Bir anınızı anlatın

Küçükken babama ağlaya zırlaya zorla bisiklet aldırmıştım. Aldırdığım gün bisikletle çok sert duvara çarpmıştım önü tamamen yamulmuş, kullanılamaz hale gelmişti. Hayatımın en hevesli gününün bu kadar hızlı bitmesi beni hala hüzünlendirir.

Hey gidi 21 sene olmuş hala aklımda...

Biraz uzun bir anı. 7. sınıfta arkadaşlarla öğle yemeğinden dönüyorduk, sakin sakin yürürken bankta oturan kızlar bize laf attı. Önce bir şey demeden geçtik, sonra bizim sinirli bir arkadaşımız kızlarla laf attı. Sonra ona güvenip biz de şekil yaptık. Daha sonra kızlar telefonla sevgililerini aradılar, biz de en fazla bizden 1-2 yaş büyüktürler, konuşur gideriz dedik. Adamlar geldi, spor motorlarla. Hepsi ayı gibi herifler, biz direk koşmaya başladık. Hatta o kadar korktuk ki şişman bir arkadaşımızı satmak zorunda kaldık. Okula vardığımızda kan ter içindeydik. Hocalar sorunca spor yaptık dedik. İşin ilginç yanı şişman arkadaşımız okula gelince ne oldu diye sorunca da hiçbir şey olmadı dedi. Hayatımda yaşadığım en heyecanlı ilk 5 anıya girer.

Bir tane daha anlatasım geldi,

Eskiden, küçük bir bilgisayarcıya gitmiştim. Ben 2. el ekran kartı sorarken yanıma kasayla birlikte bir müşteri geldi dükkana, bilgisayarın açılmadığını söyledi. Bilgisayarcı da yalandan kasanın içine baktı ve anakartın yandığını, güç kaynağının da belki değişmesi gerektiğini söyledi. Ben de o sırada kasanın içine bakıyordum. Bilgisayarın power soketinin bağlı olmadığını gördüm. Yanımdaki adama, bilgisayarınızda bir şey yok benim bunu çalıştırmam 1 dakikamı alır dedim, bilgisayarcı da müşteri de güldü. Bilgisayarcı da "Al çalıştır bakalım delikanlı, bilgisayarcı biz değiliz ya nasıl olsa sensin" dedi. Soketi bağlayıp bilgisayarı açtım. İkisi de donup kaldı, müşteri bana para uzattı ( 20 tl idi hatırlıyorum ) ben de bilgisayarcıya verip, nasıl olsa bilgisayarcı sensin ya dedim. Aramızda ufak tartışma çıktı beni dükkandan kovdu. Ben de gidip yan taraflardaki bütün bilgisayarcılara durumu anlattım. Niye yaptım böyle bir şey bilmiyorum ama herhalde bir 3-4 yıl oralara uğramadım.

Uzun diye kimse okumayacak ama bu da böyle bir anıdır.