Bir insanın başka insanın hayatına etkisi olur mu?

Öncelikle merhaba arkadaşlar ben michael (GTX 1060) forumda birçok konumu görmüşsünüzdür, hep eğitim, yurt dışı, aşk hayatı ve oyunlar üzerine konularım var.

Fakat bugün çok farklı bir konuya değinmek istiyorum konumuz çoğu zaman münazaralara dahi konu olan: İnsan insanı etkiler mi?

Cevap: Evet etkiler ve bu kişi illa sevgiliniz, ailenizden biri olacak değil bazen ani hayatınıza giren bir kişi de olabilir.

Buna da kendi hayatım ile bir örnek vermek istiyorum.

Kendi hayatım üzerinde bir insanın etkisi:

Ben doğu da doğdum ailem doğuluydu ama evde biz hep Kürtçe, Arapça yerine Türkçe konuşuyorduk, babam önceden iş için şehir şehir gezdiği için az çok kültürel ve tarihi bilgisi bulunan biriydi ama okuma yazması yoktu.

Ailem beni ve kardeşlerimi hep el üstünde tutardı özellikle eğitimimize ve kültürlerimize çok değer veriyorlardı, babam bize hep gezin, görün, öğrenin, biz cahil kaldık geç kaldık siz kalmayın derdi.

Ben ilkokula başladığımda ilkokul öğretmenimiz istanbullu bir bayan hocaydı 1.sınıfın 2.dönemine kadar iyi bir hocaydı sonradan çok değişti gittikçe bizden nefret etmeye başladı kötü davranmaya başlamıştı bu gidişle ben okuldan ve öğretmenlerden nefret etmeye başladım (tabii daha küçüktüm genelleme yapardım tüm hocaları kapsıyordum) okula nefret ede ede gidiyordum, hatta çoğu zaman kaçıyordum okula gitmiyordum serseri gibi dolanıyordum.

Ailemin zoruyla okula devam ettim arkadaşlarım hep derdi ileride öyle olacağım böyle olacağım ben derdim ki ben boş olacağım, okumayacağım derdim.

Ta ki 7.sınıfa kadar, 7.sınıfta çok güzel ve iyi bir İngilizce öğretmenim oldu kendisi öğrencilere çok değer veriyordu çok sevmiştim hocayı annem gibi seviyordum, ama diğer hocalara ve okula olan nefretim maalesef dinmemişti, 7. sınıfta okula sadece İngilizce dersinin olduğu günlerde gidiyordum diğer günler yine kaçış

Bu hoca bana hem İngilizce dersini sevdirmişti hem İngilizce öğretmeni olmanın hayallerini kurdurmuştu artık hedefim belliydi İngilizce öğretmeni olmak iyisiyle kötüsüyle ortaokulda bitti.

Liseye başladım ve hedefim değişti yurt dışına akrabaların yanına gitmeye karar verdim. Çünkü 2019 yılıydı ülkemizde ekonomik bozulmalar başlamış, öğretmenlere KPSS de yapılan haksızlıklar başlamıştı, okusam da atanamayacağım kafasındaydım.

Sonra malumunuz korona başladı 11.sınıfa kadar devam etti, okul başlamadan önce kararım netti yurt dışına gideceğim diye, hatta ailem dahi ikna olmuştu, babam bile kendisi git kurtar kendini bu sefil hayattan diyordu. Pasaportu çıkarttım ama vize için 18 olmalıydım çünkü tek başıma gidecektim (ebeveyn olmadan.) Bekleriz o zaman dedim bari beklerken okuyayım lise diplomasınıda alayım dedim.

11.sınıf başladı işte o zaman yine bir İngilizce öğretmeni okula yeni gelmişti doğru düzgün okulu dahi bilmiyordu derste okul hakkında onunla sohbet falan ediyorduk aylar falan geçti bayağı sevecen çok iyi bir hocaydı, sonra onunla iddialara falan giriyorduk sınavdan yüksek alırsam künefe sözüne kahve sözüne falan birkaç defa hayat hakkında konuşmuştuk kendisine önceden İngilizce öğretmenliği istediğimi ama artık tek hedefimin yurt dışına gitmek olduğunu falan anlatmıştım başlarda gelir geçer heves diyordu (yurt dışı için) sonra ablam okula toplantılara geldiğinde falan gitmekte ciddi olduğumu öğrendi, hatta kaçıp gitmek yerine kalıp düzeltmek gerekiyor diyordu bende bu düzen/ülke düzelmez diyordum.

Ve günler geçtikçe ben bu hocaya bağlanmaya başladım, çok seviyordum kendisini hatta okul hayatımı vs ona anlatıyordum bazen bir konuda sıkıştığımda yanına gidip sohbet ediyordum her şey geçiyordu kendisi hep başarılı olmamı/çalışmamı istiyordu yurt dışına gitmemi değil de kalıp burada bir öğretmen olmamı veya hedefim için çalışmamı istiyordu her gördüğünde gelir nasıl gidiyor falan diye soruyordu.

Dönem bitti 12 başladı zamanla o hoca sayesinde fikirlerim değişmeye başlamıştı, yaz tatilinde bolca düşünmüştüm ve kararımı vermiştim ülkeden kaçıp gitmek yerine İngilizce öğretmenliği okuyacağım. 1.dönemin başlarında bir kararsızlık vardı ama aralık ayında kendisine yurt dışından gitmekten vazgeçtiğimi öğretmen olacağımı söylediğimde çok sevinmişti hatta bana bolca kaynak falan öneriyordu WhatsApp üzerinden konular hakkında listeler PDF'ler gönderiyordu her gördüğünde çalışıp çalışmadığımı soruyordu, öyle böyle başlarda yine çalışmadım sınava kendisi de eminim ki çalışmadığımı biliyordu son 5 ay kala (bu haftalarda) çalışmaya başladım ve bu hoca sayesinde önceden sadece hayal olarak kalacak dediğim İngilizce öğretmenliğini hayatımın merkezine koydum bu yıl istediğim sıralamayı yapmak zor olacak belki ama seneye inşallah istediğim yeri/sıralamayı kazanacağım.

Kısaca: Bir insan bir insanın hayatını çok küçük dokunuşlarla hatta dokunmadan bile değiştirebilir, biraz uzun oldu kusura bakmayın.

(Konsolosluktan vize için randevu dahi almıştım, şirket daveti üzerine Fransa'ya gidecektim ama iptal ettim ve hedefim için yola koyuldum.)

Eğer bir gün görürlerse: Lisedeki İngilizce öğretmenim kübra hoca ve 7.sınıftaki İngilizce öğretmenim özge hocaya çok teşekkür ederim hayatıma çok büyük bir değişiklik kattınız, sizler sayesinde ben eğitime yöneldim, sizler sayesinde geleceğime yöneldim. İnşallah her zaman mutlu olursunuz.

Evet etkiler,
Kendimden örnek vereyim.

Çok yalnız hissettiğim dönemlerim oldu. İşitme engelliyim.
Ameliyat olmam gerektiğini biliyordum fakat cesaretim ve hevesim yoktu. Sonra bir kişiyle tanıştım adı gizem.
3 ay sonunda hayatımı bayağı pozitif hale getirmişti. Ameliyat olmamı kolaylaştırmıştı.
Tabii çok sevdim onu. Sevgili olmadık. Dost olarak hayatım da hala. Çok konuşmuyoruz ama bir tavsiye istemek veya bir konuda sıkısıp kalınca direkt onunla konusuyorum aynı sekil o da benimle konusuyor.
Öyle güzel anlatıyor ki hiçbir ön yargı olmadan ailemin yanından daha güvende hissediyorum kendimi. Bazen 1 -2 hafta bazen 1 ay konusmasak bile samimiyetimiz hala eskisi gibi devam edebiliyor.