Önceden söyleyeyim, internette bu konuyu biraz araştırdım ve benimki onların yanında bir tık normal kalabilir fakat ben yine de dayanamıyorum.
16 yaşındayım ve babam hiçbir zaman kardeşimin ve benim sözlerinize itibar etmez, bir konu hakkında konuşturmaz, 7 yaşındaki çocuk gibi görür. En çok da bizim adımıza karar verir. Mesela en basit örneğini verecek olursam, ailem hazırlanmış düğüne gidilecek babam bana sen de gelecek misin diye soruyor, fakat ben hiçbir zaman hayır diyemiyorum çünkü karşı çıkarsam bilgisayar veya telefonuma el koyar. Uzak bir yere birinin gitmesi gerekiyor diyelim, akın (ben) gider değil mi akın diyor. Aslında sıkıysa hayır de anlamına geliyor.
Benim siyasi görüşlerime saygı duymuyor, ne zaman böyle konular açılsa tartışma çıkar, birazcık kitap oku araştır geçmişini öğren der.
(Kendisi hayatında 100 sayfa bile okumamıştır) fakat kendisi radyo veya televizyondan en ufak duyduğu bilgiyi gerçek sanır. Bize onları öğretir. Yanlış anlaşılmasın ama bizim durumumuz gerçekten çok iyi fakat 16 yaşıma kadar ekran kartsız 10 senelik bir bilgisayar ile idare ettim, kaç senelik kıyafetlerimle idare ettim bilgisayarı bu sene aldı, telefona ihtiyacım vardı onu da bu sene aldı.
Benim geçen aya kadar arabalı yatağım vardı çok küçük olduğu için taş gibi sert koltukta aylardır yatıyordum. Onu da bu sene aldı. Ondan bir şey isteyince bu sene çok masraf ettik seneye artık der. Halbuki en başından zamanında alsa her şeyi kendi de rahat eder.
Şımarmayalım diye yapıyor gibi görünüyor fakat öyle değil.
Daha dün ikeadan bir masa gösterdim (ona para biriktiriyorum) onu üniversiteye geçince alırız artık dedi, ağlamamak için zor tuttum. Üniversiteye geçince Çin'ler ders çalışır artık o masada ben olmayacağım için. Kafası çalışmıyor yemin ederim ya. Allah, kuranı kerim çarpsın ki çok basit şeyler gibi görünüyor olabilir ama gerçekten öyle değil.
Okul notlarımı her zaman annemin lise arkadaşının benimle yaşıt çocuğuyla karşılaştırır. Bu *** bile senden yüksek aldı der. Ben orta okuldayken her zaman okul birincisiyle kıyaslardı (ben ilk 50'ye giremezdim) okul birincisi de bu arada gerçekten başarılı bir çocuk Ankara ilinde ilk 10'a giriyordu bazen.
6. sınıfta okul değiştirdim arkadaşlarım ha bire sıkştırıyorlardı beni o sene o arkadaşlardan dolayı notlarım kötüymüş (ortalamam 90 üstü) 7. sınıfta alışma sürecimmiş (yine 90 üstü ortalamam) LGS de korona olduk biz ondan dolayı sınav kötüymüş. LAN bir kere de kabul et benim kapasitenin bu olduğunu. Yok arkadaş artık odama geçip ağlıyorum aile içi şiddetten polis çağırmak istiyorum fakat daha babama bile hayır diyemeyen ben için bu çok büyük bir şey. Sözün özü arkadaşlar babam gerçekten çok cimri, cahil, düşüncesiz biri. İlkokul mezunu olan insanların durumunun (babam) durumlarının iyi olup akıllarının cahil kalması çok kötü. Hiçbir şey hak etmiyorlar.
