Ailem hiç beni sevmiyor ve çok soğuklar

Katılım
8 Temmuz 2023
Mesajlar
146
Arkadaşlar biliyorsunuz her şey ailede bitiyor, gerçekten çok soğuklar hiç insan hiçbir zaman sevmediler,

Öncelikle annemden başlayayım çok soğuk bildim bileli hiç sevmedi ya sevgi duygusunu yaşatmadı sevgi nedir hiç bilmiyorum. 4,5 yaşlarındayım parkta veya herhangi bir yerede çocuk gördüğü zaman gider milletin çocuklarını severdi bana ise hayvan gibi muamele beni her zaman 20 30 yaşlarında bir adam gibi gördü, yiğenine bile nasıl davranıyor yağlı yağlı. Ayrıca önemli bir şey istiyorum adamakıllı yerine getirmiyor ya da hiç yapmıyor unuttum falan diyor geçiriyor beni delirtiyor,

Babama geçeyim oda her şeyime karışıp laf atıyor, arkamdan sesli bir şekilde konuşuyor hayırsızmışım falan falan, sadece bilgisayar veya telefon aldırırken konuşmuşluğum vardır (ovda zar zor iyi kötü). Onun harici hiç benimle konuşmuyor veya muhabbet etmiyor yine babamda da sevgi duygusunu yaşayamıyorum ne yazik ki. Ben hayatımda hiç babama baba diye seslenmedim o da bana oğlum demedi. Bence burada en can alıcı nokta burasıydı, geçen bir tane çocuk yanımda babasını aradı efendim canım oğlum ne istersin dedi oda bir şey istemem dünyanın en iyi babası demişti gerçekten duygulanmıştım. Ve her şey ailede bitiyor gerçekten, beni hep utangaç diye tanırdı millete ve utangaç oldum.

Abime geçeyim, onda da hiperaktif bozukluk var (davranış bozukluğu) açıklanamayacak şekilde hareketler yapıyor, kendi kendine aynı hareketleri tekrar edip edip duruyor. 24 yaşında sözde kendini 15 16 yaşında çocuk gibi görüyor, arada şımarıyor, yerinde duramıyor, arada sinirlenip bağırıyor, arada bana sapıklık mualemesi yapıyor ve kız olsam daha kötü şeyler olacak yani. Bu konudan yıllarca rahatsız oldum, 18 yaşında bir birey olarak ayrıca hiç olgun değil ciddiyetsiz hiç abi gibi görmüyorum, sokaktaki herhangi bir abi bile daha iyidir. Ve ben sinirlendiğimde beni sakinleştirmek yerine dalga geçip daha da öfkelendiriyor ve ben muhabbet açınca veya soru sorunca direk öflemeye pöflemeye başlıyor. Hay Allah'ım yarabbim bir susmadı susmak bilmediği gibi itici bir davranış yapıyor. Gerçekten çok yoruldum bunlardan ve bunaldım, ne yapabilirim arkadaşlar? Zaten okul yüzünden psikolojim bozuk, bunlar daha da darmadağın ediyor psikolojimi.
 
Son düzenleyen: Moderatör:
Arkadaşlar biliyorsunuz her şey ailede bitiyor, gerçekten çok soğuklar hiç insan hiçbir zaman sevmediler,

Öncelikle annemden başlayayım çok soğuk bildim bileli hiç sevmedi ya sevgi duygusunu yaşatmadı sevgi nedir hiç bilmiyorum. 4,5 yaşlarındayım parkta veya herhangi bir yerede çocuk gördüğü zaman gider milletin çocuklarını severdi bana ise hayvan gibi muamele beni her zaman 20 30 yaşlarında bir adam gibi gördü, yiğenine bile nasıl davranıyor yağlı yağlı. Ayrıca önemli bir şey istiyorum adamakıllı yerine getirmiyor ya da hiç yapmıyor unuttum falan diyor geçiriyor beni delirtiyor,

Babama geçeyim oda her şeyime karışıp laf atıyor, arkamdan sesli bir şekilde konuşuyor hayırsızmışım falan falan, sadece bilgisayar veya telefon aldırırken konuşmuşluğum vardır (ovda zar zor iyi kötü). Onun harici hiç benimle konuşmuyor veya muhabbet etmiyor yine babamda da sevgi duygusunu yaşayamıyorum ne yazik ki. Ben hayatımda hiç babama baba diye seslenmedim o da bana oğlum demedi. Bence burada en can alıcı nokta burasıydı, geçen bir tane çocuk yanımda babasını aradı efendim canım oğlum ne istersin dedi oda bir şey istemem dünyanın en iyi babası demişti gerçekten duygulanmıştım. Ve her şey ailede bitiyor gerçekten, beni hep utangaç diye tanırdı millete ve utangaç oldum.

Abime geçeyim, onda da hiperaktif bozukluk var (davranış bozukluğu) açıklanamayacak şekilde hareketler yapıyor, kendi kendine aynı hareketleri tekrar edip edip duruyor. 24 yaşında sözde kendini 15 16 yaşında çocuk gibi görüyor, arada şımarıyor, yerinde duramıyor, arada sinirlenip bağırıyor, arada bana sapıklık mualemesi yapıyor ve kız olsam daha kötü şeyler olacak yani. Bu konudan yıllarca rahatsız oldum, 18 yaşında bir birey olarak ayrıca hiç olgun değil ciddiyetsiz hiç abi gibi görmüyorum, sokaktaki herhangi bir abi bile daha iyidir. Ve ben sinirlendiğimde beni sakinleştirmek yerine dalga geçip daha da öfkelendiriyor ve ben muhabbet açınca veya soru sorunca direk öflemeye pöflemeye başlıyor. Hay Allah'ım yarabbim bir susmadı susmak bilmediği gibi itici bir davranış yapıyor. Gerçekten çok yoruldum bunlardan ve bunaldım, ne yapabilirim arkadaşlar? Zaten okul yüzünden psikolojim bozuk, bunlar daha da darmadağın ediyor psikolojimi.

Allah kurtarsın.
 
Arkadaşlar biliyorsunuz her şey ailede bitiyor, gerçekten çok soğuklar hiç insan hiçbir zaman sevmediler,

Öncelikle annemden başlayayım çok soğuk bildim bileli hiç sevmedi ya sevgi duygusunu yaşatmadı sevgi nedir hiç bilmiyorum. 4,5 yaşlarındayım parkta veya herhangi bir yerede çocuk gördüğü zaman gider milletin çocuklarını severdi bana ise hayvan gibi muamele beni her zaman 20 30 yaşlarında bir adam gibi gördü, yiğenine bile nasıl davranıyor yağlı yağlı. Ayrıca önemli bir şey istiyorum adamakıllı yerine getirmiyor ya da hiç yapmıyor unuttum falan diyor geçiriyor beni delirtiyor,

Babama geçeyim oda her şeyime karışıp laf atıyor, arkamdan sesli bir şekilde konuşuyor hayırsızmışım falan falan, sadece bilgisayar veya telefon aldırırken konuşmuşluğum vardır (ovda zar zor iyi kötü). Onun harici hiç benimle konuşmuyor veya muhabbet etmiyor yine babamda da sevgi duygusunu yaşayamıyorum ne yazik ki. Ben hayatımda hiç babama baba diye seslenmedim o da bana oğlum demedi. Bence burada en can alıcı nokta burasıydı, geçen bir tane çocuk yanımda babasını aradı efendim canım oğlum ne istersin dedi oda bir şey istemem dünyanın en iyi babası demişti gerçekten duygulanmıştım. Ve her şey ailede bitiyor gerçekten, beni hep utangaç diye tanırdı millete ve utangaç oldum.

Abime geçeyim, onda da hiperaktif bozukluk var (davranış bozukluğu) açıklanamayacak şekilde hareketler yapıyor, kendi kendine aynı hareketleri tekrar edip edip duruyor. 24 yaşında sözde kendini 15 16 yaşında çocuk gibi görüyor, arada şımarıyor, yerinde duramıyor, arada sinirlenip bağırıyor, arada bana sapıklık mualemesi yapıyor ve kız olsam daha kötü şeyler olacak yani. Bu konudan yıllarca rahatsız oldum, 18 yaşında bir birey olarak ayrıca hiç olgun değil ciddiyetsiz hiç abi gibi görmüyorum, sokaktaki herhangi bir abi bile daha iyidir. Ve ben sinirlendiğimde beni sakinleştirmek yerine dalga geçip daha da öfkelendiriyor ve ben muhabbet açınca veya soru sorunca direk öflemeye pöflemeye başlıyor. Hay Allah'ım yarabbim bir susmadı susmak bilmediği gibi itici bir davranış yapıyor. Gerçekten çok yoruldum bunlardan ve bunaldım, ne yapabilirim arkadaşlar? Zaten okul yüzünden psikolojim bozuk, bunlar daha da darmadağın ediyor psikolojimi.

Hocam ne desem bilemedim çok kötü bir durum sevgisizlik senin yerinde olsam üniversite ye kadar aile(sayılırsa) ile kalırdım sonrasında part time çalışarak öğrenci evilerinde kalırdım üniversite bittikten sonra da part time çalışmaya devam edip iş arardım amaç ekonomik konuda rahat olmak bunun bir sürü yolu var yani özetliyecek olursam sizin yerinizde olsam çalışıp ayrı eve çıkardım ve bir daha ailem ile konuşmazdım.
 
Peki ailene hiç sormadın mı neden böyle davrandıklarını? Başkalarına iyi davranıyorlar iken özellikle sana böyle davranıyorlarsa altında aşırı büyük bir sebep yatıyor olmalı.
 
Peki ailene hiç sormadın mı neden böyle davrandıklarını? Başkalarına iyi davranıyorlar iken özellikle sana böyle davranıyorlarsa altında aşırı büyük bir sebep yatıyor olmalı.
Benim babam da böyle, kişilikleri böyle oluyor. Yapacak bir şey yok, altında sebep falan yatacağını sanmıyorum.
 

Yeni konular

Geri
Yukarı