İnsanları sevmiyorum

Blacksidemre · 14 Nisan 2020

Merhabalar herkese iyi geceler diyerek başlamak istiyorum. Bazı arkadaşlar yazıyı gün içi ya da akşam vakitlerinde görebilir ama neyse konuya geleyim, laf salatasına lüzum yok

. Başlıkta belirttiğim gibi insanlara karşı bir antipati duyuyorum. Yaşım 17 lise 3 öğrencisi olduğumu belirteyim. Konusu çok açıldı, konuları okudum ama kendim de yazma gereği duydum. Bu antipati hissi nereden geliyor bilemiyorum ama neredeyse ailemle bile anlaşamıyorum. Okulda hiç sosyal değilim, sınıfım zaten 22 kişi. Yapı olarak da pısırık, küfür ve kavgadan uzağım. İçine kapanık asosyal yani. Şu ana kadar hiç kimse ile sohbet ettiğimi hatırlamıyorum. Bir WhatsApp sohbetim bile olmadı. Bir de yazıda biraz tutarsızlık bulabilirsiniz. Bu da benden kaynaklı. Kendimi ifade edemiyorum bazı konularda. Bu da burada etkili oluyor galiba. Onun dışında 7 yaşında bir kardeşim var ve ona bile antipati duyuyorum. Ama neden? Hiç anlamıyorum.

Geçmişte yaşadığım şeylerden demek istiyorum. Ama sadece ilkokulda dışlanmam dışında bir şey yok. Küçük çocuğu kıskanıyorum bildiğiniz. Akrabalarım onu daha çok seviyor gibi geliyor. Ama küçük olduğu için onu sevdiklerini bünyem kaldırmıyor. Çocukken çok hiperaktiftim ve çok psikolog ziyaret ettim. IQ testi bile yaptırdım. Ama normal üstü çıktı. Psikologlar olduğumdan zeki olduğumu söylediler. Bunu da konuşma şeklimden anladıklarını söylediler. Ama daha kendini ifade edemeyen asosyal biri nasıl zeki olabilir? Benim olayım nedir? Kendimi bile tanıyamıyorum. Vesvese ağır basıyor.

Evde kalmaktan olabilir. Karantinanın iyi geçtiğini de söylemek doğru olmaz. Üzgünüm bu kadar boş yaptım, ama bunları da silemem. Lütfen bana yardımcı olun.

acv · 14 Nisan 2020

Blacksidemre dedi:
Çocukken çok hiperaktiftim ve çok psikolog ziyaret ettim.

Yüksek fonksiyonlu otizm veya asperger'den şüphelenip şüphelenmediklerini merak ettim açıkçası.

kt2 · 14 Nisan 2020

Blacksidemre dedi:
Geçmişte yaşadığım şeylerden demek istiyorum. Ama sadece ilkokulda dışlanmam dışında bir şey yok.

Çok daha berbet şeyler yaşadım, ağıza alınmayacak türden haltlar yedim. Arkamda duran insanlar vardı, onlar sayesinde kendime yeni bir sayfa açtım. Bir iki tane dostun olsun. Dışlanma konusuna gelirsek, seninle zaman geçirmek isteyecek birçok insan bulabilirsin, yeter ki konuşacak ortak bir konunuz olsun. Kendimden örnek vereyim, zamanında araba ve bilgisayarlara deli gibi takmıştım; hâlâ da öyleyimdir

. Etrafımdaki sınıf arkadaşlarımı da öyle çekiyordum etrafıma, bilgisayar yazılımı ve donamımı hakkında onlarla tartışıyor, yeni şeyler öğretiyor ve öğreniyordum. Arabalar hakkında fikir yürütüyor ve (örneğin) hangi arabanın kaç silindirli olduğu, çekiş sistemi ve motorunda silindir başı kaç valf olduğunu tahmin etmeye çalışarak eğlenirdik. Kendi arabalarından da bahsederlerdi, ben de kendi fikirlerimi beyan ederdim. O tarz bir arkadaş ortamı yaratabilirsin kendine, her arkadaşlık "moruk gel iki cıgara içelim köşede karı kız konuşalım" tarzındaki "insanlarla" olmaz. Okul vaktini de daha faydalı geçirirsin.

Blacksidemre dedi:
Okulda hiç sosyal değilim, sınıfım zaten 22 kişi. Yapı olarak da pısırık, küfür ve kavgadan uzağım.

Burada yazabildiğin kadarına bakarak söyleyeyim, özgüven eksikliğin dışında hiçbir sorunun olduğunu sanmıyorum. Diğer insanları hareketlerinde daha rahat gördüğünden ksıkanıyor olabilirsin. Çözümü ise çok kolay, kendine çeki düzen ver. Spor yap; yürüyüşten tut spor salonuna gitmeye kadar her şey olabilir, günlük rutinlerini değiştir, güne basit tınıda ama eğlenceli şarkılarla başla, kahvaltını ve diğer öğünlerini zenginleştir. Yani canlan biraz.

Blacksidemre dedi:
Akrabalarım onu daha çok seviyor gibi geliyor. Ama küçük olduğu için onu sevdiklerini bünyem kaldırmıyor.

Evet kıskançsınız ve kendinize güveniniz yok. Dediklerimi yapmayı deneyin.

Blacksidemre dedi:
Psikologlar olduğumdan zeki olduğumu söylediler. Bunu da konuşma şeklimden anladıklarını söylediler. Ama daha kendini ifade edemeyen asosyal biri nasıl zeki olabilir? Benim olayım nedir? Kendimi bile tanıyamıyorum.

Şunu da yapmayı bırak. Alanında yıllarca çalışmış ve okumuş bir psikologdan daha iyi mi bileceksin gerçekten? Sana saldırmaya çalışmıyorum. Sadece şu "Kendini ifade edemeyen asosyal biri" ayaklarını bırakmalısın. Çünkü kendini kandırmaktan, eziyet çektirmekten başka yaptığın bir şey yok. Gülümse ve hayattaki basit şeylerden zevk almaya bak. Asla asık suratla gezme, gülümse. Gülümsediğinde insanlara daha çekici gelirsin ve sohbet etme şansın artar. Eğer istediğin de buysa.

Ben de bu kadar yazdım ve boş yaptım ama bunları silemem. Sana ofansif geldiyse affola

Hayatında başarılar.

Kadir_m · 14 Nisan 2020

Yazdıklarına cevap vermeye çalışacağım. Fakat sayfalarca yazmam gerekir normalde böyle bir konuda.

Öncelikle insanları antipatik bulmakta bir problem var mı ona bakalım. Her insan insanları sevmek, sevgi dağıtmak zorunda değil, yapısı gereği biraz soğuk olabilir. Annen, baban, kardeşin bu insanlar senin hayatında varolmalarını özel olarak seçtiğin kişiler değil. Aranızda anlaşmazlık çıkması kadar normal bir şey yok ve unutma sen onlarla anlaşamıyor değilsin, karşılıklı olarak anlaşamıyorsunuz.
Buradaki asıl problem senin sevmemek diye nitelendirdiğin şeyin insanlardan alacağın sosyal desteğin ve sosyal yapılanmalarının önüne geçmesi, onları baltalaması. Buna izin vermemelisin.

İnsanları sevmemenin sebebini bilmiyorum dedin. Anlattıklarında ilk göze çarpan başkalarından farklı olduğunu dile getirmen oldu. Düşünsene sosyallik konusunda girişken ve saldırgan insanların arasında insanın kendini geri çekmesi çok olağan değil mi? Fakat geri çekmek, seni onlardan ayırmayacağı gibi, onlara sosyal ortamda daha fazla alan tanımana sebep olacaktır. Sosyalliği bir savaşa dönüştürüp, savaşı da kendi içine taşıyorsun.

Şimdi burada bir çekilişki var, insanları sevmediğini söylemene rağmen, insanların kardeşine olan sevgisine ilgi duyuyorsun. Sence bunun sebebi nedir?

IQ testleri tek başına bir şey ifade etmez. Onların altında onlarca değişken yatar, testleri bozan ve manipüle eden, bu yüzden yapan uzmanın iyi olması gerekir. Psikologlar da alışılmışın dışında bir konuşma şeklini, olumlamak için böyle söylemiş olabilirler. Normalin üzerinde zekaya sahip de olabilirsin. Zeka kısmının can alıcı noktası, zekanı insanları yargılamak için kendine bahane ediyor olabilir misin? Yani onları olduğu gibi kabul etmek yerine, içten içe yargılıyor, bu yargılaman da beğenmemekle sonuçlanıyor olabilir mi?

O yaşlardayken kimlik karmaşasının ve arayışının henüz başında olduğun için kafanın karışık olması normal. Biraz farklı olmaktan başka bir olayın olmayabilir. Unutmamalısın ki insanın içsel kaynağı yine insanın eylemlerine ve eylemsizliğine bağlıdır. Bir özelliğin olsa bile, yanlış yönlendirme ile körelecek.

Son olarak iyi bir Psikolojik Danışman'dan ya da Psikolog'tan yardım al, konuşmak iyi gelecektir. Çünkü buradan sana yardım etmemiz mümkün değil. İncelenmesi gereken çok fazla etmen var, senin göremediğin kör noktalar. Danışmalarda bile bazen 7-8 seans yetmiyor.
Ayrıca hayatına eylem katmalısın. Hobi edinmelisin. Sevdiğin şeyi yaparken tanışacağın insanların, seveceğin insanlar olma ihtimali daha yüksek.

Blacksidemre · 14 Nisan 2020

acv dedi:
Yüksek fonksiyonlu otizm veya asperger'den şüphelenip şüphelenmediklerini merak ettim açıkçası.

Yok o kadar ileri birşey değil. Sadece hiperaktiflik. Otururken falan hareket etmeden duramazdım. Ama şu an iyiyim sağlık açısından.

kt2 dedi:
Çok daha berbet şeyler yaşadım, ağıza alınmayacak türden haltlar yedim. Arkamda duran insanlar vardı, onlar sayesinde kendime yeni bir sayfa açtım. Bir iki tane dostun olsun. Dışlanma konusuna gelirsek, seninle zaman geçirmek isteyecek birçok insan bulabilirsin, yeter ki konuşacak ortak bir konunuz olsun. Kendimden örnek vereyim, zamanında araba ve bilgisayarlara deli gibi takmıştım; hâlâ da öyleyimdir . Etrafımdaki sınıf arkadaşlarımı da öyle çekiyordum etrafıma, bilgisayar yazılımı ve donamımı hakkında onlarla tartışıyor, yeni şeyler öğretiyor ve öğreniyordum. Arabalar hakkında fikir yürütüyor ve (örneğin) hangi arabanın kaç silindirli olduğu, çekiş sistemi ve motorunda silindir başı kaç valf olduğunu tahmin etmeye çalışarak eğlenirdik. Kendi arabalarından da bahsederlerdi, ben de kendi fikirlerimi beyan ederdim. O tarz bir arkadaş ortamı yaratabilirsin kendine, her arkadaşlık "moruk gel iki cıgara içelim köşede karı kız konuşalım" tarzındaki "insanlarla" olmaz. Okul vaktini de daha faydalı geçirirsin.

Sizin adınıza üzüldüm. Benim başıma öyle kötü şeyler gelmedi tabi ki. Ama bunları bile kaldıramayacak hale gelebiliyorum. Sınıf arkadaşlarından ümidi kestim. Onlarla 3 senedir aynı sınıftayım ama hiçbiri ile doğru dürüst anlaşamıyorum. Dışarıdan birileri ile takılmak bana ters düşüyor. Bana göre arkadaşlıklar sınıftan kurulmalı. Ben dışına çıkmamayı tercih ediyorum. Benim sizin gibi bir ilgi alanım yok. Sadece derslerimde iyiyimdir, dersler hakkında matematik edebiyat dünyasından konuşmayı severim. Ama sınıfımda ilgi duyan ya da çevremde bunlara ilgi duyan kimseyi bulamadım. Dışlanma demişsiniz oraya gelmek istiyorum. Ben bu dışlanma hissinden hiçbir zaman kurtulamam. Çok arkadan yedim arkadaşlık konusunda. Bu da dışlanma yüzünden. Bir de ben bu saatten sonra bir arkadaş ortamı oluşturamam. Bu benim için imkansız. Bana gel deseler bile gelmeyecek birisiyim. Bunu geçiyorum.

kt2 dedi:
Burada yazabildiğin kadarına bakarak söyleyeyim, özgüven eksikliğin dışında hiçbir sorunun olduğunu sanmıyorum. Diğer insanları hareketlerinde daha rahat gördüğünden ksıkanıyor olabilirsin. Çözümü ise çok kolay, kendine çeki düzen ver. Spor yap; yürüyüşten tut spor salonuna gitmeye kadar her şey olabilir, günlük rutinlerini değiştir, güne basit tınıda ama eğlenceli şarkılarla başla, kahvaltını ve diğer öğünlerini zenginleştir. Yani canlan biraz.

Özgüven eksikliği var bende doğru söylediniz. Ben hep kıskanç birisiydim. En küçük birşeyi bile kıskanabilirim. Bu saatten sonra kendime çeki düzen veremem. Kendimi kabullendim. Spor yapmayı hiç sevmem. Çünkü beceremiyorum. Basketbol, futbol, voleybol, tenis ve yüzme gibi alanlarda çok denedim. Ama bir insan birini bile becermez mi? Maalesef beceremiyorum. Olmuyor ne yapayım? Bünyem spora odaklı değil. Günlük rutinim şu: Kalk, okula git, ders dinle, eve gel, ödevini yap, yat. Bu rutinin dışına çıkamam. Zaten bu günden sonra okul falan kalmayacak. Bu tatilde de yaptığım tek şey yat kalk.

kt2 dedi:
Şunu da yapmayı bırak. Alanında yıllarca çalışmış ve okumuş bir psikologdan daha iyi mi bileceksin gerçekten? Sana saldırmaya çalışmıyorum. Sadece şu "Kendini ifade edemeyen asosyal biri" ayaklarını bırakmalısın. Çünkü kendini kandırmaktan, eziyet çektirmekten başka yaptığın bir şey yok. Gülümse ve hayattaki basit şeylerden zevk almaya bak. Asla asık suratla gezme, gülümse. Gülümsediğinde insanlara daha çekici gelirsin ve sohbet etme şansın artar. Eğer istediğin de buysa.

Ben de bu kadar yazdım ve boş yaptım ama bunları silemem. Sana ofansif geldiyse affola Hayatında başarılar.

Tabi ki o daha iyisini bilir. Ama içimden kabullenmek gelmiyor. Bunu bende bilmiyorum. Yok haklısınız benim de gerçeklere ihtiyacım var. Ama asosyal ayaklarını bırakamam dediğim gibi kendimi kabullendim. Bu konuları annem ve babamla da konuştum. Yaptıkları tek şey terslemek olmuştu. Bu beni daha kötü yapıyordu. Ben normalde güler yüzlü birisiyim. Ama eve geldiğimde o güler yüz gidiyor. O gün yaşadığım şeylerin sinirini evde atıyordum. Ama güler yüzün faydasını göremedim. Hayvanlar bile daha hayırlı varlıklar. Kendi üzerinize alınamayın sakın. Genel olarak konuşuyorum. Ama bir kediyi bir insana tercih ederim. Tabi ki bende asosyal kalmak istemem. Bir iki arkadaşım olsun isterim. Ama nasıl bir insan olduğunu bilmeden hiçbir yabancı ile arkadaş olamam. Yok sizin yazdıklarınızı 3 defa okudum. Hiçbiri boş değil. Ofansif demişsiniz. En başta dediğim gibi benim gerçeklere ihtiyacım var. Vaktinizi ayırdığınız için çok teşekkür ederim. Corona kabusu bitince yeni bir sayfa açmayı deneyeceğim.

kt2 · 15 Nisan 2020

Blacksidemre dedi:
Corona kabusu bitince yeni bir sayfa açmayı deneyeceğim.

Yapabileceğin en iyi şey bu. Spor yapmayı deneyin, başaramasanız da deneyin. Ben de spora çok ilgili değildim; aile zoruyla basketbol kursuna katıldım. Daha tek bir topu bile sektiremezken öğrentmenim bana iki top verdi ve bununla salon boyunca gidip gelmemi istedi, hiç unutmam. Şu anda kendime efsane oyuncu diyemesem de basketbolu rahatça oynayabiliyorum ki hiçbir spora ilgim yoktu senin gibi ve oynayamıyordum. Yapamıyorum olmuyor ile olmaz bu. Bu dediğime de bir bahane bulma, sadece dene. Bir ay denemek için fazla uzun bir süre değil.

Tek spordan kastım bu da değil. Ağırlık kaldırma, jimnastik, yürüyüş tarzı herkesin yapabildiği sporları da yapabilirsin.

Ailenin sana bu konularda yardım etmediğini düşünüyorsan hiç açma bu konuları; belki ellerinden geleni yapıyorlardır ama sana söylemiyorlardır veya kebul etmek istemediğin bir şeyler vardır, farkında değilsindir. Kimseyi sevmek zorunda değilsin, kendini mutlu ettiğin sürece. Onu nasıl yapacağını ancak kendin bilirsin.

bebekproYT · 9 Haziran 2020

Dostum 2 sene sonra nerede pat üniverste üniverstede dersine bak ve orada kimse uhehe diye ağlayıp dalga gör mez ya da dışlamaz kendine illaki dost bulursun mesela küfür edenler dışlayanlar muhtemelen notları kötüdür. sende onlardan uzaklaş

sekerr · 9 Haziran 2020

İnsandan insana değişir sevilme olayı. İnsanları sevmeyen kendini ve hayvanları da sevmez genel konuşuyorum. İnsanlara takmayın kafayı mesela kuş alın eve yada akvaryum.

claus hugo strandberg · 9 Haziran 2020

Blacksidemre dedi:
Yok o kadar ileri bir şey değil. Sadece hiperaktiflik. Otururken falan hareket etmeden duramazdım. Ama şu an iyiyim sağlık açısından.

Sizin adınıza üzüldüm. Benim başıma öyle kötü şeyler gelmedi tabii ki. Ama bunları bile kaldıramayacak hale gelebiliyorum. Sınıf arkadaşlarından ümidi kestim. Onlarla 3 senedir aynı sınıftayım ama hiçbiri ile doğru dürüst anlaşamıyorum. Dışarıdan birileri ile takılmak bana ters düşüyor. Bana göre arkadaşlıklar sınıftan kurulmalı. Ben dışına çıkmamayı tercih ediyorum. Benim sizin gibi bir ilgi alanım yok. Sadece derslerimde iyiyimdir, dersler hakkında Matematik edebiyat dünyasından konuşmayı severim. Ama sınıfımda ilgi duyan ya da çevremde bunlara ilgi duyan kimseyi bulamadım. Dışlanma demişsiniz oraya gelmek istiyorum. Ben bu dışlanma hissinden hiçbir zaman kurtulamam. Çok arkadan yedim arkadaşlık konusunda. Bu da dışlanma yüzünden. Bir de ben bu saatten sonra bir arkadaş ortamı oluşturamam. Bu benim için imkansız. Bana gel deseler bile gelmeyecek birisiyim. Bunu geçiyorum.

Özgüven eksikliği var bende doğru söylediniz. Ben hep kıskanç birisiydim. En küçük bir şeyi bile kıskanabilirim. Bu saatten sonra kendime çeki düzen veremem. Kendimi kabullendim. Spor yapmayı hiç sevmem. Çünkü beceremiyorum. Basketbol, futbol, voleybol, tenis ve yüzme gibi alanlarda çok denedim. Ama bir insan birini bile becermez mi? Maalesef beceremiyorum. Olmuyor ne yapayım? Bünyem spora odaklı değil. Günlük rutinim şu: Kalk, okula git, ders dinle, eve gel, ödevini yap, yat. Bu rutinin dışına çıkamam. Zaten bu günden sonra okul falan kalmayacak. Bu tatilde de yaptığım tek şey yat kalk.
Tabi ki o daha iyisini bilir. Ama içimden kabullenmek gelmiyor. Bunu bende bilmiyorum. Yok haklısınız benim de gerçeklere ihtiyacım var. Ama asosyal ayaklarını bırakamam dediğim gibi kendimi kabullendim. Bu konuları annem ve babamla da konuştum. Yaptıkları tek şey terslemek olmuştu. Bu beni daha kötü yapıyordu. Ben normalde güler yüzlü birisiyim. Ama eve geldiğimde o güler yüz gidiyor. O gün yaşadığım şeylerin sinirini evde atıyordum. Ama güler yüzün faydasını göremedim. Hayvanlar bile daha hayırlı varlıklar. Kendi üzerinize alınamayın sakın. Genel olarak konuşuyorum. Ama bir kediyi bir insana tercih ederim. Tabi ki bende asosyal kalmak istemem. Bir iki arkadaşım olsun isterim. Ama nasıl bir insan olduğunu bilmeden hiçbir yabancı ile arkadaş olamam. Yok sizin yazdıklarınızı 3 defa okudum. Hiçbiri boş değil. Ofansif demişsiniz. En başta dediğim gibi benim gerçeklere ihtiyacım var. Vaktinizi ayırdığınız için çok teşekkür ederim. Corona kabusu bitince yeni bir sayfa açmayı deneyeceğim.

Hiperaktivite ilaçlarını almayın ben almıştım ilaç değil sakinleştirici sanki 1. sınıftan 5. sınıfa kadar kullandım hem okulda hiçbir şey anlamadım çünkü gerçekten çok güçlü ilaçlardı ama haksız sayılmazlar o yaşlarda bir çocuk için terminatör gibiydim ve o nalet ilacı içtiğim zaman şuradan şuraya gidemiyordum bunuda bilen sözde 'arkadaşlarım' ağzımı burnumu kırdı okuldan eve gözüm mor döndüm babam çıldırdı tabii ilaçların hepsini çöpe attı bu sayedede belki de beni özgür bıraktı artık 7. sınıftayım ve hayatımın en büyük kısmı bitmiş gibi hissediyorum bunu bana yapan piskoloğumu ve okul müdürünü asla affetmeyeceğim.

Omagah · 9 Haziran 2020

Üstüne çok durma bence bende antipadi yaşıyorum her zaman birkaç tanıdığım var 4kişi onlarla oyun giriyorum bir de sosyaldeki insanlarla sohbet etmeyi normal hayattaki kişilerle etmekten çok daha fazla seviyorum ve girdiğim 4 kişide benim gibi asosyal birbirimizi anladığımız için takılıyoruz diyebilirim antipadinin sebebini bilmiyorum dayaktan olduğunu sanmıyorum biz küçükken bayağı haylazdık babamdan iyi dayak yerdim ama bununla ilgili değil çünkü babama duymuyorum aynı zamanda çok duymasamda kardeşlerime akrabalarıma duyuyorum.

İnsanları sevmiyorum

Ayrıntılı düzenleme

Blacksidemre

Kilopat

acv

Megapat

kt2

Kilopat

Kadir_m

Kilopat

Blacksidemre

Kilopat

kt2

Kilopat

bebekproYT

Centipat

sekerr

Hectopat

claus hugo strandberg

Hectopat

Omagah

Decapat

Benzer konular

Yeni konular

Yeni mesajlar

Gizliliğinize önem veriyoruz