Boşluktayım, amaçsızım

Hocam okulda öyle fazla arkadaşım yok sosyalleşmeyi fazla sevmiyorum kızlar yazıyor ama umursamıyorum bir de geçmişte yaşadığım sıkıntılarım var bilmiyorum neden böyle oluyor neden mutsuzum ya da çok kıyaslama içine giriyorum belki de bu yüzden mutsuzum.

İnsan sosyal bir varlık kendini geliştirmelisin.

Yalnızlığı çözmek ile başla, yanında seni mutlu eden insanlar olsun.
 
Vakit bulamayacak kadar zamanini dolu dolu geciriyorsan bunun yasanmasi garip.
Kotu ilerliyor ve bir hedefin yok + okula bosuna gittigini soyluyorsun. Demek ki ders falan da calismiyorsun.
😶
Kafana elma dusmesini falan mi bekliyorsun, bir degisiklik yapmadan su anki halinin nasıl duzelecegini saniyorsun.
Internette gecirdigin bos ve gereksiz zamandan biraz kisarak basit hobiler edinmeyi deneyebilirsin.

Haklısınız ama akşam 5 de geliyorum geriye kalan vakitte ödev derken zaman hemen geçiyor.

Nasıl oldu da bu duruma geldim anlamadım. Ders de çalışmadığım için notlar iyice düştü. Hayatımın ilk en düşük notunu aldım. Matematik 50..

Kaçıncı sınıfsınız aslında planlı çalışılsa yüksek notlar alınabilir.
 
Kaçıncı sınıfsınız aslında planlı çalışılsa yüksek notlar alınabilir.
LGS senesi. 8 yani.
İstek olmadığı için çalışasım gelmiyor. 5. sınıfa kadar hayaller ve başarılarla dolu gerçekten zeki bir çocuktum. Kendim çok sosyal biriydim. Kendim bulmaca yapıp anne/babama çözdürürdüm. Ama sokakta oynamayı hiç sevmezdim. Basketbol dışında o tarz oyun sevmiyorum.
 
Son 2-3 senedir bende böyle amaçsız, meslek hayali ol(a)mayan, okula boş giden, arkadaşlarımla vaktimi geçiren biriydim. Şuan sorarsan hala öyle misin diye, hemen hemen öyle. Ders çalışmayan, çabuk sıkılan ama aklımda üniversiteyi karar kılan biriyim. Meslek olarak kafamda bir şeyler belirlemiş olsam da bunun için çabalayamıyorum.. Bence biran önce bir şeylerin farkına varıp en azından hedef belirlemek gerek. (Tabi benim gibi hedef belirleyip çalışmayınca pek bir şey olmayacak gibi..)
 
LGS senesi. 8 yani.
İstek olmadığı için çalışasım gelmiyor. 5. sınıfa kadar hayaller ve başarılarla dolu gerçekten zeki bir çocuktum. Kendim çok sosyal biriydim. Kendim bulmaca yapıp anne/babama çözdürürdüm. Ama sokakta oynamayı hiç sevmezdim. Basketbol dışında o tarz oyun sevmiyorum.

Bak daha küçüksün çalışıp güzel bir liseye yerleş. Sosyalleşmen gereken zaman şimdi, 5. sınıf değil.
 
Ulu önder Mustafa Kemal Atatürk'ün de dediği gibi;
Umutsuz durumlar yoktur umutsuz insanlar vardır. Ben asla umudumu yitirmedim.
Konuya bu sözle giriş yapmak istedim. Özellikle son zamanlarda içinde bulunduğumuz durumlar yüzünden gençliğimiz hayattan birer birer kopmaya hedeflerinden vazgeçmeye ve hiçbir şeyden keyif almamaya başladı. Ama bence sebebi ne olursa olsun bu kadar çabuk pes etmek doğru değil. Her zaman ileriye daha da ileriye gitmek için çabalamamız gerekiyor. Boşuna okuyorum ileride diplomamı alınca da bir şey değişmeyecek demek yerine bir şeyleri güzelleştirmek için uğraşmamız gerekiyor. Önemli olan okuduğun bölüm ya da aldığın diploma değildir. Önemli olan kendin, ailen, ülken ve geleceğin için neler yaptığındır. Umutsuzluğa kapılmak boşluğa düşmek ya da amacı olmadan yaşamak bize göre değil. Hayatından memnun değilsen onu değiştirmekten başka çaren yok. Değişim içinde çalışmaktan (işe girip çalışmaktan bahsetmiyorum) başka çaren yok. Benim sana tavsiyem içinde bulunduğun bu boşluktan sıyrılıp kendini motive eden şeylere odaklanman. Sonrasında da kendini en iyi şekilde geliştirip beğenmediğin bu düzeni veya hayatı her neyse değiştirmen.

Teşekkürler haklısınız inşallah bu durumlardan kurtuluruz güzel günler görme dileğiyle.
İnsan sosyal bir varlık kendini geliştirmelisin.

Yalnızlığı çözmek ile başla, yanında seni mutlu eden insanlar olsun.

Belki sosyalleşirsem bu durumdan kurtulabilirim denemekten zarar gelmez.
Son 2-3 senedir bende böyle amaçsız, meslek hayali ol(a)mayan, okula boş giden, arkadaşlarımla vaktimi geçiren biriydim. Şu an sorarsan hala öyle misin diye, hemen hemen öyle. Ders çalışmayan, çabuk sıkılan ama aklımda üniversiteyi karar kılan biriyim. Meslek olarak kafamda bir şeyler belirlemiş olsam da bunun için çabalayamıyorum. Bence bir an önce bir şeylerin farkına varıp en azından hedef belirlemek gerek. (tabii benim gibi hedef belirleyip çalışmayınca pek bir şey olmayacak gibi.)

Hocam onu da geçtim seneye YKS'ye gireceğim son sene açığa geçeyim diyorum bakalım hayırlısı.
 
Hocam onu da geçtim seneye YKS'ye gireceğim son sene açığa geçeyim diyorum bakalım hayırlısı.

Hocam ders çalışmak için mi geçeceksiniz? Bence yanlış bir karar olur. Hangi lisedesiniz bilmiyorum ancak cvnizde açık lise yazması dezavantaj olmayacak mı? Bana göre gereksiz bir hamle bu ama tabi siz bilirsiniz.
 
Hocam ders çalışmak için mi geçeceksiniz? Bence yanlış bir karar olur. Hangi lisedesiniz bilmiyorum ancak cvnizde açık lise yazması dezavantaj olmayacak mı? Bana göre gereksiz bir hamle bu ama tabii siz bilirsiniz.

Anadolu lisesi ama okulda ders çalışmaya yönelik bir şey yok çevre biraz kötü zaman kaybı olduğunu düşünüyorum sosyalleşmede dezavantajı bulunmakta.
LGS senesi. 8 yani.
İstek olmadığı için çalışasım gelmiyor. 5. sınıfa kadar hayaller ve başarılarla dolu gerçekten zeki bir çocuktum. Kendim çok sosyal biriydim. Kendim bulmaca yapıp anne/babama çözdürürdüm. Ama sokakta oynamayı hiç sevmezdim. Basketbol dışında o tarz oyun sevmiyorum.

Basketbolda kendini geliştirebilirsin belki de spor lisesine gidersin onun dışında dostum güzel bir liseye gitmeye çalış ben acısını şu anda çekiyorum.
İnsan sosyal bir varlık kendini geliştirmelisin.

Yalnızlığı çözmek ile başla, yanında seni mutlu eden insanlar olsun.

Hocam ama bir de şöyle bir durum var genelleme yapmak doğru olmaz ama lisedeki çoğu kişinin karakterleri gelişmemiş konuşmak yerine kavgayı tercih ediyorlar (barzo) gibiler yanlış anlayabiliyorlar kızlar desen zaten onlar daha berbat umarım ne demek istediğimi anlamışsınızdır.
 
Son düzenleme:

Geri
Yukarı