Ailem çok sorunlu

Katılım
26 Haziran 2022
Mesajlar
8
Çözümler
1
Daha fazla  
Cinsiyet
Kadın
Merhaba içimi dökmem gerektiğini düşünüyorum çünkü artık dayanamıyorum.

Ailem ben 12-13 yaşına kadar gayet mutlu bir aileydi klasik Türk ailesiydi yani mutlu sevecen vs.
ben 13 yaşındayken babam annemi aldatmış ve annem bunu öğrenince çıldırdı tabii ki, benim yanımda kavgalar ettiler, "hangimizi daha çok seviyosun" tarzında cümleler kurup seçim yapmaya zorladılar (mahkeme de karar için sormuşlar) ve ayrıldılar. Ben yaklaşık 1 sene annem ile birlikte anneannemlerin yanında kaldım ve bu süre zarfı için de babamla da görüştüm tabii, babam 2-3 ayda bir bulunduğum şehre gelirdi sinemaya giderdik yemek yerdik anlayacağınız baba kız günü yapardık.
Bunlardan sonra bir gece ben ağlamaya başladım ve babamı çok özlediğimi söyledim, annem de dayanamayıp tekrar evlendi. Ancak asla eskisi gibi olmadı, neredeyse her akşam kavga ederler, annem bir şey anlatırken babam asla dinlemez sürekli telefonuyla uğraşır, evde bir saniye bile geçirmek istemez sürekli dışarı çıkar, yani evi otel gibi kullanıyor sadece yeme içme uyuma. Ve artık biraz da olsa olgunlaştım (17 yaşındayım) ve babamın yaptığı pisliği idrak edebildiğim için babamdan nefret ediyorum, bunu ona çok belli etmemeye çalışıyorum ancak bazen kasıtlı olarak çok kötü davranıyorum. Anneme gelecek olursak da inanılmaz sinirli bir kadın, çok saçma şeylere saçma sapan bahanelerden dolayı kızabiliyor ve kızmak öyle böyle değil yüzünde damarlar falan çıkıyor o derece, ben de her seferinde bu kadar kızmaması gerektiğini sakin olması gerektiğini kısık bir sesle sakince anlatmaya çalışıyorum (haklı olsam bile) ama işe yaramıyor, neredeyse her gün kavga ediyoruz. Benim bu durumda ailem için ne yapmam gerekiyor, çekip gitmek istemiyorum çünkü annem çok çabuk yorulan bir kadın benim ev işlerinde falan yardımcı olmam gerekiyor yoksa pili direk bitiyor, ama gitmesem de psikolojimi altüst edecek ne yapmam gerekiyor arkadaşlar?
 
Son düzenleyen: Moderatör:
Annene destek olmanı tavsiye ederim çünkü anneler genelde aşırı korumacı oluyor ve gereksiz atar yapıyor. Büyüdükçe anlaşmaya başlıyorsun ve hata anlamaya. Kendini annenin yerine koyup düşün aldatılan bir kadın bir çocuk yeni eş vb. olaylar. Onun için zihinsel olarak zor bir süre, destek vermekten başka bir şey yapamasın. Evden çekip gidersen dışarıda zaten tutunamasın kızları tek bulup fuhuş için zorluyorlar dışarısı gerçekten zor. Evde kalıp söylenenlere kulak asma bunları tavsiye ediyorum o kadar.
 
Merhaba, şans eseri yazını gördüm ve cevap vermek istiyorum, çünkü bende içimi dökmek istiyorum bütün çevrem aile sorunu olan arkadaşlarımla dolu çünkü. Benim ailem her sorunu çözmeyi başardı o konuda şanslıyım ama bilgili olduğumu düşünüyorum. Öncelikle bu yaşadığın pek çok yaşıtımızda olan ama ironik bir şekilde pek de normal ya da kolay olmayan bir şey. aile sorunları hakkında yapabileceğimiz hiçbir şey yok. Zaten bu bizim bir sorumluluğumuz bile değil. Belki ailen yüzünden ilişkilere karşı bakış açın kalıcı olarak değişir, ailene benzeyen insanları görünce için garip olur. Yapacağın en iyi şey herhalde kendine odaklanmak ve sabretmek olur. Bu onların hayatı. Evet ailen olabilirler ama aslında sana yapmaları gereken desteği sen onlara yapmak zorunda kalmamalısın. Hayatını bir düzene sokup başka eve geçebilir / yurtta kalabilirsin. Ailenle ne zaman görüşmek istiyorsan o zaman görüşebilirsin yasal olarak 18 yaşına girdiğinde yetişkin birey oluyorsun sonuçta. Kısacası yalnız değilsin halledebilirsin :3
 
Merhaba, şans eseri yazını gördüm ve cevap vermek istiyorum, çünkü bende içimi dökmek istiyorum bütün çevrem aile sorunu olan arkadaşlarımla dolu çünkü. Benim ailem her sorunu çözmeyi başardı o konuda şanslıyım ama bilgili olduğumu düşünüyorum. Öncelikle bu yaşadığın pek çok yaşıtımızda olan ama ironik bir şekilde pek de normal ya da kolay olmayan bir şey. Aile sorunları hakkında yapabileceğimiz hiçbir şey yok. Zaten bu bizim bir sorumluluğumuz bile değil. Belki ailen yüzünden ilişkilere karşı bakış açın kalıcı olarak değişir, ailene benzeyen insanları görünce için garip olur. Yapacağın en iyi şey herhalde kendine odaklanmak ve sabretmek olur. Bu onların hayatı. Evet ailen olabilirler ama aslında sana yapmaları gereken desteği sen onlara yapmak zorunda kalmamalısın. Hayatını bir düzene sokup başka eve geçebilir / yurtta kalabilirsin. Ailenle ne zaman görüşmek istiyorsan o zaman görüşebilirsin yasal olarak 18 yaşına girdiğinde yetişkin birey oluyorsun sonuçta. Kısacası yalnız değilsin halledebilirsin: 3

Çok teşekkürler desteğiniz için
 
Merhaba içimi dökmem gerektiğini düşünüyorum çünkü artık dayanamıyorum.

Ailem ben 12-13 yaşına kadar gayet mutlu bir aileydi klasik Türk ailesiydi yani mutlu sevecen vs.
ben 13 yaşındayken babam annemi aldatmış ve annem bunu öğrenince çıldırdı tabii ki, benim yanımda kavgalar ettiler, "hangimizi daha çok seviyosun" tarzında cümleler kurup seçim yapmaya zorladılar (mahkeme de karar için sormuşlar) ve ayrıldılar. Ben yaklaşık 1 sene annem ile birlikte anneannemlerin yanında kaldım ve bu süre zarfı için de babamla da görüştüm tabii, babam 2-3 ayda bir bulunduğum şehre gelirdi sinemaya giderdik yemek yerdik anlayacağınız baba kız günü yapardık.
Bunlardan sonra bir gece ben ağlamaya başladım ve babamı çok özlediğimi söyledim, annem de dayanamayıp tekrar evlendi. Ancak asla eskisi gibi olmadı, neredeyse her akşam kavga ederler, annem bir şey anlatırken babam asla dinlemez sürekli telefonuyla uğraşır, evde bir saniye bile geçirmek istemez sürekli dışarı çıkar, yani evi otel gibi kullanıyor sadece yeme içme uyuma. Ve artık biraz da olsa olgunlaştım (17 yaşındayım) ve babamın yaptığı pisliği idrak edebildiğim için babamdan nefret ediyorum, bunu ona çok belli etmemeye çalışıyorum ancak bazen kasıtlı olarak çok kötü davranıyorum. Anneme gelecek olursak da inanılmaz sinirli bir kadın, çok saçma şeylere saçma sapan bahanelerden dolayı kızabiliyor ve kızmak öyle böyle değil yüzünde damarlar falan çıkıyor o derece, ben de her seferinde bu kadar kızmaması gerektiğini sakin olması gerektiğini kısık bir sesle sakince anlatmaya çalışıyorum (haklı olsam bile) ama işe yaramıyor, neredeyse her gün kavga ediyoruz. Benim bu durumda ailem için ne yapmam gerekiyor, çekip gitmek istemiyorum çünkü annem çok çabuk yorulan bir kadın benim ev işlerinde falan yardımcı olmam gerekiyor yoksa pili direk bitiyor, ama gitmesem de psikolojimi altüst edecek ne yapmam gerekiyor arkadaşlar?
Annenin yaşadıklarını düşünce sakin olması bu saatten sonra çok zor zaten düşün sevip evlendiğin belli bir süre yol arkadaşın olan kişi seni aldatıyor sonra sen çocuğun için mecbur bin bir risk alıp tekrar evleniyorsun . O ikinci evlenmede zaten hayatını bitirmesi anlamına geliyor hem psikolojik olarak hem boşanma vs yıllar boyu süreceği için. Annen bırak kızsın annedir o değerini bilmek lazım , yarın öbür gün üniversiten ondan uzak olursa o zaman seni özlemekten zaten ne siniri kalır ne stresi . Biraz daha dayanmaya bak gerekirse psikolojik destek al ama anneni de anla özellikle tek çocuksan bu korumacı ruhu çok doğal özellik böyle bir 'babanın' yanında büyüdüğün için seni iyice korumaya çalışıyor. Ne olursa olsun senin için evlenmeyi göze almış bir anneyi bırakma değerini iyi bil, bugün çekip gitsen ve Allah korusun annene birşey olsa o zaman yaşayacağın stres ve üzüntü bugünkü stresle karşılaştırılmayacak kadar büyük olur inan bana , sevgiler.
 
Bizzat ben olsaydım Anneme ayıp olmasın ama, babamı seçerdim, benim ailemde aynı sorunu yaşadı.(Aldatma)Ama hala birlikteler geçmiş olsun, senin için bir travma gibi.
 
Seni babana karşı doldurmak istemem fakat babanın sevgisizliği anneni bu hale getirmiştir. Sevdiği ve değerlı kıldığı insanın ihanetiyle karşılaşmanın vereceği psiklojik bunalım herkeste farklı hissedilir. Bence annenin yanında ol bunu ona hissetir. İnsanın güveni bir defa sarsıldığında hırçınlaşır kendi benliğini yitirir. Bazı insanlar üzüntüsünü hırçınlaşarak dışa vurur. Senin annen sinirli değil üzgün ve kalbi kırık. Ve onu bu durumda yalnız bırakmak sana yakışmaz. Aile zaten bunun için var öyle değil mi? Sen sadece sana anlatılan ve senin şahit olduğun kadar biliyorsun gerçekleri. Ve senin yazdıklarından yola çıkarak benim de sana söyleyeceklerim bunlardır.
 
Evlenmeleri kimsenin hayrına olmamış. İkisiyle ayrı görüşmen daha mantıklı olurdu. İnsanlar anlaşamıyorsa birlikte yaşamaya zorlanmamalı. Baban aldattığına göre epeydir durum böyleymiş de içinde saklıyormuş anlaşılan. Sal gitsinler bence, annenle kalır arada babana falan gidersin. Söylemesi kolay tabi de en rasyonel yaklaşım bu gibi görünüyor.
 
İkisi de bir seçenek değil. 18 yaşına gelince şehir dışında üniversite okumaya git. Part time çalış falan ayaklarının üzerinde dur.

Kendi hayatını kur ve keyfine bak. Anne-baba olarak arada sırada gidip görüşürsün tabii ki ama aynı evde yaşamazsan bu sorunlar sana yansımaz.
 

Yeni konular

Geri
Yukarı