13 yaşında mutsuz olmak

Normaldir hocam.Kafanızı dağıtın bence o yeter.
Dağıtacak bir şey yok ki dışarı çıksam şimdi kim bisikleti dışarı çıkaracak. Aileme diyorum gel benimle gez diyorlar tek bırakmıyorlar beni. Haziran'da taşınacak arkadaşımla birkaç kere avm'ye falan gittim sadece.

Günlük yaşantını etkileyecek kadar büyük bir sorunsa senin için ailene danış ilk önce ondan sonra doktora görün, böyle şeylerin şakası olmaz çünkü.
Her zaman aklımda oluyor kanka ama düşünürken rahatlıyormuş gibi oluyorum, sanki düşünmeyince rahatlayamıyorum.
 
Düzelir miyim gerçekten?

Bazı kişiler lise gerçekten çok kötü iyi diyenlere inanma diyor, bazıları da çok iyi diyor. Gerçekten iyi mi?

Var birkaç arkadaşım ama taşındılar hep.

Çünkü millet ne düşünüyor diye hep düşünüyorum ve bütün şeyler aklıma geliyor hiçbiri aklımdan çıkmıyor. Psikologa gitmedim.

Hocam ben şu anda 12. sınıfta bulunuyorum inanki bende 8. sınıf'a kadar senin gibiydim ortaokul ve ilkokulda basbaya zorbalandım ama lisede emin ol geçiyor hepsi bilemiyorum sonradan IQ falan mı yükleniyor insanlara ama geçiyor yani.
 
Arkadaşlar 7. sınıfa gidiyorum bizim sınıfı sevmiyorum. Sürekli millete salça olmalar biri kızla oturunca "oooo" yapmalar falan bıktım artık ama bugün 2 çocuk benimle konuştu falan ama bilmiyorum. Hepsi çıkar ilişkisi mahallede de sevdiğim biri yok hele bizim binadakilerin birisiyle aynı sınıftayım onu da sevmiyorum. Bir kız daha var onunla da aynı sınıftayım ama o hep takdir aldı bu sene alamadı ama rahatsız oluyorum. Ben sürekli 2-3 puanla kaçırıyorum ve o kız diye ona bir şey yapmıyorlar ve bunlar sadece bana oluyor bana zarar veren kişiler diğerlerine iyi davranıyorlar hep bana bulaşıyorlar. Dersler zorlaştı gibime geliyor rahat olamıyorum anksiyetem var acaba bunu yapsam dalga geçerler mi gibi şeyler var. Abim ablam benden çok büyük onlar işe gidiyor ben burada tekim ailem arada tartışıyor çok mutsuz oluyorum keşke büyüsem diyorum. Lisede dersler zorlaşıyor ama en azından 11-12. sınıflarda bölüm seçince matematik fen dersleri gidecek ve rahatlayacağım o günleri gerçekten çok istiyorum çünkü kendi kendimi yıpratıyorum. Her gün bilgisayardayım asosyalim ve sadece balık ve kola ile besleniyorum. Bazı şeyleri de yiyorum ama sofraya falan hiç gitmedim. Ne yapacağım? Tavsiye verin.

Senin yaşında bende boyleydim ve şu an lise 2'yim klasik ortaokul ortamı akışına bırak.
 
Bazı kişiler lise gerçekten çok kötü iyi diyenlere inanma diyor, bazıları da çok iyi diyor. Gerçekten iyi mi?

Tamamen şansa bağlı. Benim ortamım ne iyiydi ne kötüydü. Aramızda çok fazla kültür farkı olmasına rağmen bir şekilde anlaşabiliyorduk. Ama lisede sınıf içi gruplaşma çok var. Çok şerefsiz insanlar da var kafa dengi olanlar da.
 
Arkadaşlar 7. sınıfa gidiyorum bizim sınıfı sevmiyorum. Sürekli millete salça olmalar biri kızla oturunca "oooo" yapmalar falan bıktım artık ama bugün 2 çocuk benimle konuştu falan ama bilmiyorum. Hepsi çıkar ilişkisi mahallede de sevdiğim biri yok hele bizim binadakilerin birisiyle aynı sınıftayım onu da sevmiyorum. Bir kız daha var onunla da aynı sınıftayım ama o hep takdir aldı bu sene alamadı ama rahatsız oluyorum. Ben sürekli 2-3 puanla kaçırıyorum ve o kız diye ona bir şey yapmıyorlar ve bunlar sadece bana oluyor bana zarar veren kişiler diğerlerine iyi davranıyorlar hep bana bulaşıyorlar. Dersler zorlaştı gibime geliyor rahat olamıyorum anksiyetem var acaba bunu yapsam dalga geçerler mi gibi şeyler var. Abim ablam benden çok büyük onlar işe gidiyor ben burada tekim ailem arada tartışıyor çok mutsuz oluyorum keşke büyüsem diyorum. Lisede dersler zorlaşıyor ama en azından 11-12. sınıflarda bölüm seçince matematik fen dersleri gidecek ve rahatlayacağım o günleri gerçekten çok istiyorum çünkü kendi kendimi yıpratıyorum. Her gün bilgisayardayım asosyalim ve sadece balık ve kola ile besleniyorum. Bazı şeyleri de yiyorum ama sofraya falan hiç gitmedim. Ne yapacağım? Tavsiye verin.
Emin ol o "oooo" diyen zavallı insanlar lisede daha çok karşına çıkacak. Bitmeyecek yani. Bana 13 lü yaşlarımı verseler her gün en az yarım saat kitap okur, 1 saatimi kendimi geliştirmek için harcardım. En az 1 saat kendime yatırım yapardım. İlerde elinde bir vasfın olmasını istiyorsan şimdiden bir şeyler için çabalamaya başla ve sürekliliğe dök bunu. Her gün yap. Mesela kitap mı okuyorsun, her gün oku. Bakım mı yapıyorsun, her gün yap. Enstrüman mı çalıyorsun, her gün en az yarım saat çal.

Bilgisayar problemini anlayabiliyorum ama yukarıda yazdıklarımın değeri o kadar yüksek ki ilerde bana teşekkür edebilirsin.
 
Aynen kanka anksiyete. Şu ergenlik edalarından kurtul, biraz dik dur. Mutsuzluk kisfesi altında hayatını heba ediyorsun. Yok sınıftakiler öyle böyle falan filan diyorsun da 7. sınıfsın. Hani lise bile değilsin ve mutsuzsun öyle mi? Ailen tartışıyor da arkadaşın yok da asosyalsin de… Abartmayın arkadaşlar. Asosyallik öyle abartılacak bir şey değil he bir de şu anksiyete konularında da saçma sapan benim şöyle anksiyetem var insanlarla konuşamıyorum mıy mıy mıy. Bi bitmediniz…
 
13 yaşında bu sorunları yaşaman çok normal, ergenliğe yeni girdiğin bir dönem. Bu dönemde kişilerde büyük duygusal, içsel değişimler meydana gelir. Bu meydana gelen değişimlere herkes çok kolay alışamaz, sen de belli ki o kişilerden bir tanesisin. Moralini bozmana gerek yok. Bu zamanlarda her zaman kendinden emin ol ve hayattaki her şeyin geçici olduğunu unutma, zor zamanlar her zaman olur yeter ki baş etmesini bil.
 
En iyi çaresi arkadaş, ben de okuldaki çocukları fazla sevmezdim, ama mahallede iyi arkadaşlar vardı. Ne sizi mutlu ediyor? Bir hobi edinin, ama öyle pul, kedi, köpek, kuş, akvaryum değil.

Güzel bir meşkale bulmaya çalışın. Bisiklet iyidir ama her zaman olmaz, arkadaşsız da iyi olmaz. Spor deseniz, basket, voleybol, yok bunlar da değil.

Bilgisayar'da belli konular bulmaya çalışın, elektronik olur, basit devreler olur, müzik iyidir, film izlemek iyidir. Üniversite hazırlığı başlayınca daha kötü de olabilir, ben en çok ondan ifrit olmuştum. Birkaç bilgisayar dergisi okudum diye yazınca, kazana kazana 1992'de ABD, New Jersey bilmemne Üniversitesi Bilgisayar Mühendisliği Bölümü tutu, hadi ordan orada işim ne dedim, o zamanlar bilgisayarlar öyle çok fazla revaçta değildi, internet yoktu, babamın bir arkadaşı ne yapıyor bu aletler dediğinde ne cevap vereceğimi bilememiştim, sonuçta gitmeyince ödenen parayı geri verdiler. Yıllar sonra keşke gitsemiydim dedim. Hayatta yanlışlarınız da olacak. Sonunda Radyo, TV, Sinema bölümünü bitirdim, gene aradığımı bulamadım.

Hayatta ileride ne mesleği seçeceğiniz en önemli konu, eğer sizi iyi deşarj edecek bir meslek seçerseniz, ileride bu tip sıkıntılar yaşamazsınız. Yoksa eğer 13 yaşında bu kadar sıkıntı varsa, üzmeyim sizi ama, daha bu hiçbirşey değil. Evlilik olursa bambaşka bir durum. Aileden babanneler, annanneler, dedeler, ardından halalar, babalar ve anneler kaybediliyor. Bunlar çok etki edecek, miras kavgaları olacak....

Hayata iyi tutunabilmek, iyi bir meslek ve kazanç'tan geçiyor. Eliniz rahatladıkça kendinizi iyi hissedeceksiniz, bu devirde zor ya neyse. Son olarak, bazı mutluluklar, bilgiden de geçiyor. Özellikle iyi bildiğinizi hissettiğiniz konular sizi iyi hissettirecek, kendinize güven duyacaksınız.

Umarım yazdıklarımın faydası olur, mutluluklar dilerim....
 
Son düzenleme:
Sosyalleşmekten çekinme kimin ne dediğine bakarsan hayatın ilerlemez, kendine yatırım yap kendine bir hedef belirle ders çalış bundan 6-7 yıl sonra istediğin noktada olmadığın zaman diyorsun asıl hayattan keyif şimdi alamıyorum diye. Keşke senin yaşında olsaydım spora başla ve kendine okumak istediğin bir bölüm belirle buna çabala hedefi olan insanın sosyal yaşantısıda değişir çevresinde ki kalitede artar. Kendini sürekli zaten şöyleyim böyleyim diye karamsarlığa itersen bugünleri çok ararsın çünkü asıl gerçekleri göreceğin yaşa daha çok var, unutma seneler çok hızlı geçiyor daha dün lise kapısından girdiğimde bu 4 yıl nasıl geçecek diye sormuştum şimdi 2. üniversite mi okuyorum işte böyle akıp gidiyor zaman. Kendine yatırım yap gelceğini kurtar mutluluk arkadaşlık para her şey seninle olacaktır.
 

Geri
Yukarı