Onunla gezmekten bile utanıyorum. Ölse vallahi mezarına gidip de hakkımı helal etmem ben ve abimime ve anneme çok acılar çektirdi. Çocukluğumu yaşattırmadı ölse üzülmem.
Şuan aynı evde yaşamıyoruz pek görmüyorum ama evde yaşadığım zamanlar çok samimiydi çok iyi kalplidir babam. Daha bu zamana kadar bana bir fiske bile vurmamıştır. Her zaman halimi hatırımı soruyor. Canım sıkkın olduğunda ilk dinleyenim o oluyor.
Babamı bir türlü sevemiyorum çünkü onun yüzünden çok canım yandı, onunda canı yandı ama başımıza onun yüzünden geldi, belki babamı hayatımın sonuna kadar affedemeyeceğim. O samimi davranmaya çalışıyor ama yaptıklarından sonra ona saygı ve sevgi duyamıyorum sadece onun adına üzülüyorum.
Doğduğumdan beri yurt dışında olduğu için ve her sene 1 ay gördüğüm için baba oğul ilişkimiz aman aman iyi değil. Ama geldiğinde öyle sorun falan yaşamayız normal muhabbet ederiz ama benim için aramın fena olmadığı aile akrabalarından çok bir farkı yok.