Annem ve babam ayrılıyor

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Katılım
22 Ocak 2020
Mesajlar
63
Çözümler
1
Annem ve babam 20 yıldır evli, ben ise 15-16 yaşındayım. Annem hep anaç, çok konuşan ama haklı olan birisidir. Babamın ise hep başka kadınlarda gözü var. Bugün yine babamı yakaladık. Babam boşanma dilekçesini veriyorum dedi. Bunu daha önce çok yapmıştı. Ama bu sefer gerçekten ciddi sanırsam. Babam suçunu da kabul etmiyor. Ne yaparsak yapalım etmiyor. Aranızda annesi babası ayrı olan varsa lütfen bana yardım etsin. Ne yapmalıyım, bu durumdan nasıl etkilenirim? Allah aşkına yardım edin :( Not: babam komutan.
 
Son düzenleyen: Moderatör:
Kendini konuya bahane et yani ''Eğer ayrılırsanız ben bu durumdan nasıl etkilenirim bunu hiç düşündünüz mü?'' tarzı sözler söyleyerek ikisini de yatıştırabilirsin. Araları bir süre daha açık olur ama zamanla alışırlar gibime geliyor. Ama iş düşündüğümden de ciddiyse neler yapabilirsin bilmiyorum.
 
Kardeşim benim annem ve babam ben 10 yaşındayken ayrıldı, bizimkiler şiddetten dolayı ayrıldı. Babam sürekli annemi döverdi, ben el kadar çocuk olduğum için bir şey yapamazdım. Ayrıldılar rahatım şimdi babamla 14 seneye yakındır görüşmedim. Benim görüşmeme sebebim kendinden güçsüz biri olan hem de eşi olan bir insanı dövmesiydi, her aklıma geldiğinde sinir küpüne dönerim. Baba demeye bin şahit isterdi benimki, bana 1 kere bile babam olduğunu hissettirmedi. Ama senin baban seni seviyor, sana değer veriyorsa benim yaptığımı yapma. Sonuçta babandır, görüş annenle baban ayrıldı sen değil. Ayrıca çok üzülmeni gerektiren bir durum yok ortada, herkesin annesi babası ayrılıyor. Önemli olan sensin.
 
Dostum öncelikle şunu söylemek istiyorum;

Babanın güç sahibi olduğu onun nefsini terbiye edememesinden dolayı haksız olduğu gerçeğini değiştirmez.

Annenin gözünden bakarsak; annen aldatılmayı beklemekten bunalıma girmektense, babanı kendi hayatından çıkarmak istiyor gayet mantıklı bir davranış.

Sana gelirsek...

Ergenlikte bireyler duygusal bağımsızlığını kazanır ve eğer maddi yönden sorun olmazsa fazla bir sıkıntı çekmezsin.

Zira babası polis veya asker olanlar genelde duygulardan yoksun yetişiyorlar.
 
Kardeşim benim annem ve babam ben 10 yaşındayken ayrıldı, bizimkiler şiddetten dolayı ayrıldı. Babam sürekli annemi döverdi, ben el kadar çocuk olduğum için bir şey yapamazdım. Ayrıldılar rahatım şimdi babamla 14 seneye yakındır görüşmedim. Benim görüşmeme sebebim kendinden güçsüz biri olan hem de eşi olan bir insanı dövmesiydi, her aklıma geldiğinde sinir küpüne dönerim. Baba demeye bin şahit isterdi benimki, bana 1 kere bile babam olduğunu hissettirmedi. Ama senin baban seni seviyor, sana değer veriyorsa benim yaptığımı yapma. Sonuçta babandır, görüş annenle baban ayrıldı sen değil. Ayrıca çok üzülmeni gerektiren bir durum yok ortada, herkesin annesi babası ayrılıyor. Önemli olan sensin.
Babamla kavga etmiştik bana baya küfür falan etti. Bilmiyorum zamana bırakacağım.
Dostum öncelikle şunu söylemek istiyorum;

Babanın güç sahibi olduğu onun nefsini terbiye edememesinden dolayı haksız olduğu gerçeğini değiştirmez.

Annenin gözünden bakarsak; annen aldatılmayı beklemekten bunalıma girmektense, babanı kendi hayatından çıkarmak istiyor gayet mantıklı bir davranış.

Sana gelirsek...

Ergenlikte bireyler duygusal bağımsızlığını kazanır ve eğer maddi yönden sorun olmazsa fazla bir sıkıntı çekmezsin.

Zira babası polis veya asker olanlar genelde duygulardan yoksun yetişiyorlar.
Ayrılırsalar büyük ihtimal bize 4-5 k para kalır. Yeter bence. Ben de arada çalışıyorum zaten.
 
11 seneden beri annem ve babam ayrı, yinede bir eksiklik hissetmeden büyüdüm ama bu kişiden kişiye göre de değişir. Kendinizi üzmenize gerek yok zaten ortada aldatma var, bu durum hem annenizin psikolojisi için, hemde sizin veya varsa kardeşlerinizin psikolojisi için daha iyi olur düşüncesindeyim. Ayrılmadıkları süre içerisinde aynı ortamda yüz yüze bakmak, ev içinde huzursuzluğa hatta kavgaya neden olabilir. Aile bireyleri açısından boşanmak en mantıklı harekettir çünkü affedilir bir hareket değildir babanızın yaptığı, onun için kendinizi üzmeyin.
 
Yaşım 20. Annemle babam ben 13 yaşımdayken ayrıldılar. Babam sorumsuzun tekidir. Ayrıldıktan sonra hayatımız o kadar düzeldi ki anlatamam. Kendini ayrılırsalar neler olucağına yorma. Bırak hayat aksın. Çoğu zaman bu olayların sonu iyi oluyor. Benim babamla aram iyi değil, hiç görüşmem. Takmayınca cidden daha iyi oluyor. Bir de annenin açısından düşün. Ayrılmasalar kadının psikolojisi ne kadar kötüleşicek.
 
Bu hayyata kural vardır ilk önce sen yaşa 1 kere geleceksin dünyaya baban da böyle bir şey düşünüyor.
O kadar takma ileriyi düşün 2 sene sonra inan bana farklı biri olacaksın bu olaylarda konuşma muhtemelen baban ve annen kafalında tartmıştır oğullumuz falan var ileriyi düşün derslerine çalış derslerine çalışmamak=puan kötü= meslek yok=parayok=mutsuzluk ileriyi düşün ama ileriyi fazla düşünme bir adamın sözü vardı gelelceği düşünmeden nasıl bugünü yaşarsın.
 
Annem ve babam 20 yıldır evli, ben ise 15-16 yaşındayım. Annem hep anaç, çok konuşan ama haklı olan birisidir. Babamın ise hep başka kadınlarda gözü var. Bugün yine babamı yakaladık. Babam boşanma dilekçesini veriyorum dedi. Bunu daha önce çok yapmıştı. Ama bu sefer gerçekten ciddi sanırsam. Babam suçunu da kabul etmiyor. Ne yaparsak yapalım etmiyor. Aranızda annesi babası ayrı olan varsa lütfen bana yardım etsin. Ne yapmalıyım, bu durumdan nasıl etkilenirim? Allah aşkına yardım edin :( Not: babam komutan.
@uzaklaşırımkendimden Son durum nedir ayrıldılar mı? Umarım sizin için en hayırlısı olmuştur.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

Geri
Yukarı