Merhaba değerli Technopat üyeleri. Umarım iyisinizdir. Ben iyi değilim. Çok bunaldım. Üstümde ağırlık yorgunluk halsizlik bitmişlik tükenmezlik var ama sebebini bulmaya çalışıyorum. Mutlu olmak istiyorum ama olamıyorum. Sanki mutluluk bana o kadar yabancı gelmeye başladı ki mutlu olmak beni kötü yapıyor. Arkadaşım yok. 1 tane arkadaşım var oda beni çok istemiyor. Onun arkadaşları çevresi var. Yarın da buluşcaklar. Benim niye yok diye sorguluyorum. Sürekli onu kıskanıyorum ve onda olan şeyleri istiyorum. Sürekli alışveriş yapıyor en iyi bilgisayara sahip. Bende niye yok diye soroguluyorum. Ailesi çok iyi onun dediklerini yapar onunla anlayış kurar. Benimkiler hiç öyle değil. Ya oyunlara para yatırmak için kart bile alamıyorum. Bir şey olur diye korkuyor cahiller. Özgüvensizim insanların yüzüne bakmaya utanırım. Arkadaş kurmam. Okulu sevmem çünkü sıkılıyorum. Hele zaman geçiyor son 1 hafta kaldı. Zaman çok hızlı. Kimse benimle konuşmuyor. Hayatım galiba o arkadaşa b ağlı. Sürekli onu düşünüyorum. Evlerimizde çok yakın. Çok yalnızım. Gerçekten yalnızlık bana zarar veriyor. Aşırı yalnızım delireceğim. İştahım artık yok. Yalnızlık beni öldürecek. Yalnızlık öyle bir şey ki tarifi edilemeyecek bir şey. Sanki hayattan koptuğun o andır yalnızlık. Yalnızlık... Gerçekten depresyonda olma sebebim o arkadaş yüzündenn galiba. Aşırı mutsuzum ağlamak istiyorum bağırmak isitiyorum. Okulda onu düşünüyorum o çok iyi bir okulda. Psikolog danışmak istiyorum ailem var ve 18 yaşından küçüğüm. Bana yardımcı olun benimle biraz da sohbet edin. Sizi seviyorum Technopat üyeleri. Teşekkürler şimdiden yazdıklarınız için.
Bide telefonum bozuldu yeni telefon alacam. Telefonn olmayınca zaman hiç geçmiyor çok sıkılıyorum. Okul açılacak zaten onun acısı ayrı kalbimde çok kötü iz bırakıyor. Ağlamak istiyorum
Her şeyden önce ailen hakkında konuşurken saygını yitirme, o cahiller sayesinde karnın doyuyor, yatacak bir yerin var, bu siteye yazacak imkanın var. Her aile çocuğuna elinden geleni yapar, benimki neden az onunki fazla gibi olumsuz duygularla onlara haksızlık edemezsin. İmkanlarını beğenmiyorsan değiştireceksin, sorumluluk al yazları çalış ve istediğin telefonu bilgisayarı satın al kardeşim.
Yalnızlıktan şikayet etmek bu işin konfor alanı. DIŞARI ÇIK! Güneş ışığı D vitamini ve serotonin içerir, yürümek bile iyi gelecek. İlk sorunun bu hemşerim, yatağına yatıp, bütün gün evde duramazsın. Hiç arkadaşın yoksa bile en az 1 saat dışarıda dur, güneş ışığı al, temiz hava dolsun ciğerlerine, farkı hissedeceksin.
Kendine şu soruları sor;
Ben bile kendimi sevmiyorken başkaları neden beni sevsin?
Kendi başıma zaman geçirmeyi öğrenememişken insanlar neden benimle zaman geçirsin?
Kendime ve aileme saygı duymuyorken, insanlar neden bana ve fikirlerime, hislerime saygı duysun?
Sana karşı sert olmak istemem, yattığın yerden hayatında hiçbir şey değişmeyecek, ufkunu genişletmediğin sürece sosyal sorunlar yaşayacaksın. Kitap oku, spor yap, spor salonunda insanlarla tanışabilirsin, belediyelerdeki gençlik merkezlerine yazıl, aktivite kovala, enstrüman öğren...
