WolreaG
Hectopat
Daha fazla
- Sistem Özellikleri
- GT 730, 8 GB RAM, i5-4590
- Cinsiyet
- Erkek
Arkadaşlar mesela okul. 1 saat konu anlatımı dinliyorum ve özetini yazıyorum onun. Soruya geçiyorum tıkanıyorum, sanki anlatılan ile soru çok farklı ama konunun başlığı aynı. Dün bu hafta olacağımız sözlüdeki konuları çalışayım dedim 1 konu açtım dediğim gibi özet çıkardım dinledim soruya geçeceğim özeti okuyorum ama soru olmuyor. Dün bunu yaşayınca hiçbir şey yapasım gelmedi, yani yapamıyorum moralim bozuluyor. Bu duruma düşünce hayatta hiçbir şey başaramadığımı hissediyorum. Geçmişime bakıyorum hep pes etmeler, başaracakken ucu ucuna başarmak, bir şeyi denerken denemekten korkmak. Psikolojik olarak yaklaşık 9-10 aydır böyle düşünüyorum. Başarı benimle gelmiyor resmen, ya da ben emek vermiyorum bilemiyorum fakat emek vermek içinde bir şey görmek istiyorum. Ben o 20 sorunun 20 sine bakıp 3-4 tanesinin ne dediğini anlayıp cevaplayınca yürütemiyorum işi, pes ediyorum. Bu artık sıkmaya başladı çünkü hayat geçiyor, başarılı olmam lazım. Ara eleman olmak istemiyorum. Hayatım sanayide geçsin istemiyorum, geçinememek istemiyorum. (burada sanayiyi kötülemedim babam sanayide ticaretçi olduğu için o ortamı biliyorum). Arkadaşlar yani psikolog randevusu almak istiyorum anneme diyorum anne randevu alalım diyorum "randevu yok" diyor. Birkaç gün sonra gelip "randevu varmış alayım mı" diyor bende hayır diyorum. Bana o an lazım bu lazım olmayı ben kendime bakarak bu negatifleri ayıklayarak gördüm ki sana diyorum sen bunu birkaç gün sonra deyince bunlar benim aklıma zor gelir çünkü hayatımın bir parçası düşünmem lazım ki ortaya çıksın bunlar. Ne yapmam lazım, ne düşünüyorsunuz bu konu hakkında?