@34Roxe Özel hayatını bilemem. Ancak kardeşinizi seviyorlarsa bu sevgi gösterme yeteneklerine sahip olduklarını gösterir. Eğer buna sahiplerse ve sen de onların öz evladıysan seni de seviyorlardır. Seni sevmemeleri için mantıklı bir sebepleri var mı? Hadi büyüdün ve senden adam olmayacağını gördüler e çocukken niye sevmiyorlardı?
Benim görüşüm, bak özel hayatını bilemem gene söylüyorum, onlar sana elbette değer veriyorlar dostum. Sen kendi yaşadığın psikolojik sorunlar yüzünden ailenin sana olan sevgisini algılayamıyor hatta kardeşini kıskanıyorsun. "Oğulları" demişsin ama sen de onların bir yavrususun yani. İkiniz de aynı ananın karnında yattı iseniz o ana sizi ayırmaz. Çünkü dediğim gibi bunu yapmak için bir sebep de yok ki.
Ha diyelim sen haklısın. Sevmiyorlar seni.
O halde sen onları sevmelisin. Ne demek istiyorum? Annene onu sevdiğini sen söyle. İlk adımı sen at. Sana kızsa da sen ona onu sevdiğini söyle. Yumuşak davran onlara. Onlara asla kızıp bağırma.
Onlar seni anlamıyorsa sen onları anlamaya çalış. Onlardan biri olduğunu kanıtla onlara.
Annen ile baban ile sohbet etmeye çalış. Onların gittiği yerlere sen de git. Onlar eğlenirken sen de eğlen. Bir komedi filmi izliyorlarken sen de izle. Onlar gülerken gül, onlar ağlarken ağla. Bu onların seni daha fazla sevmesini sağlayacaktır. Kaldı ki sen onların evladısın. Zaten seviyorlar seni.
"Yok Ali, yok! Sevmiyorlar beni! Oğullarını seviyor onlar!" diyorsun belki de. E böyle dersen ne geçecek eline? Hiç. Sadece kocaman bir hiç. Kendini üzmekten başka eline geçen tek şey hiç. Oysa onların seni sevdiğini anlamaya çalışsan. Sen de onları sevsen biraz. Ne kadar mutlu olacaksın bir bilsen. Ah bir tahayyül edebilsen. Belki asla aşamayacağını düşündüğün o psikolojik sorunlarını da aşacaksın.
Dostum bu dünyaya bir kere geliyoruz. Ömür boyu karamsarlık ile mi yaşayacaksın? Elinde olan tek hakkı da sürekli odalardan çıkıp ağlayarak mı geçireceksin? Ailen seni sevmese sana niye baksın? Seni niye yanında tutsun. Alllahı aşkına dostum sen ölsrn arkandan kim ağlayacak ya? Ben mi ağlayacağım? Dost sandığın ama seni zerre umursamayan insanlar mı ağlayacak?
Hayır. Bir baban, bir o kıskandığın kardeşin, bir de en çok anan ağlar sana. Sana bu hayatta en çok değer veren insanları bu kadar çabuk harcama kafanda. Böyle yaparsan kötü olan sen olursun onlar değil. Annen hak etmiyor mu onu seven ona sarılan bir evladı? O kadıncağız kimbilir ne kadar üzülüyor senin bu hallerini gördükçe. Yazık değil midir dostum. Yazık değil midir seni dokuz ay karnında taşıyıp da bu günlere getiren anaya. En önemlisi de yazık değil midir sana? Kendini bu kadar üzerek yazık etmiyor musun kendine? Bizler doğadaki en sosyal varlıklarız. Sevmeye sevilmeye muhtacız. Sevmezsek, sevilmezsek bir hiçiz. O halde anneni de babanı da kardeşini de sev.
İlk önce annenden başla. Yavaş yavaş olacak bu işler. Yavaş yavaş birbirinize ısınacaksınız. Ama inan bana bu işin sonunda en çok da sen mutlu olacaksın. Asla unutma, bak ama asla unutma tamam mı? Sen mutlu olmayı hak ediyorsun.
Daha mutlu günlere! İyi geceler.
1-şu zamana kadar hastalığımı kullanarak hiç bi zaman kimsenin ilgisini üstüme çekmedim öyle bişey yapmam istesemde yapmam çünkü hastalığının şakası veya ilgi çekmek için kullanacak bi araç gibi görmem bunu karaktersiz insanlar yapar ben karaktersiz biri değilim 2- ben kendimi acındırmıyorum kimsenin bana acımasından zevk alıcak biri değilim yalancı iki yüzlü biri değilim sadece hayatım boyunca yaşadıklarımı artık içimde tutmaktan çok yoruldum bende bu forumda içimi dökmek istemiştim ama yanılmışım sanırım herkese yaşadıklarımı anlatmakta yasak 3-sevilmek için bişey yapmadığımı nerden biliyorsunuz o acıları çeken siz benim yanımdamıydınız ? veya şöyle diyim hayatımı düzeltmek için defalarca çabaladım ailem beni sevsin istedim arkadaşlarım beni satmasın beni sevsin istedim şu dünyada bikere bile yalan söylemedim ben kimse hakkında kötü bişey düşünmedim herkes mutlu olsun istedim ben size sadece içimi döktüm ama derdimi anlatmak suçsa özür dilerim bidaha kimseye derdimi anlatmam olur biter bu kadar kaba olmanıza zaten hiç gerek yoktu hocam.
Sana saygı duymayan insanlara saygı duyma. Bak ben sana kendin için çabala diyorum. Başka bir şey değil. Ben sen mutlu ol diye yukarıda söylediklerimi söylüyorum. Evet, kabul ediyorum seni anlayamam. Ne senin sahip olduğun hastalıklara sahibim ne de seninle aynı acıları çektim. Ama görüyorum ki şu anki düşüncelerinin sana hiç bir kârı yok. Annene açıkça sor bakalım anne beni seviyor musun diye. Ne diyecek? Yok, sevmiyorum. Ben "oğlumu" seviyorum, sen kimsin? mi diyecek?
Karaktersiz değilim demişsin. Sana o karakteri veren seni sevmediğini iddia ettiğin ailen. Onlar senin bu koca dünyadaki tüm servetin, aynı şekilde sen ve kardeşin de onların bu dünyadaki tek servetlerisiniz. Biz insanlar, bu dünyada yanımızda olanlar kadarız.
İlk soru şu, hadi ailen seni sevmiyor. Sen onları seviyor musun? Eğer seviyorsan, bunu açık bir şekilde yılmadan söyle. Çekinme. Yahu birine onu sevdiğini söylemekten güzel ne var? Sen onlara sizi seviyorum dediğinde ağzına mı vuracaklar?
He yok, onları sevmiyorsan yapman gereken ilk şey onları ilk senin sevmen. Senin sevmediğin biri seni nasıl sevebilir? Seni nasıl bağrına basabilir değil mi?
Bak dostum. Ailenden başka bu hayatta kimsen yok, kimsen. 10 yıllık arkadaş bile yâr olamaz sana. Madem ailenden başka hiçbir servetin yok bu dünyada, o halde ilk önce sen sahip çık onlara. Yoksa küllerin savrulup uçacak havada.
Kendin için, mutluluğun için savaş. Mutsuz bir insan, yaşamayan ölü bir insan demektir. Hayata dönmek için sev ve sevil. Değer ver ve değer gör. Sev ki sevilesin, değer gör ki değer alasın.
Daha mutlu günlere! İyi geceler!