Ailem yüzünden aşırı stresli olup dayanamamak

218524 dedi:

Kaç yıldır bakkal, market vs gibi çıkmam gereken durumlar hariç hiç dolaşmak için bile çıkmadım dışarıya. Hem asosyalliğimden, hem insanlardan uzak durup kalabalıktan çekinip huzursuz olmamdan hem de sanki bir şey varmış gibi insanların bana baktığını hissetmemden dolayı (takıntı biraz) hiç çıkmak istemiyorum.

Askere gitmek çözüm değil. Çevremdeki herkes madem okulu kazanamadın bari askerliği aradan çıkarsaydın diyordu sürekli. E gittim geldim diyelim. Gelince yine aynı sorunlar.

Haklısınız. Her zaman okuyup mesleğime başlayıp kurtulucam başka yolu yok yapmalıyım diyorum. Bir şeyler yapmaya çalışıp neler yapmam gerektiğini düşünmeye başlıyorum ki hop bi anda beni alt üst edecek bir şey çıkarıyorlar. Liseden beri kaç kere ben neden yaşıyorum başarabilecek miyim diye sorguladım kendimi. Sabrediyorum bir şekilde kurtulacağım diye. Ama özellikle annem ölene kadar yakamı bırakmamakta kararlı. Açıkçası ben tamamen ailemden bağlarımı koparıp kendi hayatımı yaşamak istiyorum. Elbet başka sorunlar da yaşayacağım gayet normal ama ailemle yaşadığım şeyler benim için artık bir travma. En ufak şey bile beni kötü etkiliyor. Annemse bana bakmayacak mısın, hayırsızsın, belliydi böyle olacağın gibi laflar söylüyor. Bana bunları yaşatan insana bakmak istemem açıkçası ama her konuyu bu laflara çekiyor.

Genişletmek için tıkla...

218524 dedi:

Kaç yıldır bakkal, market vs gibi çıkmam gereken durumlar hariç hiç dolaşmak için bile çıkmadım dışarıya. Hem asosyalliğimden, hem insanlardan uzak durup kalabalıktan çekinip huzursuz olmamdan hem de sanki bir şey varmış gibi insanların bana baktığını hissetmemden dolayı (takıntı biraz) hiç çıkmak istemiyorum.

Askere gitmek çözüm değil. Çevremdeki herkes madem okulu kazanamadın bari askerliği aradan çıkarsaydın diyordu sürekli. E gittim geldim diyelim. Gelince yine aynı sorunlar.

Haklısınız. Her zaman okuyup mesleğime başlayıp kurtulucam başka yolu yok yapmalıyım diyorum. Bir şeyler yapmaya çalışıp neler yapmam gerektiğini düşünmeye başlıyorum ki hop bi anda beni alt üst edecek bir şey çıkarıyorlar. Liseden beri kaç kere ben neden yaşıyorum başarabilecek miyim diye sorguladım kendimi. Sabrediyorum bir şekilde kurtulacağım diye. Ama özellikle annem ölene kadar yakamı bırakmamakta kararlı. Açıkçası ben tamamen ailemden bağlarımı koparıp kendi hayatımı yaşamak istiyorum. Elbet başka sorunlar da yaşayacağım gayet normal ama ailemle yaşadığım şeyler benim için artık bir travma. En ufak şey bile beni kötü etkiliyor. Annemse bana bakmayacak mısın, hayırsızsın, belliydi böyle olacağın gibi laflar söylüyor. Bana bunları yaşatan insana bakmak istemem açıkçası ama her konuyu bu laflara çekiyor.

Genişletmek için tıkla...

444065 dedi:

Başaracaksın, başaracaksın, başaracaksın. Ben inanıyorum, sen de inan. Bırakma, dayanmalısın. Bu zorluklar seni güçlendirecek. İnanmak, başarmanın yarısıdır. Ailende pişman olacak yaptıklarına. Tabii son pişmanlık fayda etmez. Güzel yerlerde olacaksın. İnan bana.

Genişletmek için tıkla...

AnotherJourney dedi:

Genişletmek için tıkla...

AnotherJourney dedi:

Eki Görüntüle 1498239


Siz misiniz fotoğraftaki?

Genişletmek için tıkla...

AnotherJourney dedi:

Tek başınıza bir kahve içmek inanın iyi gelir. Bir yere oturursunuz hava alırsınız.

Genişletmek için tıkla...

444065 dedi:

Başaracaksın, başaracaksın, başaracaksın. Ben inanıyorum, sen de inan. Bırakma, dayanmalısın. Bu zorluklar seni güçlendirecek. İnanmak, başarmanın yarısıdır. Ailende pişman olacak yaptıklarına. Tabii son pişmanlık fayda etmez. Güzel yerlerde olacaksın. İnan bana.

Genişletmek için tıkla...

AnotherJourney dedi:

Eki Görüntüle 1498239


Siz misiniz fotoğraftaki?

Genişletmek için tıkla...

218524 dedi:

Üniversite konusunda beklentimi çok mu yüksek tutuyorum bilmiyorum ama sosyalleşip öz güvenimi geri kazanma ve aktivitelerle meşgul olabilmemi sağlayacağını düşünüyorum. Umarım beklediğim gibi olur. Dediğiniz şeyleri orada yapabilirsem yapacağım.

Güzel dilekleriniz için teşekkür ederim umarım öyle olacak. Ben de buna inanıyorum ve olmasını istiyorum. Şu an tek ümidim üniversite. Orada kendi çabalarımı da katarak bir şeyleri düzeltebileceğime inanıyorum. Bir de maddi açıdan da aileme olan bağımı koparabilirsem daha da rahatlamış olacağım.

Gece gece hiç güleceğim yoktu güldüm

Genişletmek için tıkla...

218524 dedi:

Üniversite konusunda beklentimi çok mu yüksek tutuyorum bilmiyorum ama sosyalleşip öz güvenimi geri kazanma ve aktivitelerle meşgul olabilmemi sağlayacağını düşünüyorum. Umarım beklediğim gibi olur. Dediğiniz şeyleri orada yapabilirsem yapacağım.

Güzel dilekleriniz için teşekkür ederim umarım öyle olacak. Ben de buna inanıyorum ve olmasını istiyorum. Şu an tek ümidim üniversite. Orada kendi çabalarımı da katarak bir şeyleri düzeltebileceğime inanıyorum. Bir de maddi açıdan da aileme olan bağımı koparabilirsem daha da rahatlamış olacağım.

Genişletmek için tıkla...

nikolateslaxx dedi:

Part-time iş bulabilirsen o iş de çözülmüş olur. Hakkında hayırlısı umarım düzeltirsin durumu. Özgüven konusunu da rahat hissetmediğin durumlara girerek geliştirebilirsin. Yani konfor alanının dışına çıkmaktan çekinme.

Genişletmek için tıkla...

444065 dedi:

Hâlâ @AnotherJourney'e gülüyorum. Bunu asla unutmayacağım
Gece gece ne güldürdü

Her daim mutlu ol. Canını sıkma. Güzel şeyler düşün. Eminim karşına güzel şeyler çıkacak. İyi düşün, iyi olsun. Kendine iyi bak. UMUTSUZLUĞUN İÇİNDE UMUT VARDIR. Bunu sakın unutma.

@AnotherJourney, sen de mutlu ol her zaman. Çok teşekkür ederim. Gülmem geçmedi sayende

Genişletmek için tıkla...

218524 dedi:

Gittiğimde kesinlikle iş bakacağım, aklımda o. Konfor alanı konusunda da çok fazla huzursuzluk çektiğim için çok fazla dayanamıyorum. Yani duruma göre değişiyor diyeyim. Mesela lisede iki farklı yerde staj yaptım. İlkinde yakınındakiler cana yakın oldukları için başta tereddüt içinde olmama rağmen kolaylıkla alışmıştım. Sonra orayı bırakıp daha iyi bir yere gittim. Çok fazla kişinin gitmek istediği ama kimsenin kolaylıkla giremediği, benim de şans eseri girdiğim bir şirkete heyecanla gitmeme rağmen tekrar sosyallikten korkup uzaklaşmamla sonuçlandı. Her gün mesai bitse de gitsem diye dua ediyordum. O kadar uzak durmak istiyordum oradaki insanlardan. Tabii bunun üzerinden iki yıl geçti daha sonrasında pek insan içine çıkmadım şimdi ne olur bilmiyorum ama ne kadar zorlansam da sonuna kadar devam etmem gerektiğinin farkındayım. Başka çözümü yok.

Güzel dilekleriniz kadar güzel bir hayatınız olur umarım, teşekkür ederim.

Genişletmek için tıkla...

218524 dedi:

Üniversite konusunda beklentimi çok mu yüksek tutuyorum bilmiyorum ama sosyalleşip öz güvenimi geri kazanma ve aktivitelerle meşgul olabilmemi sağlayacağını düşünüyorum. Umarım beklediğim gibi olur. Dediğiniz şeyleri orada yapabilirsem yapacağım.

Güzel dilekleriniz için teşekkür ederim umarım öyle olacak. Ben de buna inanıyorum ve olmasını istiyorum. Şu an tek ümidim üniversite. Orada kendi çabalarımı da katarak bir şeyleri düzeltebileceğime inanıyorum. Bir de maddi açıdan da aileme olan bağımı koparabilirsem daha da rahatlamış olacağım.


Gece gece hiç güleceğim yoktu güldüm

Genişletmek için tıkla...

218524 dedi:

Üniversite konusunda beklentimi çok mu yüksek tutuyorum bilmiyorum ama sosyalleşip öz güvenimi geri kazanma ve aktivitelerle meşgul olabilmemi sağlayacağını düşünüyorum. Umarım beklediğim gibi olur. Dediğiniz şeyleri orada yapabilirsem yapacağım.

Güzel dilekleriniz için teşekkür ederim umarım öyle olacak. Ben de buna inanıyorum ve olmasını istiyorum. Şu an tek ümidim üniversite. Orada kendi çabalarımı da katarak bir şeyleri düzeltebileceğime inanıyorum. Bir de maddi açıdan da aileme olan bağımı koparabilirsem daha da rahatlamış olacağım.


Gece gece hiç güleceğim yoktu güldüm

Genişletmek için tıkla...

444065 dedi:

Asıl ben teşekkür ederim. Sağ ol.
@AnotherJourney, hâlâ gülüyorum
Allah da sizleri güldürsün. İyi ki varsınız hepiniz.

Genişletmek için tıkla...