Asosyal Miyim?

Son 2 yıldır aklıma takılan soru. Genel olarak gününün çoğunu evde ve doğal olarak bilgisayar, telefon başında geçiren bir insanım. Evden okula, okuldan eve takılırım. Arkadaşlarım davet ettiğinde evden çıkarım. Arkadaş dediğim de 8. sınıftan kalma, iyi anlaştığım nadir insanlar. 9. sınıf bu sene bitti ve benim çok farklı beklentilerim vardı. Arkadaşlarım olur, dışarıda gezeriz, sohbet ederiz vs. vs. Sınıfta genel olarak kızlar dışında pek muhattap olduğum tip yok. Erkeklerin hepsi basit, kız meraklısı ve küçük düşünceli tipler. Bana uygunu yok anlayacağınız. Ve bu durum 5-6. sınıftan beri böyle. Genel olarak bana işleri düştüğünde veya bir şey danışacaklarında gelirler. Etklinliklere çağırmazlar ben öğrendiğimde katılmak istediğimi belirtince ''Sen duymadın mı? Gel o zaman'' diye sanki kasıtlı bir şekilde davranmamış gibi yapıyorlar. Bu durumda kendime ''Acaba sorun bende mi?'' diye sormama neden oldu. Derslerim genel olarak iyi ondan dolayı çok üstünde durmuyorum. Dediğim gibi genel olarak bilgisayar başında vakit geçiriyorum. Bilgisayarı bıraktığımda veya canım sıkıldığında film izlerim veya çizgi roman okurum. Onun dışında sanalda ise 6 yılı aştığım arkadaşlıklarım var. Kendimi ifade etmede çok zorlanmıyorum fakat ilgimin veya bilgimin olmadığı sohbetleri devam ettiremiyorum. Sadece dinleyip kafa sallamaktan başka bir şey yapamıyorum. Ben bu durumda asosyal miyim? Bu durumdan nasıl kurtulabilirim?

9. Sınıfta sadece kız arkadaşlıklar yapmış birisiyim ve 4. Sınıftan beri evden çıkmam sadece davet edildiğim yerlere giderim ama sanal öyle değil ordaki insanlar daha fazla değer veriyor örnek olarak; Yalovadan İstanbula kan vermeye gelen bir abim vardır sırf benim için.
9. Sınıfta erkekler kızlara cool görünmek amacıyla onlara sırnaşıp rahatsız ediyorlar bazı ilgiden zevk alan kızların o iğrenç "kanka" diyişlerini falan çekiyorlar...
Asosyal olmak değildir stresini atıp zevk aldığın bir yöntem ve çoğu kişi bunu yaparak diğerlerinden daha mutlu olur çünkü konuştukları insanları görmeseler bile rol yapmadan mutlu olduklarını bilir.
Tavsiyem bol bol sanal arkadaşlarınla film izlemen daha 2 gün önce Donnie Darko izlemiştik ve baya keyif aldığımızı söylememiz lazım.

Asosyal değilsin, sadece Kalitelisin, Daha büyük düşünüyorsun, İQ seviyen daha yüksek, kendin demişsin, ' bende senin gibi tek derdi kız şamata olan insanların arasında büyüdüm ve senin gibi Fazla yanlarına gidip takılmıyordum, tek başıma geziyordum bilgisayar oynuyordum 1-2 düzgün benim gibi arkadaşım vardı onlarla sohbet edip geziyordum

Hoşgeldin Erdem abi

Daha az kişi, daha mutlu insan, demektir bana göre. Yıllardan beri çevremdeki kişi sayısı azalmıştır. Dostum diyebileceğim çok çok az kişi vardır. Demem o ki; kendinizi yalnız hissetmeyin, illa arkadaş edineceğim diye zoraki kişilerle ilişkiler kurmayın. Merak etmeyin asosyal değilsiniz, aksine şu an kendinizi geliştirebileceğiniz zamanınız
bolca var. Bu zamanı doğru kullanın. Ayrıca her kişiyi de tanımadan yargılamayın, insanlarla arkadaşlık ilişkisi kurmak zorunda değilsiniz ancak tamamen bağınızı da koparmayın, sonuçta kaç sene yüz yüze bakacaksınız.

Aşağı yukarı benimde hayatım senle aynı ama benim hiç arkadaşım yok. Kimseyi beğenmiyorum biraz seçiciyim. Ve siz yine iyisiniz bizim sınıf 27 erkek 3 kız ortaokulu imam hatip'te okudum yolda bir kız karşıma çıkıp soru sorunca cevap veremiyorum belki tek asosyal yanım budur [emoji854]

Asosyal olduğunuzu düşünmüyorum fakat karamsar havadan ayrılmalısınız. Arkadaşlarınız ile düşünceleriniz örtüşmese de beraber eğlenebilmeyi ve sohbet edebilmeyi öğrenmeniz gerek. Hayatta sizinle aynı düşünce ve özelliklere sahip olmayan bir ton insanla diyalog kurmak zorunda kalacaksınız. Ne kadar tecrübeli olursanız insanları anlamanız ve onlara yanıt vermeniz o kadar kolay olur. Özellikle lise ve üniversite zamanlarında bilgisayar ve telefondan oldukça uzak durulması taraftarıyım. Ben üniversite son sınıf öğrencisiyim ve her türlü insanla muhabbet kurabilirim. İster oyuncu olsun, ister çobanlık mesleği yapıyor olsun isterse kız isterse erkek olsun.

Ultra Asosyal olma özelliğimle gurur duyuyorum, sanal arkadaşlıklarım 2 kişi ve normal arkadaş kullanmıyorum. Japonya'ya ayak basınca küllerimden yeniden doğacağım ve istediğim hayatı yaşayacağım.

Sorun sende değil çevrende. Türkiye'de takılabilecek, arkadaş olabilecek ve en önemlisi güvenilebilecek çok az kişi kaldı. Benimde durumum sizinkine yakın.

Aslında çoğu 9. sınıf erkek "Artık sınav geçti, Şimdi kızlarla gönül eğlendirme zamanı" diye düşünüyor sanki.