Ölüm korkusu nasıl geçer?

  • Konuyu başlatan kds5433
  • Başlangıç Tarihi
  • Mesaj 24
  • Görüntüleme 382
Camus bu konuda yaşam anlamsiz olsa bile yaşamanın doğru olduğunu ileri sürer. Yaşam ı anlamsız kabul eder ama sen bunu farkettiysen bunun bilinciyle yasamayı doğru bulur. Bende senin gibi düşünüyorum.
Yaşamaktan başka çaremiz yok zaten, mecburen devam etmeliyiz. Kendi adıma konuşacak olursam, kendime zarar verebilecek biri değilim ve ailemin arkamdan üzülmesini de istemem. Sadece kafam çok karışık ve bunu düzeltmeye çalışıyorum, ama ne kadar uğraşsam sanki o kadar dibe batıyorum.
 
Yaşamaktan başka çaremiz yok zaten, mecburen devam etmeliyiz. Kendi adıma konuşacak olursam, kendime zarar verebilecek biri değilim ve ailemin arkamdan üzülmesini de istemem. Sadece kafam çok karışık ve bunu düzeltmeye çalışıyorum, ama ne kadar uğraşsam sanki o kadar dibe batıyorum.
Söyleyeceğim çok klâsik olcak ama kendi anlamını olusturmayi deneyebilirsin. İşte yeni uğraşlar bulmayı denemek felan. Herkes böyle soyler ama başka çarede yok. En azından yaşamın saçmalığının bilincinde yaşadığını biliyor olmak sana motivasyon olabilir.
 
Söyleyeceğim çok klâsik olcak ama kendi anlamını olusturmayi deneyebilirsin. İşte yeni uğraşlar bulmayı denemek felan. Herkes böyle soyler ama başka çarede yok. En azından yaşamın saçmalığının bilincinde yaşadığını biliyor olmak sana motivasyon olabilir.
Teşekkür ederim, fakat 3-4 gündür sanal ortamda denemediğim bir şey kalmadı diyebilirim. Yarım kalan projelerim hala yapılmayı bekliyor ama neye başlasam, bir noktada yine aklıma geliyor. Ölümü ya da ölümden sonrasını (hiçlik durumunu) değiştiremeyeceğimi kabullenemiyorum. Bazıları bu düşüncenin zamanla geçeceğini söylüyor ama sürekli böyle yaşarsam bir noktada akli dengemi yitireceğim diye düşünüyorum. Bu düşüncenin üzerine bir de diğer korkularım eklenince, daha da fazla korku hissi geliyor. Ne yapacağımı bilmiyorum, umarım kısa sürede geçer. Zaten yoktan var ettim bu durumu, tamamen kendi salaklığımdı maalesef.
 
Anksiyeten hayırlı olsun. Adım adım ilerliyor. Doktora git ilaç versin. Diğer türlüsü kendine eziyet olacak Yaygın anksiyete bozukluğu teşhisi konmuş biri olarak söylüyorum bunu.
 
Anksiyeten hayırlı olsun. Adım adım ilerliyor. Doktora git ilaç versin. Diğer türlüsü kendine eziyet olacak Yaygın anksiyete bozukluğu teşhisi konmuş biri olarak söylüyorum bunu.
Günden güne biraz hafifliyor gibi, emin değilim. Bu konuyu açtığımdan beri çok fazla düşünmedim diyebilirim ama belli de olmuyor, bir anda tekrar artabiliyor. Açıkçası doktora gitmek de pek istemiyorum. Bazı forumlarda, bunun ilaçla tamamen geçmediğini fakat azaldığını söylüyorlar. Bir de gerçek hayatta insanlarla konuşmakta, iletişim kurmakta çok zorlanıyorum, sanırım bu durum da sosyal anksiyeteden kaynaklanıyor.
 
Günden güne biraz hafifliyor gibi, emin değilim. Bu konuyu açtığımdan beri çok fazla düşünmedim diyebilirim ama belli de olmuyor, bir anda tekrar artabiliyor. Açıkçası doktora gitmek de pek istemiyorum. Bazı forumlarda, bunun ilaçla tamamen geçmediğini fakat azaldığını söylüyorlar. Bir de gerçek hayatta insanlarla konuşmakta, iletişim kurmakta çok zorlanıyorum, sanırım bu durum da sosyal anksiyeteden kaynaklanıyor.

Ömür boyu sürme ihtimali var elbette. Benim 6 7 yıl oldu teşhis konulalı. Öncesinde de 2 yıl bu şekilde yaşamıştım.
 
Dediğin gibi ölüm kaçınılmaz ve hepimiz öleceğimizi bile bile yaşıyoruz. Ama düşünsene ne zaman öleceğimizi bilseydik asıl o zaman ölüm korkusundan kafayı yerdik hayatımız zehir olurdu. O yüzden ölmeyecekmiş gibi hayat sürüyoruz sen de hayatını sür keyfine bak. Millet 60-70 yaşında üçüncü beşinci evliliği yapıyor kadın kız para peşinde koşuyor estetik yaptırıyor spora gidiyor sorsan ben daha gencim diyorlar onların kaygısı yok da 18 yaşında neyin dramı bu dur hele😊
 
Merhaba, 18 yaşıma geçtiğimiz aylarda girdim. Son 3-4 gündür bu durumu yaşıyorum. Hiçbir olay (deprem, birini kaybetme vs.) Yaşamadan oldu. Aslında kendim yaptım diyebilirim. ChatGPT ile muhabbet ederken bu konulara girdik, sohbet sırasında bir ölüm korkusu geldi. Korku bir süre sonra geçti fakat merak edip daha detaylı sordum. Dini şeyleri, arkadaşlara da sordum, bazı kaynaklara da baktım. Bunlar kafamı fazlasıyla karıştırdı.

Aslında ölümden çok, ölümden sonrası korkutuyor beni. İnancım yerinde, yani Müslüman'ım. Fakat ya onlar haklıysa ve bilincimizi kaybedip hiçlik oluyorsa? O hiçlik nasıl oluyor, bunu çok düşünüyorum. Düşündükçe daha çok düşünmek ve bir sonuç çıkarmak istiyorum ve bir süre sonra bu beni deli ediyor. Hiçliği düşünemeyeceğimizi falan da biliyorum, “doğmadan önce nasılsak öyle” denildiğini de biliyorum. Fakat bu beni daha çok korkutuyor, çünkü doğmadan öncesini bilmiyorum ama bunu bilmediğimi düşünebiliyorum. Yani şu an kendi kendime “doğmadan önce hiçlikti, hatırlayamam” diyebiliyorum. Ama öldükten sonra eğer hiçlik olacaksa, bunu diyemeyeceğim. Tüm anıların bir anda yok olacağı düşüncesi aklıma gelince bayağı kötü oluyorum. Cennet-cehennem olsa da sonsuzluğu düşünmek beni kötü ediyor.

Biliyorum, düşünmeden hayatı dolu dolu yaşamak lazım, fakat bu düşünceler aklımdan çıkmıyor. Bir süre unutsam da tekrar düşünüyorum buna engel olamıyorum. Yani bu düşünce geldiğinde kendimi engellemek istiyorum, fakat neyi engellemek istediğimi bildiğim için sürekli hatırlıyorum. Başlarda şu söz beni çok rahatlatmıştı: “ölümden korkmak anlamsızdır, çünkü yaşadığımız sürece ölüm yoktur, ölüm geldiğinde ise artık biz yokuz.” fakat artık bu da pek etki etmiyor. Yani her şeyin farkındayım: Düşünmemem gerektiğinin, ölümün kaçınılmaz olduğunun, ölümü düşünmeden hayatı dolu dolu yaşamam gerektiğinin. Bunları bilsem de düşünmeden edemiyorum, aklımdan çıkmıyor. 3-4 gün önceki, düşünmeden yaşadığım hayatımı özlemeye başladım bile.

Nasıl kurtulacağım hiçbir fikrim yok. Bu olayı yaşayıp da atlatanlar varsa, nasıl atlattığını anlatabilir mi? Ne yapmam gerektiğini bilmiyorum.

أَكْثِرُوا ذِكْرَ هَاذِمِ اللَّذَّاتِ: Lezzetleri yıkan ölümü çok hatırlayın. Hayatta zevk almak nefsini eğlendirmek gereklidir ama her şeyin sonunda ölüm var ve Allah bunu hatırlamamızı istiyor. Çok düşünmeyin anılarınıza yaşadıklarınıza neler olacağını. Ahiret için ne yaptığınız önemli
 
Ömür boyu sürme ihtimali var elbette. Benim 6 7 yıl oldu teşhis konulalı. Öncesinde de 2 yıl bu şekilde yaşamıştım.
İlaç mı kullandınız? Eğer kullandıysanız, işe yaradı mı? Bir de özel değilse bu durum sizde neden başladı?

Dediğin gibi ölüm kaçınılmaz ve hepimiz öleceğimizi bile bile yaşıyoruz. Ama düşünsene ne zaman öleceğimizi bilseydik asıl o zaman ölüm korkusundan kafayı yerdik hayatımız zehir olurdu. O yüzden ölmeyecekmiş gibi hayat sürüyoruz sen de hayatını sür keyfine bak. Millet 60-70 yaşında üçüncü beşinci evliliği yapıyor kadın kız para peşinde koşuyor estetik yaptırıyor spora gidiyor sorsan ben daha gencim diyorlar onların kaygısı yok da 18 yaşında neyin dramı bu dur hele😊
Haklısın aslında, fakat beni nasıl ya da ne zaman öleceğim değil de, ölümden sonrası daha çok korkutuyor. Normalde cennet ve cehenneme inanan biriyim ama son zamanlarda gelen hiçlik düşüncesi kafamı çok bozdu. Bir de sevdiklerimin ölmesi falan aklıma geliyor, bu da beni daha kötü hissettiriyor. Sadece sevdiklerim değil, artık videolarda gördüğüm insanların yaşına bile bakıyorum ara sıra, onları görünce de moralim bozuluyor. Nasıl atlatacağım hakkında hiç bir fikrim yok. Unutmaya, düşünceyle savaşmaya çalıştıkça daha çok artıyor gibi hissediyorum. Yine de cevap verdiğin ve zamanını ayırdığın için teşekkürler.

أَكْثِرُوا ذِكْرَ هَاذِمِ اللَّذَّاتِ: Lezzetleri yıkan ölümü çok hatırlayın. Hayatta zevk almak nefsini eğlendirmek gereklidir ama her şeyin sonunda ölüm var ve Allah bunu hatırlamamızı istiyor. Çok düşünmeyin anılarınıza yaşadıklarınıza neler olacağını. Ahiret için ne yaptığınız önemli
Kafamı karıştıran kısım da zaten bu. Dediğim gibi, ben normalde Allah’a ve dine inanan biriyim. Fakat hiçlik düşüncesi biraz mantıklı geldiği için kafamı karıştırıyor. Bir de az önce bir konuda okudum, o da biraz kafamı karıştırdı: Allah geleceğimizi biliyorsa, nereye gideceğimiz de belli değil mi? Eğer öyleyse, değiştiremeyeceğimiz bir şey için neden dünyaya gönderildik ki?
 
İlaç mı kullandınız? Eğer kullandıysanız, işe yaradı mı? Bir de özel değilse bu durum sizde neden başladı?
Evet ilaç kullandım. 1 yıl boyunca doktora düzenli giderek kullandım ve sonrasında bıraktım. Bu dediğim üniversite zamanlarıydı. Sonrasında elbette tekrarladı ama nasıl başa çıkılır az çok kendim öğrenmiştim. Tamamen geçmedi ama hafifledi diyebilirim. Bu hastalığı buraya yazarak çözüm bulamazsın malesef. Yaşamayan bilmez. Her daim ölüm korkusuyla yaşamak. Beyin kimyasının bozulmasıyla alakalı bir durum. Ayet, hadis paylaşanlar var, takma kafana diyenler var. Bu iş o kadar kolay değil. Tedavi olmadığın sürece hayatın zindan olur.
 

Technopat Haberler

Geri
Yukarı