Açık sözlü ve nazik bir eleştiri için teşekkür ederimDoğal olarak insanlar yeni tanıştıkları birileriyle daha iyi samimiyet kurmak için sosyal faaliyetler yapmak ister. Arkadaşlarınla dışarı çıkman, onların senden bir şey istemesi kötü bir şey değil. Aksine senin dış ortama açılıp, bu duyguyu üstünden atmanı sağlar. Böyle düşünenler ''bana dokunmayan yılan bin yıl yaşasın'' mantığında oluyorlar. Bu da ister istemez insanı asosyalliğin kölesi yapıyor. Tabii ki herkesin bir düzeni ve hayatı var. Tanıştığın biriyle her gün dışarı çıkman veya bir şeyler yapman imkansız. Ama bence bunu bir yük olarak görüp umursamamak da hatalı bir davranış.
Dışarı çıkmayı illa saatlerce gezip, tozmak sanma. O kişiyle içtiğin 5 dakikalık kahve bile onu fazlasıyla memnun edecektir.
. Sanırım ben dışarıya alışmamışım, ya da sosyal fobi olabilirim. Bu aralar ani değişimler oldu hayatımda, sanırım bu yüzden böyle bir konu açtım. Bu düşüncem yüzünden ailem dahil beni bencil olarak görüyor ki haksızlar diyemem onlara. İlla ki değişim şart sanırım...
Benim çevrem çocukluğumda serserilerden oluşuyordu genellikle, lisede işler öyle bir yere geldi ki. Neyse anlatmaya da gerek yok. Maalesef kime güvenebileceğimi bilemiyorum, her insan sanki bir şeye karışmış gibi geliyor.
Peki bunu aileme nasıl izah edebilirim? Çocukluğumda, insanları ve dışarıyı gözlemlediğim kadarıyla geneli, çevresini sevmiyor ve dinlemiyor. Orta da bir diyalog var ama rol yapıyorlar, birisi diğerine sorunundan bahsedince ''hee, boşver, olur öyle, takma kafana'' deyip geçiştiriyor. Herkes böyle değil elbet, ama benim çevremdekiler ve dışarıda ki gözlemlediğim insanlar böyle. Bu da bende arkadaşa, insana ne gerek var sorusunu sordurtuyor.
Cevabın için teşekkür ederim, bu kadar sahteliğe ben dayanamıyorum ve sahte oldukları için o insanlara da bir öfke oluşuyor bende. Bunun dışında felsefi bir konu açsam cevap verebilir misin? Edebiyatın iyi olduğu için sordum?
Şimdi senin kafadanım senin kadar kaçmıyorum tabi ki fakat yeni arkadaş istemiyorum. Genelde hep bahane uydururum buluşmamak için. Bir tane arkadaşım yok şuan ve çok mutluyum. Genelde nişanlımla, ailemle ve onun ailesiyle vakit geçiriyorum. Eski günlerin acısını çıkartıyorum. Bu kadar kapalı olma arkadaş çevren olsun. Kafana uyanla takılırsın uymayanla takılmak zorunda değilsin. İstediğin zaman görüşürsün. İnsanların senden istediklerini yapmak zorunda değilsin. İnsanların seni tanımasına müsaade et bazı arkadaşlıklar vardır, gözün kapalı sırtını dayarsın. Bu kadar bencil olma kısma kendinden ruhuna, bedenine eziyet ettirme. Bir kıza gönlünü ver, biraz yaşını yaşa. Kapalı kutu olma, mühürlenirsin açamazlar sonra. 
