Atıf şahsına değil, konudaki bilgiyedir:
Günümüzde alkolün keyfi kullanımından çok yönlendirilmiş kullanımları göze çarpıyor malesef.
Balık konusunu kültür ve tarih çerçevesinde araştırınca geçmişe doğru görüyorsunuz, yeme içme konusu dengeli bir şeydir, rakı güçlü bir tada sahiptir, yanında yenirken tadını kaybetmeyen şeylerle içilmesinin sebebini de doğrudan açıklıyor. Son 30 yılın "rakı balık" isminin anlamlarının bozulmasıyla ilgili; sebebi orta direk insanların 30 yıl önce, örnek, İstanbul boğazında Kofana alabilirken - ki 35 yaş altı pek Kofana görmemiştir ve bilmez- aynı şekilde "Lakerda"ya layık Palamutların avlanabilmesi, Lakerda yapanların tecrübe ve emeklerinden, günümüzde ne Kofana'nın ne düzgün Palamut'un ne de ellerinin balık kokmasına çok da takmayan insanların kalmamasındandır. Kar tanelerinden bir şey çıkmaz/olmaz. Çiroz, Lakerda, kurutma gibi tuz ve güneş ile işlenen balıklar deniz tadını ve kokusunu taşırlar. Yeni bilgilerin hayatta daha mutlu ve lezzetli sofralara yelken açmasını dilerim.
Kısacası, sözlerim İstanbul ve İzmir, Hatay tarihi ışığındadır. "Eski İstanbul Meyhane ve Meyhanecileri" isimli 10+ yıllık facebook/instagram grubunda, gruplarının buluşmalarında (20-80 yaş aralığı) müslüman ve gayrimüslim insanlarca gerek dillendirilen gerek fotoğraflarla anlatılan hikayelerle örtüşmektedir.
Eğer İstanbul'un 1880'den işgal yıllarına kadar araştırırsan, eski meyhanelerin "masada" ya da ayakta buluşulabilen, iki tek atılabilen çok ilginç özellikleri olduğunu da göreceksin. Belki çok hoşuna gidecek - ben isterim hala Karaköy'de kolumu dayayım, bir parça peynir iki lokma ekmek bir kaşık yoğurt yanın da bir tek rakı, oradan doğru eve yollanayım.
Ayrıca Rakı ikinci damıtma sonucu ağırlıklı üretilmiştir, günümüzde Akdeniz'e kıyı ve geçmişle bağlarını kaybetmemiş kültürlerde şarap sonrası kalan posadan güçlü ve alkol derecesi içecek olarak üretilmektedir. Bu sebepten ötürü Anadolu'da rakı/arak/arakı kültürleri İpek yolundan kalmadır, değerlidir - şaraptan az bulunmasından dolayı.
Şimdiden afiyet olsun, bu sohbetten iyi meze çıkar.
