Bir şiir bırak

Geceye adım adım ilerlerken bir şiir bırakalım, içimizden bir yerlerden gelen bir şiir.

Ne hasta bekler sabahı

Ne taze ölüyü mezar

Ne de şeytan bir günahı

Seni beklediğim kadar



Gelme istemem gelmeni

Yokluğunda buldum seni

Bırak vehmimde gölgeni

Gelme artık neye yarar



Necip Fazıl Kısakürek

Batuhan46 dedi:

Geceye adım adım ilerlerken bir şiir bırakalım, içimizden bir yerlerden gelen bir şiir.

Ne hasta bekler sabahı

Ne taze ölüyü mezar

Ne de şeytan bir günahı

Seni beklediğim kadar



Gelme istemem gelmeni

Yokluğunda buldum seni

Bırak vehmimde gölgeni

Gelme artık neye yarar



Necip Fazıl Kısakürek

Genişletmek için tıkla...

Gel vur hançeri kalbime
Kalbim kana bulansın
Fazla ileri gitme
Çünkü orada sen varsın.

Başka şiir bilmiyorum.

GREEN (YEŞİL)
İşte yemişler, çiçekler, yapraklar ve dallar!
İşte kalbim, çarpıntısı yalnız senin için!
O bembeyaz ellerin kalbimi kırmasalar!
Bu küçük armağanı dilerim hoş göresin.

Ben geldim işte, çiğlerle bezenmiş olarak;
Alnımda seher yelinin dondurduğu çiğler,
Yorgunluğumu alsam ayak ucunda bırak!
Hayal etsem o tatlı demleri birer birer.

Bırak unutayım başımı taze göğsünde!
Hâlâ aklımda lezzeti son öpüşlerinin.
Hayırlı fırtınadan sonra sakin, asude,
Uyusam biraz, madem uzanmış dinlenirsin.

- Paul Verlaine

Mining Şiiri

Derine, hep derine kazıyoruz
Nerede çağımızın o
Altın kalbi
çağımızın altın kalbini arıyoruz
üzerimizde ağır bir yeryüzü.
Gökyüzünden uzakta
çok uzakta.
Derine, hep derine kazıyoruz
Madencileriz biz.
Devrimcileriz biz.
Patlarız volkan gibi
çağ yenmeyecek bizi
Yorgun değiliz.

Celladına aşık olmuşsa bir millet
İster ezan, ister çan dinlet
İtiraz etmiyorsa sürü gibi illet
Müstehaktır ona her türlü zillet.

Dünya üç beş bilgisizin elinde
Sanırlar ki tüm ilim kendilerinde
Üzülme, eşeği eşek beğenir
Bir hayır var sana bana kötü demelerinde.
Felek ne cömerttir aşağılık insanlara
Han, hamam, dolap, değirmen hep onlara
Kendini satmayan adama ekmek yok
Sen gel de yuh çekme böylesi dünyaya.

Her gün biri çıkar, başlar ben, ben demeye
Altınlarıyla gümüşleriyle övünmeye
Tam işleri dilediği düzene sokar
Ecel çıkıverir pusudan: Benim, ben diye.

Ömer Hayyam
-------------------------------------------------------
Gitme o güzel geceye usulca,
İhtiyarlık yanmalı ve saçmalamalı gün kapandığında;
Öfkelen, öfkelen ışığın ölümünün karşısında.

Akıllı adamlar bilmelerine rağmen karanlığa gömüleceklerini sonlarında,
Sözleri şimşek çaktırmamış olduğu içindir ki onlar
Gitmezler o güzel geceye usulca.

İyi insanlar, son defa ellerini sallarlar, öylesine ateşli bağırarak
Faydasız işleri yeşil bir koyda dans ediyor olabilir ama onlar da,
Öfkelenirler, öfkelenirler ışığın ölümünün karşısında.

Güneşi uçarken yakalamış olan vahşi insanlar,
Ve öğrenen, çok geç, yas tuttuklarını onun yolunda,
Gitmezler o güzel geceye usulca.

Kör gözlerin göktaşı gibi alevlenip ve şenlenmesini,
Kör eden bir görme gücüyle gören ağır hasta adamlar da
Öfkelenirler, öfkelenirler ışığın ölümünün karşısında.

Ve sen, benim babam, hüzünlü tepede orada
Yalvarırım, lanetle ve kutsa beni şimdi acımasız gözyaşlarınla.
Ama gitme o güzel geceye usulca.
Öfkelen, öfkelen ışığın ölümünün karşısında.

Dylan Thomas
-------------------------------------------------------
Vayeke Nabi duxwe nan û henar,
Kîrê vali dıkım dîya defterdar

Nabi

Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.

Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol,
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.

Rıhtımda kalanlar bu seyehatten elemli,
Günlerce siyah ufka bakar gözleri nemli.

Biçare gönüller! Ne giden son gemidir bu,
Hicranlı hayatın ne de son matemdir bu.

Dünyada sevilmiş ve seven nafile bekler,
Bilmez ki giden sevgililer geri gelmeyecekler.

Bir çok gidenin her biri memnun ki yerinden,
Bir çok seneler geçti, dönen yok seferinden.

Y.K Beyatlı. *Ezberimden yazdım.

@R.B.D sal şuraya şiirlerinden birkaç tane.

@eth ve @Kernelginar ve @Üstat Doktor üstatlarım, beni şımartıp bu mecraya şiir bırakmamı istemişlerdir.

Bu şiiri, bütün forumdaşlarıma armağan etmekten kıvanç duyarım.

Günlerden karanlık gün,
Önümüz kapalı dün gibi,
Bilmez ki yarının aydınlığını,
Konuşur karanlık dün gibi,

Oysa görse önünü,
Görür karanlığın sonunu,
Gönüller doğacaktır yeniden,
Bir dolu sevgi ile,

Doğru yola girmek zordur bilesin!,
Ama unutma ki senin doğrun kendinedir.
Doğru bilgiye aç ol,
Yanlış bilgiye tok ol.

Erişince yarına bilesin,
Nankörlük yapma ölesin.
Karanlığı sen aştın bilesin,
Karanlık dünde kaldı bilesin.