Ben Şizofren miyim?

Eren152 · 1 Şubat 2019

Thermes dedi:
Konu sahibinin söylediklerinin dinle imanla ne alakası var? Bu çocuk şizofren yada paranoyaksa dua ederek namaz kılarak mı iyileşecek?

İmana eğilirse yani bunla yatıp kalkarsa içi sıkıntıdan kurtulur herşeyin çözümü ibadet de sonuçta derdi veren de alan da ALLAH.
Dediğinde saçma bir benzetme namaz kılarak paranoyaklığı geçmez tabii ki ama dine yönelirsen doğru şekilde ilerlersin.

stixxoine · 1 Şubat 2019

Aynıları sorunları ben de yaşadım ve hala daha yaşıyorum, psikoloğa gittim, yaşadıklarını ve hissettiklerini anlayabiliyorum gerçekten ben de tıpatıp dediklerini yaşıyorum, psikolog bana antidepresan verdi yaklaşık bir sene kullandım fakat hala aynıyım.
Çözümü içinde hiç uğraşmadım konu ciddi mi acaba, çünkü dediklerini sürekli olarak yaşıyorum, gece yatağımda kulaklıkla müzik dinlerken bir yandan uyurken beni birileri izliyor sanıyorum cinler gibi, görünmeyen yaratıklar falan, aklımdan atamıyorum en son hızlıca koşup ışığı açıyorum ancak o zaman kendime gelebiliyorum.

Müzik Profili · 1 Şubat 2019

Alakası yok. Şizofreni sende olsaydı bu soruyu kendine bile soramazdın. Yani çok zor fark ederdin.

HomoDarwinus · 1 Şubat 2019

Doktor olsanız bile internet üzerinden kesin teşhis koyamazsınız. Lütfen insanları yanlış yönlendirmeyin. Adamın içinde kuşku varsa doktora gitsin, neyi varmış neyi yokmuş anlaşılır.

Retse · 1 Şubat 2019

Ben de genelde izlendiğimi, takip edildiğimi, insanların üstüme oynadığını falan hissederim ama evimin içinde de boş yere korkmam.

Şizofren insan asla hasta olduğuna inanmaz. Düşünsene en iyi arkadaşınla gezip tozduğunu ama doktorun sana onun hayal olduğunu söylediğini, bu yüzden internete de çok güvenme. Şizofreniyi araştırırsın ama kendine saçma sapan farklı teşhis koyarsın.

Tortue · 1 Şubat 2019

Bende de var, dışarı çıktığımda sanki millet bana bakıyor işleri güçleri yokmuş gibi. Dışarda bir yerlerde restaurantta mesela yemek yiyemem veya çok zorlanırım yersemde. Pet şişe ile su içemem. Günümün %60 civarını evde bilgisayar başında geçiririm dışarıya gezmeye falan çıkmam işim olmaz gezip ne yapacağım elime ne geçecek? Hava falan evde de alıyorum.

Tabii ki çıkmam lazım ama çıkamıyorum işte çok zor. Yoldan geçen birisi olsun, dükkan çalışanı olsun sormam gereken bir şey varsa veya bir ürün hakkında bilgi edinmek istersem çok zorluk çekerek konuşuyorum iletişim bozukluluğum var. Telefonda müşteri hizmetlerini arayınca bülbül gibiyim, yüz yüze maalesef konuşamıyorum dilim dönmüyor takılıyor resmen, cümleleri unutuyorum, en kötüsü ise kızarmaya başlıyorum. Çok büyük sıkıntı bu benim için.

ProfTech · 2 Şubat 2019

Kucukken 14-8 yaslarinda bende de vardi o sey. 7-8 yaslarina kadar hic korkmazdim karanliktan tek kalmaktan falan ama bir gun cok uykuluyum ailem disari cikacaklar cok iyi hatirliyorum o gunu. Babam 7 yasimdayken evde kalip bizle gelmezsen eger seni cinler kacirir demisti cok korkmustum ogunden beridir hep karanliktan korkar olmustum. Duzeleli 7-8 yil oluyor.

217099 · 2 Şubat 2019

Telefonla millet içinde konuşmama olayı bende de var. Normalde beni arayanlar bir tek ailem oluyor. Genelde şive ile konuşuyorum ve toplumda konuşurken nedense telefonda konuştuğum kişi veya o toplum rahatız olacak gibi hissediyorum o yüzden telefon görüşmesi pek yapmıyorum. Ben de koridorda koşardım. Bunu şöyle yendim : Gece kalkıp mutfakta yemek yemiştim tabii dikkatim yemekte koridor felan ilgimi çekmiyor. Sonra öyle öyle karanlıkta dura dura yendim. Ben yorganı üstüme çok çekiyordum. Sanki birisi eve gelip kaçıracak diye düşünüyordum. Onu da yorgansız yatmakla çözdüm. Şu an saat 5:33. Karanlık ve içimde bi’ korku yok.

otoban · 2 Şubat 2019

taltal dedi:
Arkadaşlar internette okumuştum birkaç fobi ve paranoyak belirtilerini.
Arkadaşlar bende çocukluğumdan beridir şu belirtiler var,
Arkadaşlar örneğin benim evimde salonla lavabo arası mesafe var baya evin içinde yani, kocaman hol'de biri başında biri en ucunda ben lavaboya giderken hep koşuyorum. Evet arkadaşlar ilk önce prize doğru koşuyorum ve ışığı yakıyorum. Lavabo ihtiyacımı gideriyorum salona dönerken bu sefer arkamdan bir yaratık veya inancımıza göre cinler arkamdam beni tutacak yere düşürecek gibi hissediyorum enseme ve sırtıma bir ürperti çöküyor. Fakat salona girdiğimde ailemin yanında ürperti gidiyor güvende hissediyorum.

Bunun dışında salonun kapısı camlı idi ben bu korkum yüzünden camsız kapı aldırttım.

Ek olarak da bana normal gelmeyen, dolmuşta veya otobüste annemi veya babamı arayamıyorum, kısacası millet içinde telefonla konuşmaya utanıyorum.

Bir de yolda yürürken herkes gözlerime bakıyor gibi oluyor yan bakmak gibi beni kesiyorlar gibi aynı.

Bir de herkes fotoğrafımı çekiyor zannediyorum. IETT ve metrolarda çok oluyor telefonuyla uğraşan herkes beni çekiyor gibi hissediyorum.

Arkadaşlar ben neyim. Ciddi midir? Fobi midir? Paranoyak mıyım Şizofren miyim?
(İnternetteki belirtiler değil bana yıllardır olan şeyler baylar lütfen bilgi verin doktora gitmeli miyim?)

Kulaklıkla yüksek sesle şunu bir dinlemeye çalışın sonuna kadar, neler hissedeceksiniz:

DAUGHTER · 2 Şubat 2019

Şizofreni hastası olabilmen için "normal" biri gibi davrandığını sanıp aslında normal olmayan ve farkında bile olmaman gerekir. Sen şizofren değilsin çünkü olmayan şeyleri hissetmek ve kurgulamak insani bir davranıştır. Şizofren biri ise direk gerçeklik algısı bozuk olanlara denir. senin durumun sosyal anksiyete veya sosyallikten uzak durup çok fazla hayal dünyasında yaşamak olabilir ki bu en mantıklısı. Anormal bir şey de yok anlattıklarından hepimiz o süreçlerden geçtik en azından ben çok sıkıntılı dönemler atlattım bu konuda. Çare ise basit. korktuğun şeyleri denemek ve farkında olabilmek.

Ben Şizofren miyim?

Ayrıntılı düzenleme

Eren152

Hectopat

stixxoine

Decapat

Müzik Profili

Decapat

HomoDarwinus

Ziyaretçi

Retse

Megapat

Tortue

Megapat

ProfTech

Gigapat

217099

Kilopat

otoban

Kilopat

DAUGHTER

Decapat

Benzer konular

Technopat Haberler

Yeni konular

Yeni mesajlar

Gizliliğinize önem veriyoruz