Insanlarla Konuşacak Konu Bulamıyorum

Aleksitimi diye bir şey var. Bakmanı öneririm.
Konudaki kişinin sorunu bende de var. Dediğiniz kelimeyi araştırıp biraz düşündüm. Duygu körlüğü diyor. Bu aleksitimi denen şeyde duygu ile ilgili hiçbir şey olmaması mı? Yoksa biraz azalması da bunun içine giriyor mu? Ben de kendimde duygumun çok az olduğunu düşündüğüm için soruyorum. Kafam aşırı karışık.

Biraz daha araştırdım ve alektisimi denen şey bende yokmuş. Konuyu takip edeceğim. Belki ben de çözerim bu sorunu :).
 
Son düzenleme:
Konudaki kişinin sorunu bende de var. Dediğiniz kelimeyi araştırıp biraz düşündüm. Duygu körlüğü diyor. Bu aleksitimi denen şeyde duygu ile ilgili hiçbir şey olmaması mı? Yoksa biraz azalması da bunun içine giriyor mu? Ben de kendimde duygumun çok az olduğunu düşündüğüm için soruyorum. Kafam aşırı karışık.

Biraz daha araştırdım ve alektisimi denen şey bende yokmuş. Konuyu takip edeceğim. Belki ben de çözerim bu sorunu :).

Duygu yoksunluğundan ziyade var olan duyguları tanımlayamamaktır. Ekşisözlük’ de gördüğüm bir entry çok iyi anlatıyor aslında:

“”garip bir şekilde olumsuz duygulardan (sinir, öfke v.b) yana çok fazla sıkıntı yaşatmayan fakat olumlu (duygusallık, mutluluk, romantizm ) gibi konularda yapacak verecek bir reaksiyon bulamayıp yalnızca sırıttıran birine dönüştüren garip bir rahatsızlıktır.

özellikle çiftlerde bu rahatsızlığı olan taraf hem kendini hem de karşı tarafı bir hayli yıpratıyor. kendimden örnek verecek olursam eğer; güzel yemek yapıyordu mutlu oluyordum ama karşılığında "beğenmedin mi ?" hayır diyorum "güzel, son derece lezzetli " ee neden tepki vermiyorsun ? gibi bir soruyla karşılaşıyorum. insan bilmediği şey konusunda nasıl tepki verebilir ki ? beni sevmiyorsun diyordu, fakat seviyordum ben onu. göstermiyorsun sevgini diyor bilmiyorum ki nasıl gösterilir. bir keresinde o kadar çok mutlu olmuştum ki ağlamıştım mesela belki de duygular konusunda eşik değeri yüksek olduğu için algı daha geç geliyor da olabilir (*:tez konusu olabilir). garip bir yetersizlik. zor durumda bırakıyor insanı.””

Kendimi bildim bileli, kesinlikle sıfır duyguya sahibim diyemem. Hatta günümün tamamını müzik, hayal ile geçiririm. Ama duygularım harbiden de bana tanımlayamadığım bir enerji yumağı olarak gelmişti. Sözlü müziklerden ziyade vaporwave gibi veya anime müzikleri gibi duygunun büyük oranda sesle iletildiği müzikleri dinleyip geri kalanından rahatsız bile oldum.

Sıfır sosyal hayat bir kenara, insanın kendi ailesine bile tek gram duygu hissetmeyip, pişmanlığa sürükleyen bir durum bu.

Online Alexithymia Questionnaire

Ekşideki diğer entrylerin de okunmasını öneririm merak eden için.
 
Merhaba ben 16 yaşımdayım ne gerçek hayatta ne de sanalda hiç arkadaşım yok (1 tane var sanalda) neyse mesela okulda kimse benimle ilgilenmiyor beni umursamıyor çünkü çok sıkıcıyım. (Bu yüzden 2 senelik lise hayatımda arkadaşım olmadı) ders veya tenefüslerde sürekli oyun hayali kuran biriyim. Bazen bakıyorum insanlar öyle bir konuşuyorki hayret ediyorum yahu. 8 ders boyunca yanındaki çocukla ne konuşmayı beceriyorsun abi?

Birisi mecburiyetten yanıma oturunca (mecbur kalmasa kimse oturmuyor) düşünüyorum, heyecanlanıyorum acaba çocuğa ne desem? Nereden konu açsam? 1 konu konuşsam kârdır diye sürekli düşünüyorum ama boş. Sürekli yapay davranıyorum konuşmak için konuşmaya çalışıyorum ama onu bile beceremiyorum.

Hep alttan alıyorum. (Bu arada ergenlik muhabbeti yapacak kadar samimi olduğum kimse yok) Ben de insanlarla konuşmak istiyorum, ben de hocalar tarafından derste sus artık diye azarlamak istiyorum ama nasıl yapacağım bilmiyorum bu insanlarla ne konuşulur nasıl muhabbet edilir bana biraz bahseder misiniz bu konudan?
Sorunlu bir şehirde yaşıyorsun normal.
 

Technopat Haberler

Yeni konular

Geri
Yukarı