dövme sanatçılığını istiyordum dediğim gibi bütün hevesimi kırdılar odamdan çıkmayıp sigara almaya çıkıyorum parayı da oyunlardan kazanıyorum benim günlük sigara paramı çıkarıyorlar onun dışında başka giderim de yok asgari ücretle çalışsam bile ayrı eve çıkamıyorum çalışsam veya çalışmasam da bu aile evinden çıkamıyorum elimde imkanım olsa ailemi reddedip bir daha yüzlerine bakmayacağım kendi inançlarını zorla bana dayatmaya çalışıyorlar zaten inanmadığımı da onlara söylemiştim o gün zaten sıkıntı çıkardılar onların yüzlerini görmemek için sabah uyuyup akşam kalkıyorum. Kendime de dövme yaptırmak istemiş birisiyim yıllarca şiddet ile tehdit ediyorlardı eve almam gibi tehditlerine boyun eğmiştim şu an hevesim kalmadı hiçbir şeye piercing takıyorum bu ülkenin toplumunu da sevmiyorum "eş cinsel misin gibi şeyler söyleyen kişilerle" muhatap olmamak için odamda yaşıyorum.

Gerald_Emo dedi:

Şu an da işsizim "çalıştığım işte iş öğretmiyorlardı yurt dışına gidebilmem için lazım olmayan işler vardı" birçok işte çalıştım, dövme sanatçılığını çok istiyordum bundan 8 sene önce aile baskısı, toplum vb. birçok baskı gördüm yapamazsın veya kendi inandıkları dine göre olumsuz oldukları için hevesimi kırdılar ailemin yüzüne de söylüyorum hayatımı mahvettiniz gibi birçok şeyler söylüyorum "bir kız arkadaşı bile edinemedim ailemden dolayı eve bilerek internet almamışlardı 2021 yılına kadar evde internet yoktu" bir kızla arkadaş olsam bile sosyal medyadan ulaşamazdım öyle bir durumdayım maddi olarak ortalama durumdalardı o yıllarda, 2019 yılları arasında aktörlüğü de düşünüyordum 2017 yıllarında dövme sanatçılığını istiyordum dediğim gibi bütün hevesimi kırdılar odamdan çıkmayıp sigara almaya çıkıyorum parayı da oyunlardan kazanıyorum benim günlük sigara paramı çıkarıyorlar onun dışında başka giderim de yok asgari ücretle çalışsam bile ayrı eve çıkamıyorum çalışsam veya çalışmasam da bu aile evinden çıkamıyorum elimde imkanım olsa ailemi reddedip bir daha yüzlerine bakmayacağım kendi inançlarını zorla bana dayatmaya çalışıyorlar zaten inanmadığımı da onlara söylemiştim o gün zaten sıkıntı çıkardılar onların yüzlerini görmemek için sabah uyuyup akşam kalkıyorum. Kendime de dövme yaptırmak istemiş birisiyim yıllarca şiddet ile tehdit ediyorlardı eve almam gibi tehditlerine boyun eğmiştim şu an hevesim kalmadı hiçbir şeye piercing takıyorum bu ülkenin toplumunu da sevmiyorum "eş cinsel misin gibi şeyler söyleyen kişilerle" muhatap olmamak için odamda yaşıyorum.

Genişletmek için tıkla...

Öncelikle ben de müslümanım ama neye inandığın umurumda değil karışamam da ailen büyük yanlış yapmış o konu da. Karışmaktan ziyade sormak istiyorum neden inanmıyorsun ? Sana saçma gelen yerleri cevaplayabilirim.

Sorunu sisteme atmışsınız da yani gidip de 4 sene niteliksiz üniversite okusan ne katabilir sana ? Biraz da kendiniz de arayın sorunu. Küçük gelir fonu yaratmanız lazım. Dövme sanatçılığını seviyorum demişsin sevdiğiniz işi yapın. İnternet üzerinden para kazanabilirsiniz bu işten. Ailenden de uzak kalmak istiyorsan sana garip gelebilir ama ev arkadaşı denilen olayı yapabilirsin kirayı bölüşebilirsin yani. Orada yaşarken de paranı biriktirirsin yurtdışı başvuruları yaparsın. Ayrıca kusura bakma da asgari ücretle çıkamazsın yurtdışına hayallerle yaşayanı gerçekler öpermiş. Maddi geliri yüksek işleri tercih et kurye vb. olabilir yine yorar ama parası iyidir özgürlüğünü daha hızlı kazanırsın.