Literally 1984.
Hayattan zevk almadıktan sonra isterse dünyanın en çalışkan insanı ol neye yarar mutlu olmadıktan sonra...@348103, çocukluk zamanı yatma veya eğlenme zamanı değil. Büyüyen bir canlı olarak kendinizi geliştirmek zorundasınız. Yoksa çalışanların ve başaranların pençesine düşeceksiniz, bırakın mutluluğu ki kendinizin temel ihtiyaçlarını dahi karşılamakta zorluklar çekeceksiniz. Kimse böyle olmasını istemezdi ancak durum böyle. Klişe oldu ancak çalışmak zorundasınız, her geçen gün daha fazla. Gerçek bu, kaçarı yok.
@403329, abartıp abartmadığımı hayatın nefesini ensenizde hissettiğiniz zamanda anlayacaksınız. Ben de o zamana kadar bana yapılan uyarıları ve öğütleri dikkate almıyordum, ancak hayatın nefesini hissetmeye başlayınca her şey yerine oturdu. Benim yapmaya çalıştıklarımın daha fazlasını konuyu açan arkadaşımız yapmak zorunda kalacak. Keşke böyle olmasaydı, ben de isterdim ki rahatça elde edebileyim istediklerimi ancak yapacak bir şey yok. Gerekli olgunluğa gelince bunu ileriki nesiller değiştirmek için adımlar atabilir veya bunu kendine amaç edinebilir ancak onu bile yapmak için çok fazla çalışması gerekecek.
@Kawnes, tam tersine. Ailem sürekli beni uyardı, daha fazlasını elde edebilmek için gerekli bütün ortamları sağlamaya çalıştılar. Ben ise rahatlığı seçtim bugüne kadar ki aklım şimdi başıma geldi maalesef. Keşke dinleseydim diyorum. Kendi çocuğum olursa da onun keşke demesini hiç istemezdim. Çok büyük bir sorumluluk gerçekten. Gerçekten bir çocuk yetiştirebilecek kadar donanıma sahip olmadığım sürece çocuk yapmayı düşünmüyorum.
@alperokurpmme, önceki mesajımda da tekrarladım. Mutluluğu elde etmek için çalışmak zorundasın. Bugün mutluluğu elde etmen için gereken şeyleri ailen sağlıyor. Ailen öldüğünde kimse sana bu mutluluğu başından aşağı boşaltmayacak. Tırnaklarınla tırmanarak elde etmek zorunda kalacaksın.
@Kawnes, tam tersine. Ailem sürekli beni uyardı, daha fazlasını elde edebilmek için gerekli bütün ortamları sağlamaya çalıştılar. Ben ise rahatlığı seçtim bugüne kadar ki aklım şimdi başıma geldi maalesef. Keşke dinleseydim diyorum. Kendi çocuğum olursa da onun keşke demesini hiç istemezdim. Çok büyük bir sorumluluk gerçekten. Gerçekten bir çocuk yetiştirebilecek kadar donanıma sahip olmadığım sürece çocuk yapmayı düşünmüyorum.
@alperokurpmme, önceki mesajımda da tekrarladım. Mutluluğu elde etmek için çalışmak zorundasın. Bugün mutluluğu elde etmen için gereken şeyleri ailen sağlıyor. Ailen öldüğünde kimse sana bu mutluluğu başından aşağı boşaltmayacak. Tırnaklarınla tırmanarak elde etmek zorunda kalacaksın.
Kime göre gerçek neye göre gerçek ? İnsan bir kere ne iş yaparsa yapsın elbette zorluklarla uğraşacaktır ancak mükemmel olmak için en çok çalışan değil kendiniz için en doğru olanı seçmek zorundasınız. Bugün bir çok başarılı insan gençliğinde bir şey olmaz gözüyle bakılan insanlardı belki de. Ancak kendileri için en doğru olan yolu seçtiler ve başardılar. Başkalarının hayallerini ve isteklerini değil kendi isteklerini seçtikleri için başardılar. Sağlık ve mutluluk olmazsa zaferin bir anlamı kalmaz. Ve geçmişi bu denli büyük bir baskı ve bu baskının travmaya dönüşmesi sonucu oluşacak mutsuzluk ile bu kardeşim gelecekteki başarılar anlamsız kalacak hatta yaş ilerlemesi sonucu hayatında belli sorunlar baş gösterir ise geçmişin travması ile birleşip çok ciddi psikolojik sorunlara yol açabilir. İnsanlar bir makine gibi duygusuz ve 7/24 çalışma odaklı değiller. Duyguları, Hayalleri olan ve her şeyden önce ilgi ve sevgiye muhtaçtır insan. Birinin psikolojisini mahvettikten sonra verilen ödüllerin hiçbir anlamı yok.@348103, çocukluk zamanı yatma veya eğlenme zamanı değil. Büyüyen bir canlı olarak kendinizi geliştirmek zorundasınız. Yoksa çalışanların ve başaranların pençesine düşeceksiniz, bırakın mutluluğu ki kendinizin temel ihtiyaçlarını dahi karşılamakta zorluklar çekeceksiniz. Kimse böyle olmasını istemezdi ancak durum böyle. Klişe oldu ancak çalışmak zorundasınız, her geçen gün daha fazla. Gerçek bu, kaçarı yok.