Pandemide İşsizlik

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

özelbankaci

Hectopat
Katılım
19 Şubat 2021
Mesajlar
232
Daha fazla  
Cinsiyet
Kadın
Merhabalar,

Ben Yağız 06/09/1997 doğumluyum. Ankara'da yaşıyorum.
Genelde başvuru yaptığım siteler linkedin, kariyer, yenibiriş, secretcv, işinolsun, elemannet
Arabam yok, motorum yok, B ehliyetim var. Photoshop vs bilmiyorum, öğreneceğim. Genelde LoL oynuyorum.
2015'te Kocaeli Üniversitesi Halkla İlişkiler ve Tanıtım bölümüne yerleştim.
2017'de Anadolu Üniversitesi açık öğretim Marka İletişimi'ne kayıt oldum bu yaz nasipse mezun olacağım.
2018 yazı 3 farklı yerde çalıştım, okul başlayınca Kocaeli'ne döndüm.
Bu sırada annem kemoterapi görmeye başladı, neyse ki 2020 sonlarına doğru atlattı.
Temmuz 2019'da Kocaeli Üniversitesi Halkla İlişkiler ve Tanıtım bölümünden mezun oldum. Mezun olur olmaz iş aramaya başladım. Askerliğimi yapmadığım için hiçbir şirket olumlu dönmedi.

Ağustos 2019'da tecilimi bozdurdum. Tercihlerimi yedek subay, yedek astsubay ve er yaptım, bu seferde tecilim bozuk olduğu için olumlu dönüş alamadım.
Mart 2020'de er statüsü çıktı (24 Ocak 2020 hiç bu kadar üzüldüğümü hatırlamıyorum.)Ve askere gittim. Mart başı zaten ilk COVID vakası baş gösterdi. Askerde telefonumu alınca iş başvuruları yapmaya devam ettim. Asker'de KPSS'ye girdim. 59 aldım. Leş.

Eylül 2020'de geldim, bir ay dinlendikten sonra tekrar iş başvuruları yapmaya başladım. Günde çeşitli iş başvurusu sitelerinden 100 başvuruya yakın yapıyordum. Aşırı ilgi gösterdiğim ve beğendiğim iş ilanlarına da şirketlerinin insan kaynaklarını bulup mail atıyordum.
Ekim'de bir köpek oteliyle görüştüm fakat haftada bir gün hafta içi izin, sabah 8 akşam 19.İş eve metroyla 1.5 saat uzaklıkta. Yani benim sabah 6'da uyanıp (en iyi ihtimal) işe gitmem gerekiyor, akşam da evime 21.30 da gelebilecektim. Asgari, yol, sigorta, yemek orada yeniyor. Kabul etmedim.
Köklü bir şirketin Alarm İzleme operatörü ilanına başvurdum. Online mülakata aldılar. Hala hatırladıkça sinir olurum. Kendimi çok iyi ifade ettim IK İşe alım uzmanı da bu şekilde beyanı oldu fakat hala gerçekten sinir oluyorum iki kişi daha vardı tecrübeniz az, neden çalıştığınız yerlerde az çalıştınız vs, iş geçmişiniz yok. Diyorum yazın 1 ay 1 ay çalıştım çünkü OKULA DÖNMEM GEREKİYORDU. Okul bitince iş aradım, bulamadım, askere gittim, bulamadım. Ne yapayım yani. Oradan da geri dönüş yapmadılar.

Kasım sonrasında artık kendi sektörümden bir işi yapmanın hayal olduğunu düşündüm, iş başvurularımın yanı sıra kasiyerlik, mağaza satış danışmanlığı gibi yerlere de bakmaya başladım eve yakın. Ama o da yok. Depo elemanı, çağrı merkezi müşteri temsilcisi, yok.

Ya kadın arıyorlar ya da 2 sene tecrübe. Yok.

Mart ayında askere gideli bir sene olacak. Ben hala iş bulamadım, bulamıyorum. Yok.

Herkes böyle, pandemi işte, vesaire. Allah'tan annem ve kız arkadaşım maddi manevi destekliyorlar beni. Ama canıma tak ediyor. Bıktım artık. Kız arkadaşıma aldığım hediyeyi annemden aldığım harçlıkla vermek istemiyorum. Eve gıda alış verişi yaparken sadece amele gücünün işe yaramasını değil bende maddi katkıda bulunmak istiyorum. Ama yok. Yok oğlu yok.

Haberlerde "gençler iş beğenmiyor", "işsizlik diye bir şey yok" falan görüyorum. Sinir oluyorum. Evet abi bir iş beğenmiyorsam o da bir şeyleri satma işi. Saha satışta çalıştım bir internet sağlayıcısının. İstifa ettim. 2018'de. Telefonda bir şeyler pazarlamak, onlar olmuyor Türkiye'de.

Borçlar alıyor başını gidiyor. Bazen düşünüyorum bilgisayarı satsam mı diye, bu sefer evde iyice kafayı yiyeceğim. Kart borcu 20'ye yakın annemin ve elde nakit az kalıyor. Benim KYK ödemesi Temmuz'da başlıyor.

Allah'tan sağlıklıyız. Kız arkadaşım, ben ve annem. Onlar dışında hayatımda iyi giden hiçbir şey yok. YOK.

Bir umutla yazıyorum vs diye bir şey yok. Neden yazdığımı da bilmiyorum. Belki bir öneri falan verirsiniz diye düşünüyorum. Vermeseniz de olur sorun değil. Dini bütün biri pek değilim ama en azından yazıyı görürseniz bir kere dua edin.

İsteyen kişilere CV'mi atabilirim.

Ben hala başvurularıma devam ediyorum. Kız arkadaşım İstanbul'da seneye Ankara'ya gelecek o çalışıyor, annemle tek yaşıyoruz diye hep Ankara'dan bakıyordum ama canıma tak ettiği için şehir dışı ilanlarına da başvuracağım. Kocaeli'de okudum, İzmir Karşıyaka'lıyım iki şehire de bakacağım. Kız arkadaşımda çalıştığı yerden Ankara için transfer istedi ne olacak bilmiyorum.

Bıktım bu *{{$½£$# hayatından.

Teşekkür ederim, geceniz güzel olsun.

[email protected]
 
Öncelikle annenizin hastalığı atlatması, hayattaki en büyük şansınız olmuş çok geçmiş olsun.

Aynı yaştayız, günümüz dünyasında inanılmaz bir rekabet var ve buna çok erken hazırlanmak gerekiyor hayatta. Siz anladığım kadarıyla hiçbir alanda uzmanlaşmak için çaba sarf etmemişsiniz, yatırımınız yok hayata dair ve hayata isyan ediyorsunuz. Gelin size farklı bir bakış açısı vereyim.

11 yaşımdan beri programlama biliyor ve çalışıyorum, iyi seviyede İngilizce biliyorum ve 3 programlama dilinde proje yazabiliyorum. Sayısız proje bitirmişliğim, sektör tecrübem var fakat hala kendi alanımda düzgün bir iş bulamıyorum, alakasız bir telekomünikasyon şirketinde alakasız bir iş ile meşgulüm. Arada sırada kariyer.net ya da linkedn gibi yerlerden iş görüşmesine çağırıyorlar, asgari ücret teklif ediyorlar kolay gelsin deyip çıkıyorum. Mesele sadece iş bulmak da değil artık, hakkını alabilmek de çok büyük bir başarı haline gelmeye başladı. Uzmanlık alanımda asgari ücret teklif edilirken, geçimimi sağlamak için yaptığım işte asgari ücretin 2 katını kazanıyorum. Fakat bu durum da yine hayatın suçu değil, sistemden sıyrılmanın yollarını bulmak, kendimizi daha fazla geliştirmek gerekiyor.

Dediğim gibi artık kendinize yatırım yapmaya, iş görüşmelerinde ya da cvlerde gösterebilecek bir takım şeylere ihtiyacınız var. Hayatta her şey iş tecrübesi değil, kimi yerde iş tecrübeniz de sizi kurtarmaz. Kendinizi önce iş görüşmesi yaptığınız kişinin yerine koymanız, ya da şirketin Mali bölümünün yerine koymanız lazım. İşe başladığınız günden itibaren bir şeyleri daha iyi bir noktaya getiremiyorsanız siz o şirket için anlamsız bir maliyete dönüşüyorsunuz. Ya da ayrılan bütçenin üzerindeyse yetenekleriniz yine aynı durum.

Hayata değil kendinize bakın, kimse sizin karakterinize ya da dürüstlüğünüze göre iş vermiyor artık.
 
Hayat bu gelip geçicidir sakin olun. Tavsiyem şu an boşken yapabileceğiniz namaz kılmanız. Bir gün namaz kılın kafanızı boşaltın kalbinizi arındırın bir gün hepimiz öleceğiz bunu bilerek yaşayın. Ve halinize şükredin. Sizin 20b borcunuz vardır başkasının 25. Sizin yemeğiniz vardır başkasının yoktur. Siz sıcak yatakta uyursunuz başkası sokakta. Beterin beteri var canınızı sıkmayın. Elinizden geleni yapmışsınız sanırım yalnız yanlış yapmışsınız biraz. Dua edin demişsiniz ama herkes kendinden sorumludur. Siz neden dua etmiyorsunuz? Kuru kuru değil ama kalpten etmelisiniz. Doğru tevekkül edin inşallah bir kapı açılır Allah'tan umut kesilmez.
 
Dostum sana verebileceğim tek tavsiye; aklın varsa yabancı dil öğren yazılım öğren grafik öğren ilk fırsatta kurtar kendini bu ülkeden.
 
Hayat bu gelip geçicidir sakin olun. Tavsiyem şu an boşken yapabileceğiniz namaz kılmanız. Bir gün namaz kılın kafanızı boşaltın kalbinizi arındırın bir gün hepimiz öleceğiz bunu bilerek yaşayın. Ve halinize şükredin. Sizin 20b borcunuz vardır başkasının 25. Sizin yemeğiniz vardır başkasının yoktur. Siz sıcak yatakta uyursunuz başkası sokakta. Beterin beteri var canınızı sıkmayın. Elinizden geleni yapmışsınız sanırım yalnız yanlış yapmışsınız biraz. Dua edin demişsiniz ama herkes kendinden sorumludur. Siz neden dua etmiyorsunuz? Kuru kuru değil ama kalpten etmelisiniz. Doğru tevekkül edin inşallah bir kapı açılır Allah'tan umut kesilmez.
Fakire şükür etmek düştü bu günlerde zaten.
 
Ahh nolacak bu ülkenin halini ahh. Allah bunu yapanlara sorsun ya.

Umarım.

Öncelikle annenizin hastalığı atlatması, hayattaki en büyük şansınız olmuş çok geçmiş olsun.

Aynı yaştayız, günümüz dünyasında inanılmaz bir rekabet var ve buna çok erken hazırlanmak gerekiyor hayatta. Siz anladığım kadarıyla hiçbir alanda uzmanlaşmak için çaba sarf etmemişsiniz, yatırımınız yok hayata dair ve hayata isyan ediyorsunuz. Gelin size farklı bir bakış açısı vereyim.

11 yaşımdan beri programlama biliyor ve çalışıyorum, iyi seviyede İngilizce biliyorum ve 3 programlama dilinde proje yazabiliyorum. Sayısız proje bitirmişliğim, sektör tecrübem var fakat hala kendi alanımda düzgün bir iş bulamıyorum, alakasız bir telekomünikasyon şirketinde alakasız bir iş ile meşgulüm. Arada sırada kariyer.net ya da linkedn gibi yerlerden iş görüşmesine çağırıyorlar, asgari ücret teklif ediyorlar kolay gelsin deyip çıkıyorum. Mesele sadece iş bulmak da değil artık, hakkını alabilmek de çok büyük bir başarı haline gelmeye başladı. Uzmanlık alanımda asgari ücret teklif edilirken, geçimimi sağlamak için yaptığım işte asgari ücretin 2 katını kazanıyorum. Fakat bu durum da yine hayatın suçu değil, sistemden sıyrılmanın yollarını bulmak, kendimizi daha fazla geliştirmek gerekiyor.

Dediğim gibi artık kendinize yatırım yapmaya, iş görüşmelerinde ya da cvlerde gösterebilecek bir takım şeylere ihtiyacınız var. Hayatta her şey iş tecrübesi değil, kimi yerde iş tecrübeniz de sizi kurtarmaz. Kendinizi önce iş görüşmesi yaptığınız kişinin yerine koymanız, ya da şirketin Mali bölümünün yerine koymanız lazım. İşe başladığınız günden itibaren bir şeyleri daha iyi bir noktaya getiremiyorsanız siz o şirket için anlamsız bir maliyete dönüşüyorsunuz. Ya da ayrılan bütçenin üzerindeyse yetenekleriniz yine aynı durum.

Hayata değil kendinize bakın, kimse sizin karakterinize ya da dürüstlüğünüze göre iş vermiyor artık.

Öncelikle teşekkür ederim, yani özet geçtim hayatımı, 23 seneyi, aldığım sertifikayı, gittiğim kursları, dil seviyemi, katıldığım seminerleri vs burada anlatmadım. Sadece gelebilecek önerilere, mesela araban varsa kuryelik yap veyahut Photoshop biliyorsan oradan freelance çalış gibi öneriler gelmeden okuyan bilsin diye yazdım. Bir yazılım mühendisi değilim tamam fakat bölümümden ve benim yaşıtlarım arasında ortalamanın üstünde olduğumu biliyorum. Bana göre Türkiye'de mesele iş bulabilmek artık. Hakkını alabilmek bir sonraki mesele. Hakkını alabilmek senin gibi 11 yaşından beri yolunu çizmiş olabilen üniversite mezunları arasında bana göre %8-10'u ilgilendiren kısım. Kesin bir değer vermek haber kaynağı göstermek istedim araştırdım fakat ben güvenmiyorum habere size nasıl kaynak göstereyim. Nasıl inanabilirim işsizliğin sadece %28 olduğuna. Keşke bende daha çocukken sizin gibi olsaydım da hakkımı alamıyorum diye üzülseydim. Merak etmeni istemiyorum kendine yatırım yapmamışsın kısmında, tamam her şeyi yapmadım ama yine de 2 diplomalı 6-7 sertifikalı bir işsiz olma yolunda hızla gidiyorum.

Hayat bu gelip geçicidir sakin olun. Tavsiyem şu an boşken yapabileceğiniz namaz kılmanız. Bir gün namaz kılın kafanızı boşaltın kalbinizi arındırın bir gün hepimiz öleceğiz bunu bilerek yaşayın. Ve halinize şükredin. Sizin 20b borcunuz vardır başkasının 25. Sizin yemeğiniz vardır başkasının yoktur. Siz sıcak yatakta uyursunuz başkası sokakta. Beterin beteri var canınızı sıkmayın. Elinizden geleni yapmışsınız sanırım yalnız yanlış yapmışsınız biraz. Dua edin demişsiniz ama herkes kendinden sorumludur. Siz neden dua etmiyorsunuz? Kuru kuru değil ama kalpten etmelisiniz. Doğru tevekkül edin inşallah bir kapı açılır Allah'tan umut kesilmez.

Hayat gelip geçici, gelip geçerken boş gelip geçmesi önemli. Ölürken aç mı öleyim tok mu öleyim. Doğru, ama herkesin derdi kendine büyük bunu da unutmayın. Mesela yukarıdaki arkadaşım hakkını alamıyor, ben iş bulamıyorum, belki yan sokağımda adam soğuktan uyuyamıyor. Dua edin diye niye dedim ne bileyim bende ediyorum yani iş bulayım diye dua :D Sizlerde edin belki aranızdan birinin kalbinin temiz olduğu zamana geliriz diye dedim.

Fakire şükür etmek düştü bu günlerde zaten.

Şükret-bir şey deme neyse yazacaklarım 5 seneden başlıyor.

Dostum sana verebileceğim tek tavsiye; aklın varsa yabancı dil öğren yazılım öğren grafik öğren ilk fırsatta kurtar kendini bu ülkeden.

Tabi canım ben çok istiyorum yurt dışında yaşamayı, annem var diye gitmiyorum, yoksa yani herhangi bir AB ülkesine kabul edilirsem her işi yaparım yani. En azından yaşam standartım burada o işi yapan insandan 10 kat daha fazla olur.
 
Biraz realist olmak gerek. Namaz kıl diyen arkadaş da ne kadar iyi niyetiyle de yazsa güldürdü. Her neyse. Şu anda İlahiyat 3.sınıf öğrencisiyim. Günümüz siyaseti ne kadar lehime bir şekilde ilerlese de, bazen öğretmen olurken çok zor süreçler atlatacağımı veya meslek sahibi olamayacağımı düşünüyorum. 1 gün sonraki geleceğim bile net değil. Ne yapıcaz biz gerçekten? Hadi meslek sahibi oldum diyelim. 5 bin TL neyimize yeticek ki? Ne bir tatil yapabilirsin, ne araba alabilirsin, ne ev, ne yatırım. Günlük ihtiyaçlarını karşılamak için çalışıyorsun bildiğin. İş bulma konusu bile tam bir işkence. 3 ay önce İstanbul'a gittim ve abartmıyorum tam 1 ay iş aradım. Dedim mega şehirdir, iş olanağı elbet vardır. Fakat mega şehir olsa bile insan sayısı da mega. Getir firmasının deposunda işe başladım. 10 saat çalışıyor, yarım saat dinleniyorduk. Full ayakta devamlı sipariş hazırlayıp, 1 saat yol çekip, eve dönüyordum. 3 saat kendime kalıyor, onunla da kız arkadaşımla konuşuyordum ve aynı rutine devam. Bunca eziyet aldığım maaşa yetse eyvallah dicem. Hani yazın tatile giderim, 4k TV alırım, araba alırım gibi hayallerim olur, çalışma şevkim artar ama yok. Orta seviye telefonlar 3.5k olmuş. 1 aylık emeğiniz, bu cihazları almaya yetmiyor şaka gibi. Her şeyi, her şeyi, her şeyi geçtim. İnsanlar gerçekten asgari ücretle ev geçindirebiliyor mu? İmkânsız yahu imkânsız. Nasıl yapabiliyorlar bunu anlayamıyorum arkadaş. Neyse çok uzatmanın anlamı yok. Bu yazdıklarımı her yerde, her köşe başında duyuyorsunuz zaten. İnsanlara sabır diliyorum. Biraz da akıl. Sonuçta tüm bu olaylar akılsızlıklarımız yüzünden yaşanıyor.
 
Biraz realist olmak gerek. Namaz kıl diyen arkadaş da ne kadar iyi niyetiyle de yazsa güldürdü. Her neyse. Şu anda İlahiyat 3.sınıf öğrencisiyim. Günümüz siyaseti ne kadar lehime bir şekilde ilerlese de, bazen öğretmen olurken çok zor süreçler atlatacağımı veya meslek sahibi olamayacağımı düşünüyorum. 1 gün sonraki geleceğim bile net değil. Ne yapacağız biz gerçekten? Hadi meslek sahibi oldum diyelim. 5 bin TL neyimize yetecek ki? Ne bir tatil yapabilirsin, ne araba alabilirsin, ne ev, ne yatırım? Günlük ihtiyaçlarını karşılamak için çalışıyorsun bildiğin. İş bulma konusu bile tam bir işkence. 3 ay önce İstanbul'a gittim ve abartmıyorum tam 1 ay iş aradım. Dedim mega şehirdir, iş olanağı elbet vardır. Fakat mega şehir olsa bile insan sayısı da mega. Getir firmasının deposunda işe başladım. 10 saat çalışıyor, yarım saat dinleniyorduk. Full ayakta devamlı sipariş hazırlayıp, 1 saat yol çekip, eve dönüyordum. 3 saat kendime kalıyor, onunla da kız arkadaşımla konuşuyordum ve aynı rutine devam. Bunca eziyet aldığım maaşa yetse eyvallah dicem. Hani yazın tatile giderim, 4K TV alırım, araba alırım gibi hayallerim olur, çalışma şevkim artar ama yok. Orta seviye telefonlar 3.5k olmuş. 1 aylık emeğiniz, bu cihazları almaya yetmiyor şaka gibi. Her şeyi, her şeyi, her şeyi geçtim. İnsanlar gerçekten asgari ücretle ev geçindirebiliyor mu? İmkânsız yahu imkânsız. Nasıl yapabiliyorlar bunu anlayamıyorum arkadaş. Neyse çok uzatmanın anlamı yok. Bu yazdıklarımı her yerde, her köşe başında duyuyorsunuz zaten. İnsanlara sabır diliyorum. Biraz da akıl. Sonuçta tüm bu olaylar akılsızlıklarımız yüzünden yaşanıyor.

Bakalım neler olacak.

İnşallah her şey yoluna girer diyelim.

Teşekkür ederim, hepimiz adına umarım.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

Yeni konular

Geri
Yukarı