Ben insan değil miyim?

Aslında her şey küçük sebeplerden dolayı. Mesela örnek vermem gerekirse; 9. sınıfta şehir dışında bir okula gidecektim, son anda bulunduğum şehirdeki başka bir okula gitmeye karar verdim. O yüzden 9. sınıfa 1-2 hafta geç başladım. Ben okula geldiğimde herkes tanışmıştı. Bu yıl 10. sınıf için başka bir okula geldim. Normalde okula yeni gelenler için G şubesi açılmış, babam G şubesinin ismi çok geride diye, beni C şubesine kaydettirdi. C şubesinde benim dışımda bu okula yeni gelen sadece 1 erkek var, onun da eskiden kalma arkadaşları var.
İnsanlara fazla değer vermeyin, ama iyi kişiliğinizden de vazgeçmeyin. Değer verilen insan elbet bir gün bunu sizi kullanmak için bir araca dönüştürecektir. Bu, hak edilen değerin üstüne geçildiğinde herkeste oluşan bir şey. Ayrıca toplumun bunu normalleştirmiş olması da gayet normal. Gerekirse tek başınıza kalın hiç sıkıntı değil, öz kişiliğinizden vazgeçmeyin. Arkadaş geçicidir.
 
Insanlar öz güvenli kendine saygısı olan insanlara saygı duyarlar. Keko olsun bebe olsun fark etmez. Sizde tepkinizi ortaya koymazsanız sizi biri kullanmaya çalıştığında s... lan demeyi bilmezsiniz herkes sizi enayi sanacak ve seni sömürmeye başlayacaktır. Ama herkes öyledir demiyorum çoğunluk böyle. Ama seni anlıyorum öz güven sorunu yaşıyorsun bu durumda tek yapman gereken kendini hayvan gibi geliştirmen. Kendini olabildiğince zor durumlara sok. Zor durumlar seni güçlendirir ama gidip ağlarsan tam tersi.
 
Insanlar öz güvenli kendine saygısı olan insanlara saygı duyarlar. Keko olsun bebe olsun fark etmez. Sizde tepkinizi ortaya koymazsanız sizi biri kullanmaya çalıştığında s... lan demeyi bilmezsiniz herkes sizi enayi sanacak ve seni sömürmeye başlayacaktır. Ama herkes öyledir demiyorum çoğunluk böyle. Ama seni anlıyorum öz güven sorunu yaşıyorsun bu durumda tek yapman gereken kendini hayvan gibi geliştirmen. Kendini olabildiğince zor durumlara sok. Zor durumlar seni güçlendirir ama gidip ağlarsan tam tersi.
Özgüvenim yüksek zaten. Ama özgüvenle "s... lan" demenin alakası yok ki.
 
İyi insanlar bu dünyada saygı görmez dostum kötü olacaksın ki saygı göresin. Hem insanlara iyi davranmak gibi zorunluluğun yok seni sevmeyeni sende sevme boşver herkesle aran iyi olucak diye bir şey yok.
 
İnsanlara sürekli yardım ediyorum, dürüstüm, sadığım, kibarım, saygılıyım, zekiyim, çalışkanım, sürekli empati kuruyorum. Diğer insanlar ise sadece kendi çıkarlarını düşünürler, sadık değiller, yalan söylerler, kabalar, saygısızlar, tembeller, asla empati kurmazlar, dalga geçerler. Fakat insanlar bu özelliklere sahip olmalarına rağmen bir sürü arkadaşa sahipler. Ancak ben 15 yaşına gelmeme ve böyle bir insan olmama rağmen, şu ana kadar hiç arkadaşım olmadı. Sorunun böyle bir insan olduğumdan kaynaklandığını, insanların beni sıkıcı bulduğunu düşündüm. Diğer insanlar gibi davranmaya karar verdim, ama olamadım. Çok fazla empati yaptığım için insanlara onlar gibi davranamıyorum. İnsanlar ise sürekli bana zorbalık yapıyor, beni kullanıyor. Gittiğim her ortamda insanlar önceden tanışmış ve grup kurmuş halde oluyorlar. Sürekli okul değiştiriyorum, ama sonuç aynı. Belki de insan değilimdir. Artık arkadaş edinmek gibi bir amacım yok. Ama yine de merak ediyorum, sizce neden hiç arkadaşım olmadı?

Aslında biliyor musun gerçek insan asıl insan sensin biz geri kalanlar ise iyi olmalıyız sen şu anda bizdende ilerdesin her insan iyi olmalı bana göre ama biz bunu başaramıyoruz asıl insan ssnsin o kötü arkadaşlar insan değil.
 

Geri
Yukarı