Zaman Nedir?

Soru kısa ve öz. Zaman nedir? İçine tıkılıp kaldığımız bir etken midir? Nasıl bu şekilde durmadan akıp gidiyor?

Yavaşlaması, hızlanması ve daha birçok yönü var zamanın. Albert Einstein zamanda görelilik kavramını esprili bir şekilde şu örnekle açıklamıştır:

Bir adam güzel bir kızla oturup bir saat geçirdiğinde, bu süre kendisine bir dakika gibi gelir. Bir de onu, bir dakika için sıcak bir fırının üzerine oturtun; bu süre ona bir saatten daha uzun gelecektir. İşte görelilik budur!

Sadece bunun üzerine değil, boyutsal zaman ve farklı bazı kahrolası şeyler. Zamanı tüm yönü ile konuşalım istiyorum.

@Oreki, @Nazım Paşa, @Abradolf Lincler, @Gordon Freeman, @Anakin SkywaIker. Kambersiz düğün olmaz: @Silinen üye.

Konuya herkes gelebilir. Dalga geçmek maksadı ile mesaj atmayınız. Tanrı'yı da karıştırmayalım işin içine, 1 ay Tanrı manrı yasak.

Zaman hem katilimiz, hem şifacımızdır. Ciğerlerimize çektiğimiz her nefes bizi hem yavaş yavaş öldürüyor, hem de yaşamamıza olanak sağlıyor. Ve talih sanki ömrümüzün son gününü bekliyor, uzun yıllar boyunca yaptığını bir anda yıkma gücü olduğunu göstermek için. Sanki zamanın pelerinin altından ölüm bize hep göz kırpıyor. Ama onu göremiyoruz.

Beni etiketlememişsin... Neyse, yinede yazacağım . Zaman bence bu evrene özel fiziksel bir ''şey''dir. Bükülebilir, esnetilebilir. Zaman eşitleyici bir kavramdır. Zaman olmasa hayatımızın anlamı olur muydu? Sonsuz yaşam, sonsuz döngü. Zaman aslında küçük bir şey bana göre, okyanusta ki su gibi, bizde balıklarız.

Son cümle için bir espri yapmak isterdim ama çarpılmak istemiyorum .

Zaman diye bir şey yoktur. Bana göre. Onu biz uydurduk. Başka bir mesajda daha yazmıştım. Yani aslında o görelelik de şudur. Keyifli zaman bitmesin istediğimiz için, çok çabuk geçmiş gibi gelebilir. Ama sıkıntılı acı verici zaman ise, bir an önce geçsin isteriz ama geçmek bilmez. Bu bence zamanla ilgili de değildir. Bu bizim beynimizle ilgili, güzelliği bulunca bırakmak istemiyoruz, hep iyi olanı istiyoruz elbetteki acıyı istemeyiz. İstemediğimiz bir şeye ise dünyanın 2 KM yol alması kadar bile dayanamayız. Hemen bitsin isteriz. Zaman diye bir olay yok. Zaman bizim beynimizde.

Zaman bizim içimizde. Her şey içimizde, içimizde...

İçimizde, o da içimizde. İçimizde olması bile içimizde.

Zaman konusu çok ama çok ama çok geniş bir konu. Perspektifi biraz daraltarak ilerlemek daha yararlı olur.

Megalaxy, cidden unuttum seni ya. Parti yapıyorum, ev sahibini çağırmıyorum resmen. Kusura bakma.

Zaman katildir: Kanseri geç fark etmek gibi. Zaman şifacıdır: Kırılan kemiğin iyileşme süreci gibi. Bu örnekler çoğaltılabilir. Ömrün sonlanması da ani gerçekten. Dünya fani, ölüm ani.

Zaman dediğimiz kavram olmasaydı, neyin içinde yaşayacaktık? Yani yaşlanma gibi bir durum olur muydu ki?

Tam hatırlamıyorum ama bir uygarlık dakika kavramını yumurtanın pişmesi gibi kısa bir süre olarak belirliyordu galiba. Başka bir şey de olabilir.

Takvimler ve saatler benim kafamı karıştırıyor. Alt tarafı zamanı gösteriyor ama sürekli devam ediyor, gündüz ve geceler uzayıp kısalıyor. Hatta şu durum bazen canımı sıkıyor: Hafta sonu geldi, güzel eğlendik, yeni hafta başladı, hafta sonu geldi tekrar yeni hafta başladı. Yani sürekli tekrar ediyoruz. En geniş zaman dilimi olarak yıllar var. Haftanın 7 gün oluşu, günün 24 saat oluşu canımı sıkıyor ya.

Zamanı sadece rakamlar ile ölçüyoruz. Tam olarak somut bir şey değil ama onun içine sıkışmışız bence. Veya zaman kavramını oturma organımızdan uydurduk. Zaman olmasaydı da tuhaf olurdu.

+: Bir ara görüşelim kanka.
-: Tamam, bir ara.

Belirsizlik olurdu yani. ''İşe yarın gel'' Tamam da hangi anda geleyim?

Çoğu insan zamanı sevmiyor. Ömrün çabuk geçtiğinden şikayetçiyiz hep. Daha dün altına eden bebekler idik, şimdi kocaman insanlarız.

Konuyu açalı 1 saat olmuş. ''Zaman çabuk geçiyor abi.''

Yarın zaman ile alakalı bir aforizma paylaşayım da aklınız başınıza gelsin...

CLM Project dedi:

Megalaxy, cidden unuttum seni ya. Parti yapıyorum, ev sahibini çağırmıyorum resmen. Kusura bakma.

Zaman katildir: Kanseri geç fark etmek gibi. Zaman şifacıdır: Kırılan kemiğin iyileşme süreci gibi. Bu örnekler çoğaltılabilir. Ömrün sonlanması da ani gerçekten. Dünya fani, ölüm ani.

Zaman dediğimiz kavram olmasaydı, neyin içinde yaşayacaktık? Yani yaşlanma gibi bir durum olur muydu ki?

Tam hatırlamıyorum ama bir uygarlık dakika kavramını yumurtanın pişmesi gibi kısa bir süre olarak belirliyordu galiba. Başka bir şey de olabilir.

Takvimler ve saatler benim kafamı karıştırıyor. Alt tarafı zamanı gösteriyor ama sürekli devam ediyor, gündüz ve geceler uzayıp kısalıyor. Hatta şu durum bazen canımı sıkıyor: Hafta sonu geldi, güzel eğlendik, yeni hafta başladı, hafta sonu geldi tekrar yeni hafta başladı. Yani sürekli tekrar ediyoruz. En geniş zaman dilimi olarak yıllar var. Haftanın 7 gün oluşu, günün 24 saat oluşu canımı sıkıyor ya.

Zamanı sadece rakamlar ile ölçüyoruz. Tam olarak somut bir şey değil ama onun içine sıkışmışız bence. Veya zaman kavramını oturma organımızdan uydurduk. Zaman olmasaydı da tuhaf olurdu.

+: Bir ara görüşelim kanka.
-: Tamam, bir ara.

Belirsizlik olurdu yani. ''İşe yarın gel'' Tamam da hangi anda geleyim?

Çoğu insan zamanı sevmiyor. Ömrün çabuk geçtiğinden şikayetçiyiz hep. Daha dün altına eden bebekler idik, şimdi kocaman insanlarız.

Konuyu açalı 1 saat olmuş. ''Zaman çabuk geçiyor abi.''

Genişletmek için tıkla...

İşte dediğim konu da o. Zaman sadece bizim çalışma, yatma vakitlerimizi bilmek amacıyla oluşturduğumuz, icat ettiğimiz şey. Örneğin, önceden namaz vakitleri ayarlanacak, neye göre ayarlanacak, saat mi var? Güneş doğarken, öğlen, ikindi(güneşin en tepede olduğu zaman ile, güneşin battığı zaman arasındaki noktada) Güneş batarken. Yatsı neye göre belirlenmiş bilemem ama mantığı basit, yatmaya yakın zaman. Önceden zaman mı vardı. Yok işte. Güneşin konumları var.

Şimdi ise matematiğin icadı ile, güneşin tam turu hesaplanıp hassas zamanı da icat ettik o kadar.

Ben zamanı kendimce şöyle tasvir edeyim;

Bizim bütün evrenimiz bir balon. Balonun kendisi evrenimiz. Zaman içinde ki hava, evrenimize zaman basılmış bildiğin. Bu yüzden onu anlamamız çok zor. Tam olarak anlasak bile emin olamayız. Kısır döngüyü anladınız mı? Yapamayız yani varlığımıza engel.

Yatmaktan yatsı, hiç bu şekilde düşünmedim o yatsı tanımını. Bir de kendimi kelimeleri çözemleyebilen biri sanırdım. Bir dakika durun; zaman sözcüğü zamlı an demek olabilir. Zaman, süre, devir, vakit sözcükleri Arapça kökenli imiş. Türkçe olarak dönem sözcüğü var ama dilimiz bir kere zaman demeye alışmış.

''Gölge Mahmut'un evinin kapısına gelmiş, bu vakte akşam diyelim en iyisi'' Gerçekten neye göre akşam - sabah, şimdi, evvel, sonra gibi tanımları uydurduk? Zamanın içinde isek bulunduğumuz an şimdidir/şu andır hep. Geçmişe de gidemiyoruz, geleceğe de. Şimdilik tabii.

Acaba ışık hızına yakın bir hıza ulaşsaydık zaman kavramına ne olurdu? Bükülme, kırılma, kopma, durma...