Aslında daha öncede bir sürü insan aynı sorunu yaşamış ve paylaşmışlar, ben de paylaşmak istedim, bir yararı olur mu bilmem. Ortaokul hayatım boyunca dostum arkadaşım diyebileceğim tek bir insan olmadı. Günlerin bitmesini bekledim resmen, arada sınıfça bir şeyler yapmak dışında hep nefret ettim. Şimdi lise 1'de herkes gruplar kurdu ya da ortaokuldan tanıdığı yakın arkadaşları ile takılıyorlar. Ya anlamadığım en karaktersiz insanların bile düzgün arkadaslari varken benim niye yok? Hep tek kalıyorum, Lisede tek kaldım. Ortaokul da aynıydı. Bir iki tane gercekten dost deyip derdimi anlatabileceğim biri olsa bile yeter yani, çok bir şey istemiyorum, dışarı çıkıp gezeceğim, AVM'ye falan gidip eğlenebileceğım dostum olsa yeter ama yok. Asosyal biri değilim, çok sosyal biri de değilim ama insanlarla bir türlü yakın arkadaş olamıyorum. Ne denesem de olmuyor. Yalnızlık zaman zaman güzel olsa da insan konuşacak birini aramıyor değil yani.